بازگشت به اصل خویش

اســتقالل معمای بزرگ این فصل اســت. تیم پرشــوری که بعد از یک فصل درخشــان و هیجانانگیز که پایانبندیاش بــه نمایش باطراوت برابر ذوب آهن در مرحله یک هشتم نهایی ختم میشد، روی ابرها سیر میکرد و به نظر مدعی جدی و اصلی فصل جاری محســوب میشد. در زمستان پرسپولیس با پنجره بستهاش و خزان برگریزان سپاهان در چند فصل متوالی و البته سنگهای بزرگی که تراکتور برداشته بود، استقالل شرایط بسیار ایدهآلتری نسبت به همه رقبا داشت و شانس اول قهرمانی به شمار میرفت.

تیمی که با ســتارههای هماهنــگ و مجموعه کاملــش و مهمتر از همه یک فرمانده باتجربــه آلمانی روی نیمکت همه را وادار کرده بــود تا روی قهرمانیاش شــرط ببندند اما این رویاهای طالیی مثل برف در آفتاب تموز تابستان آب شدند و رنگ باختند.

حاال از آن رویا و آن تیم باطراوت، شیر بییال و دم و اشکمی باقی مانده که با شکست خو گرفته و جامها را یکی پس از دیگری از دست میدهد و از دروازههای بحران رد شــده. برای واکاوی این شکســت بر طبق یک کلیشه بدیهی باید سراغ نیمکت را گرفت. آنجا که وینفرد شفر آلمانی با چمدانی از تجربه نشسته. مردی که بعد از یک نیم فصل درخشــان و بیرون کشیدن استقالل از ورطه ناکامی در فصل گذشته باید مهمترین عامل موفقیت فصل جاری لقب میگرفت اما شیر پیر آلمانی با اشــتباهات مکرر و البته آســانگیریهایش حاال بدل به متهم اصلی این ناکامی شده. سلسله اشــتباهاتی که از مربی کارکشتهای چون شفر بعید به نظر میرسید اما او سرمست از موفقیت فصل گذشــته و البته اتمسفر فوتبال ایران زنجیرهای از اشتباهات را مرتکب شد تا کار به اینجا برسد.

برای موشکافی این زنجیره اشتباهات کافیست به تعطیالت بین فصل بازگردیم. آنجا که فاز تمرینات کلیدی پیش فصل آغاز شــد اما شفر که فضای فوتبال سنتی و کیفیــت پایین لیگ ایــران را دیده بود، ترجیح داد تا کار را رها کرده و برای یک شــبکه خارجی تفســیر بازیهای جام جهانی را انجام دهد و تیمش را به شــکل واتساپی و از راه دور هدایت کند!

اشــتباه مهلکی که فونداســیون ناکامی آبیها را پایهریزی کرد. شفر به جای اینکه باالی سر تیمش باشــد و با قاطعیت خود اجازه ندهد تا شاهمهرههایی چون تیام و جباروف از مجموعه اســتقالل جدا شــوند، عنان کار به بیعرضههایی چون پندار توفیقی سپرد تا با بیکفایتی خود دو ستاره تابناک و اثرگذار خود را از دست بدهد. ســتارههایی که بیاغراق 50 درصد موفقیت تیم شفر در فصل گذشته روی ساقهای این دو بنا شده بود.

شفر از لحظهای که آمد، بنا را بر گالیه و غرولند گذاشت و از جدایی ستارههایش شــکوه کرد اما به جای این دو ســتاره با مشارکت ایجنت نزدیک به خود و پسرش گرو و نویمایر را خرید که روی هم 20 درصد تیام هم کارآیی نداشــتهاند. دو خرید ســوخته که تعویض صفر با 100 بود! تغییرات وسیع در مجموعه استقالل و خرید 21 بازیکن برای تیمی که یک فصل موفق را پشت سر گذاشته یک ریسک بیهوده بود که تنها برای خودنمایی و خلق واژه بیمسمای پندارتایم صورت گرفت اما توازن و هماهنگی استقالل را به یغما برد و در کنار آن اصرار عجیب شفر به تغییرات پی در پی در هر بازی نظم و نسق را از استقالل گرفت و شرایط را بدتر کرد.

تغییراتی که شاید عجیبترین و البته مهلکترین آن به درون دروازه ختم شد. آنجا که حســینی بعد از یک اعتراض تند و تیز ناگهان در کمال ناباوری در ترکیب استقالل قرار گرفت تا اقتدار و اتوریته سرمربی آلمانی نیز زیر سوال برود.

نتیجه این اشــتباهات مسلسلوار، شکست در همه جبهههاست که از استقالل یک تیم بازنده، ناامید و بیبرنامه ساخته اما رفتار دیروز شفر در تمرینات و برخورد جدیاش با سه ستاره کلیدی تیم ماجرا را ناگهان عوض کرده. شفر روز گذشته در قامت همان فرمانده آشــنا و مقتدر، سه ستاره افول کرده و به زعم او مقصر تیم را متهم کرد و دو نفر از آنها را از لیســت بازی با ماشــین سازی خط زد تا به نوعی با آنها اتمام حجت کرده باشــد. این همان اقتدار و البته گمشدهای است که از ابتدای فصل از اســتقالل دریغ شده و کار را به جایی رسانده که به تعبیر شفر ستارههای فصل پیش 10 درصد فصل پیش هم نیستند.

حاال و بعد از این گرد و خاک استقالل فضای تازهای را تجربه میکند. رفتاری از شــفر که میتواند نقطه عطف اســتقالل در فصل جاری باشــد. مربی که با این تصمیم به نظر به اصل خود بازگشــته و با اصالح اشتباهات فنیاش باز هم میتواند اســتقالل را از گرداب ناکامی نجات دهد. شــفر هنوز هم بهترین فرد برای نیمکت اســتقالل اســت و میتواند اســتقالل را بدل به همان تیم پرشور و باطراوت فصل گذشــته کند؛ به شــرطی که اقتدار و کاریزمایش را حفظ کرده و تصمیمات فنی درست و برپایه واقعیت بگیرد.