زنگ خطر برای وزنهبرداری ایران به صدا در آمد!
تیم ملی وزنهبرداری ایران با کســب 448 امتیاز تیمی، پایینتر از چین و بالروس مدعی روی سکوی سومی مســابقات جهانی قرار گرفت و طبق پیشبینی انجام شده نتوانســت از عنوان قهرمانی ســال 2017 خود در آمریکا دفاع کند! همواره از قدیم تا به امروز در رشــتههای مختلف ورزشــی که مجوز حضور در بازیهای المپیک را دارند، رســم بر این اســت که تمامی برنامهریزی و ســازماندهی آن مجموعه برای کســب موفقیت و نتیجهگیری در این رویداد معتبر و ارزشمند معطوف و منتهی شــود اما ســوای نگاه عوام به نتیجهای که وزنهبرداری ایران در رقابتهای جهانی 2018 ترکمنســتان از لحاظ تیمی و مدالی دارند، اگر نــگاه و برنامهریزی بلند مدت ما کســب نتیجهای ایدهآل در المپیک 2020 توکیو اســت، باید صادقانه و بــدون تعارف اعتراف کرد که نتایــج و عملکرد وزنهبرداران ایــران در رقابتهای جهانی 2018 عشــقآباد، ســوای مانور تبلیغاتی که به دنبال داشــت، به واقع زنگ خطری جدی را برای وزنهبرداری ایران در بازیهای المپیــک 2020 توکیو به صدا درآورد!
وقتی با نگاهی مقایسهای و آماری شرایط آمادگی، روحی و رکــوردی وزنهبرداران جوان تیم ملی وزنهبرداری ایران را با همتایان مشابه خارجیشــان بررســی میکنیم، کامال معلوم اســت که برخالف آنچه در خصوص نگاه ویژه به وزنهبرداران جوان و آیندهسازان وزنهبرداری ایران ادعا میکنیــم، بچههای جوان ما به هیچ وجه مثل تیمهای باال دستی ما که در این دوره از رقابتها با برنامه و هدفمند جوانانشــان را در رقابتهای جهانی بزرگســاالن روی تخته مســابقه گســیل کرده بودند، نبودند زیرا اگر یک نگاه گذرا و ساده روی نتایجی که بچههای جوان ما نسبت به همتایان خود در این دوره از مسابقات کســب کردند، داشته باشید، متوجه میشــوید که تیمهــای مدعی مثــل چین، بالروس، ازبکستان، قزاقستان یا حتی قطر که چیزی در وزنهبرداری برای ارائه ندارد، با نیت و هدفگذاری کســب افتخار و مدال در بازیهای المپیک 2020 توکیو وزنهبرداران جوان خود را ســاخته و پرداخته و آماده روی تخته جهانی فرســتادند اما اگرچه نباید فراموش کنیم که بچههای جوان ما حقیقتا فراتر از انتظار و توقع خیلی باغیرت در ترکمنســتان وزنه زدند و هر آنچه در توان داشتند را رو کردند اما مثال برای آینده حسین سلطانی یا عارف خاکی و یا حتی رضا بیرالوند و علی داودی چــه برنامهریزی و هدفگذاری را در دستور کارمان مثل همتایان خارجی خود قــرار دادیم؟ به طــور مثال چرا حسین ســلطانی که قرار است به زودی مجددا تغییر وزن داده و از دسته وزنی 73 کیلوگرم به وزن 81 کیلوگرم برود را در بــازه زمانی کوتاه باقیمانده تا المپیک 2020 لندن در این دوره از رقابتهای جهانی در همین وزن 81 کیلوگرم محک نزدیــم؟ یا حتی از عــارف خاکی که در گروه (ب) مســابقات جهانی بزرگساالن برای ما در دســته 89 کیلوگرم وزنه زد که یک وزن غیر المپیکی به شــمار مــیرود و هیچ تاثیری هم برای کسب ســهمیه المپیک ما در توکیو نــدارد، واقعا چه توقع و هدفی داشــتیم؟ رضا بیرالوند و علی داودی هم همینطور. این قبول که بیرالوند و بعــد هم علی داودی دو وزنهبردار جوان و پدیدههای آیندهدار وزنهبرداری ایران هستند اما قطعا از همین دو وزنهبردار آیندهدار و جوانمان نیز هیچ نتیجه و توقعی برای کسب مــدال در بازیهای المپیک پیــشرو (توکیو )2020 نمیتوان داشــت زیــرا وزن بیرالوند (دسته 102 کیلوگرم) که او در آن مدال جهانی گرفت، اصال وزن المپیکی نیســت. در دســته فوق سنگین +109( کیلوگرم) هم تا زمانی که تاالخادزه جوان و قدرتمند گرجستانی در دنیا با این شــرایط ایدهآل یکه تازی میکند قطعا نمیتوان امیدی به کســب مــدال طالی فوق سنگین داشــت. علی داودی در فوق سنگین حقیقتا جوانی اســت باانگیزه و دارای فیزیکی بسیار مناسب و ایدهآل برای کسب موفقیت در این وزن امــا فارغ از تعارفــات معمول به هیچ وجه از این جوان بااخــالق تهرانی نباید توقع داشته باشــیم که با شرایط نامطلوب رسیدگی و برنامهریزی ضعیف موجــود در وزنهبرداری ایران بــرای ما در بازیهــای المپیک پیش رو معجــزه کند. داودی در المپیــک توکیو اگر تا آن زمان اتفاق خاصی برایش رخ ندهد و بتواند جزو 5 وزنهبردار برتر این وزن باشد کار بزرگی انجــام داده اســت. بنابراین اینکــه مدیریت فدراســیون و مجموعه فنی حاکم بر تیم ملی مدعی است که جوانگرایی کرده تا در المپیک پیش رو موفق باشــیم، با توجــه به تحلیلی که داشــتیم، بیتردید ادعایی تبلیغاتی و به دور از واقعیت است.
