از بازی بدون پول در ایران غصهدار بودم

خالدان که مدتهاســت در آمریکا زندگی میکند، طرح حضورش در مسابقات بینالمللی و فیوچرزهــا را به قصد ارتقــای جایگاهش در رنکینگ جهانی اجرایی کرده و سعید احمدوند ســرمربی ســالهای اخیر تیم ملی کــه البته آدمی اهل مطالعه و آشــنا با فــراز و فرودهای بینالمللــی ایــن ورزش اســت و از مدتهــا پیــش روی وجه اسپانســر گرفتن تنیســورها و شرکتشــان در مســابقات بینالمللی تأکید داشــت، با عمــده کردن این موضــوع، چنین رویکردی را به سایرین هم بسط داده و خواستار اجــرای آن توســط دیگر ملیپوشــان تنیس هم شده است.

احمدوند گفته اســت اگر فدراسیون ببیند یک تنیسور واجد شرایط حضور در تیم ملی در دو تورنمنت بینالمللی شرکت میکند، ترتیب اعزام او را به چهــار تورنمنت دیگر هم خواهد داد، ولی با توجه به هزینه سرسامآور اعزامهای خارجــی در حال حاضــر و توصیه اکید وزارت ورزش به تمامی نهادهای زیرمجموعهاش برای پرهیز از گســیلهای غیرضروری، اطمینانی در دســت نیســت که وعدههای احمدوند تحقق یابد و شــرایط فعلی در تنیس بیشتر شبیه به خانهسازی روی آب است که فرجام آن ناگفته پیداســت و نه لزوما بهبود نتایــج تیم ملی در دیویس کاپ، بلکه دور شــدن هرچه بیشــتر برخیها را از آن سبب گردد.

مهســا صابــری لژیونــر والیبــال زنــان ایــران میگویــد: «از اینکــه قــرار بــود امســال هم بــدون پــول در لیگ ایــران بــازی کنم غصهدار بودم.»

امسال و در جریان شــروع دوباره لیگ والیبال زنان در ایران ۲ بازیکن دیگر به فهرست لژیونرها اضافه شدند. مهسا صابری و مونا آشفته ملیپوشانی که ۲ ماه پیش در مســابقات قهرمانی آســیا حضور داشتند، با پیشنهاد تیم «باریکه ســیر» ترکیه به لیگ دســته یک این کشور پیوستند. نکته مهم اینکه این ۲ بازیکن پارسال در شرایطی در لیگ ایران بازی کردند که در نهایت هیچ دریافتی از باشگاههایشــان نداشتند و همین موضوع هم تاثیر زیادی روی تصمیم آنها برای بازی در خارج از کشور داشت.

صابری دریافت کننده تیــم ملی والیبال ایران با ابراز رضایــت از تصمیمش، حضور در لیــگ ترکیه را چالشــی جدید بــرای زندگی ورزشــیاش میداند. او میگویــد: «اهالی این حوزه به خوبی شــرایط لیــگ والیبال زنان را میدانند. پارســال بدتر از همیشــه بود. سال گذشــته در تیمی بازی کردم کــه در نهایت پولی دریافت نکردم و این واقعا به وضعیت زندگی ما ورزشــکاران ضربه میزند چون همه درآمد ما از همین بازی در لیگ است. اوضاع خیلی بد بود و به شدت نگران بودم.»

او ادامه میدهد: «وقتی از مسابقات ملی برگشتیم واقعا غصهدار بودم که باید در لیگی بازی کنم که بیشتر تیمها آماتور هستند و قرار نیست دریافتی داشته باشم. همان موقع خیلی به این مساله فکر کردم. در همان روزها یکی از مربیــان ترکیه دنبال بازیکن بود. فیلم بــازی چند بازیکن را دنبال کرد و دقیقا روز پایانی مســابقات قهرمانی آســیا بود که به من خبر رسید یکی از تیمهای ترکیه قصد جذب تو را دارد. پیشنهادشان را دادند و صحبتها انجام شــد. آزمایش دادم و شروط مختلف بررسی شد. در نهایت به توافق رسیدیم و با این تیم قرارداد بستم.»

او همچنین میگوید: «خوشــبختانه شــرایط خیلی خوب است. برای توصیــف وضعیت فوقالعاده والیبال زنان ترکیه همین بس که فقط در لیگ یک، نه لیگ برتر، ۲ گروه 4۱ تیمی دارند که 8۲ باشــگاه میشــود و تعداد زیادی مســابقه رفت و برگشــت که نتیجهاش رشد و پیشرفت بازیکنان این کشور است. تمام این 8۲ تیم سطح بســیار خوبی دارند. یعنی ضعیفترین تیمشان از لحاظ سطح فنی مساوی با بهترین تیم لیگ برتر ایران است.»

مهســا دربــاره مبلــغ قــراردادش هــم میگویــد: «چــون وضعیت باشــگاهداری اینجا کامال استاندارد اســت، قراردادها هم عادالنه و حرفهای اســت. مبلغــی که با مــن قرارداد بســتهاند تقریبــا ۲ برابــر قراردادهایم در ایــران اســت و مهمتــر اینکــه میدانم تحت هــر شــرایطی این مبلغ پرداخت میشود.»