پدیدههای جوان مسابقات جهانی 2017 آمریکا چه شدند؟
قطعا یکی از مــواردی که ایــن روزها از لحاظ تبلیغاتی برای مجموعه فنی و مدیریتی فدراســیون وزنهبرداری بعد از عملکرد نسبتا خــوب وزنهبــرداران جــوان کشــورمان در رقابتهای جهانی 2018 ترکمنســتان بازار داغ و گرمی دارد، همیــن پرداختن به موضوع جوانگرایــی و ظهور پدیدههــای جوان در رده سنی بزرگساالن است! اما مطمئن هستیم این مانور تبلیغاتی و آتش تند راه افتاده خیلی زود فروکش میکند زیرا تجربه ســال گذشته و یا ســالهای قبلتر گواه بر این ادعا است. خیلی قصد نداریم به عقب برگردیم و تنها برای مستند بودن این نقد، نیــم نگاهی داریم به رقابتهای جهانی 2017 آمریکا در سال گذشته. مگر آنجا سیدایوب موسوی وزنهبردار جوان و خوشآتیه خوزستانی تیم ملی را نداشتیم که با نخستین حضور جهانی خود در رده بزرگســاالن موفق شد بدرخشــد و صاحب نشــان برنز مجموع جهان شود در وزنی که سهراب مرادی هم آنجا طالیی شده بود؟ درست مثل همین شرایطی که حاال برای بیرالوند در ترکمنســتان رخ داده اســت. ولی فدراســیون و کادرفنی تیم ملی وزنهبرداری برای ســیدایوب موسوی که بعد از آن عملکــرد عالی بهخاطر فشــار تمرینات اردویی اندکی دچار مصدومیت شــده بود چه برنامهای داشت؟ اصال سیدایوب موسوی حاال کجاست؟ چه میکند؟ چرا در ترکمنستان از او استفاده نکردیم؟ یا همین علی مکوندی که در بازیهای آسیایی بهخاطر کمتجربگی و جوانی اوت کرد را چرا با آن شرایط روحی بد از اردوی جهانی فــراری دادیم؟ با علیرضا ســلیمانی، همایون تیمــوری و یا رحمان اورامه که همگی
جزو جوانهای آیندهدار هســتند چه کردیم؟ برخی را بهخاطر سهلانگاری در ارسال اسامی به فدراســیون جهانی تار و مار کردیم و برخی دیگــر را نیز با ندیدن و بیتوجهی ســرخورده کردیــم و از اردوی تیــم ملی فــراری دادیم. بنابراین از کجا معلوم همان سرنوشت نامعلوم دوباره در ســالهای آتی با همین بیبرنامگی و ســردرگمی موجود در مجموعه وزنهبرداری برای رضا بیرالوند، حســین ســلطانی، عارف خاکی و یا همین علی داودی هم تکرار نشود؟
مسیری دشوار پیش روی ایران
بدون تردید همه کشــورهای مدعی در ورزش دنیا، به دنبال کسب موفقیت حداکثری در بازیهای المپیک که ســرآمد موفقیت در دنیای ورزش است، هستند اما این اتفاق برای وزنهبــرداری ایران به هیچوجه با این شــرایط نابســامان پیشبینی نمیشود زیرا آمار و ارقام موجود بیانگر این نکته بســیار مهم هســتند. مدالهای کســب شــده وزنهبرداری ایران 5( نشــان طال، یک نقــره و دو برنــز) دقیقا در دو دســته وزنی 96 و 102 کیلوگرم بــرای ما به دست آمد. 2 دســته وزنی که فقط یکی از این اوزان یعنی دســته 96 کیلوگرم برای ما ارزش المپیکــی دارد والغیر. دســته 102 کیلوگرم جزو اوزان غیر المپیکی در رشــته وزنهبرداری است. بنابراین اگرچه تالش علی هاشمی و رضا بیرالوند با کســب دو نشــان طال، یک نقره و 2 برنز در این وزن قابل تقدیر و ســتودنی اســت اما بیشتر این عناوین کســب شده به درد آمار و ثبت در تاریخ رقابتهای جهانی وزنهبرداری میخورد تا دســتگرمی قابل قبول برای محک وزنهبرداران مدالآور ما در اوزان المپیکی. البته مدال طالی سهراب مرادی هم اگرچه بینظیر بود و جزو اتفاقات شگفتانگیز رخ داده در این دوره از مســابقات اما آمادگی و قدرت عجیب و غریب وزنهبردار جــوان چینیها یعنی تیان تائــو و حمله او به رکوردهــای خیرهکننده در ایــن وزن المپیکی نیز درســت مثل شــرایط حســاس و بحرانی تیمی وزنهبــرداری ایران، برای ما زنگ خطری جدی بود که نشــان داد برای تکرار عملکرد موفق خــود در بازیهای المپیک ریو 2( مدال طــال)، قطعا در المپیک 2020 توکیو بــا توجه به اینکه بهخاطر جریمه فدراســیون بینالمللی وزنهبرداری ما فقط دو ســهمیه داریم، مشــکالتمان جدی است و به نظر برنامهای هم برای رفع و حل آن در دستور کار نداریم.
مدالهای کسب شده وزنهبرداری ایران 5( نشان طال، یک نقره و دو برنز) دقیقا در دو دسته وزنی 96 و 102 کیلوگرم برای ما به دست آمد. 2 دسته وزنی که فقط یکی از این اوزان یعنی دسته 96 کیلوگرم برای ما ارزش المپیکی دارد والغیر. دسته 102 کیلوگرم جزو اوزان غیر المپیکی در رشته وزنهبرداری است.