پنالتی نیمار، حرف آخر در نبرد ستارههای هجومی

تیم ملــی برزیل دیدار دوســتانهاش مقابل اروگوئه در ورزشــگاه امارات لندن را توانســت با تک گل نیمــار از روی محوطه جریمه ببرد. سایت ESPN نکات فنی این بازی را بررسی کرده است.

نیمار تعیین کننده نبرد مهاجمان

بــرای خیلیها شــاید تصــور مصاف ســتارههای آمریکایی مانند نیمار، لوییس ســوارس، روبرتــو فیرمینــو و ادینســون کاوانی در یک شــب ســرد بارانی در لندن سخت باشد اما ورزشگاه امارات جمعه شب میزبان یکــی از تاریخیتریــن رقابتهای آمریکای جنوبی بود که همه این ســتارهها را در آنجا میتوانســتی پیدا کنی. برزیل با یــک گل اروگوئه را در این بازی دوســتانه نــه چندان پرتب و تــاب مغلوب کرد و آن یــک گل را نیمــار از روی نقطه پنالتی زد و یک شب که نویدبخش نبرد جذاب میان تعــدادی از بهترین مهاجمــان حال حاضر فوتبال دنیا بــود، یک نمایش ناامید کننده از آب درآمد. ســوارس در جلــو به تنهایی تالش میکرد، کاوانی به نظر میرســید در عوض کردن جای خود بین بالهای راست و چپ، انرژیاش را هدر میدهد در حالی که فیرمینو به زحمــت در نقش خود بهعنوان مهاجم نوک برزیل حریف را پرس کرد. همه اینهــا در حالی بود که یــک کوپا آمریکای بزرگ تنها تا هشت ماه دیگر از راه میرسد.

نیمار در میان این 4 ســتاره هجومی معروف، بیش از همه بازیاش به چشم آمد امــا او هم کار چندان خاصــی برای اثبات اینکه بازیکنی بســیار بااستعداد است انجام نداد و به نظر میرسید که صرفا میخواهد بخشــی از یک تیم باشد. مســلما این یک بازی دوســتانه بود اما شــما میتوانستید حس کنید که نیمار بیشــتر دوســت دارد کاری کند که توجه مردم به او جلب شــود نه به همتیمیهایش یا در واقع نتیجه بازی.

برزیل در دقایــق ابتدایی بازی، عملکرد بهتری داشــت امــا اروگوئه شــاید بهترین موقعیــت گلزنی نیمه اول را به دســت آورد وقتی که ســوارس یک ســانتر از جناح چپ روی تیــر دو برای کاوانی کــه هیچ کس هم مراقبــش نبود انجــام داد و او هم والی نصف و نیمهای زد اما نتوانســت آلیسون را تسلیم کند. آنها درســت بعد از آغاز نیمه دوم هم به زدن گل نزدیک شدند زمانی که سوارس یک ضربه ایستگاهی روی خط محوطه جریمه را با ارتفاع کوتاه زد و دروازهبان لیورپول آن را دفع کرد. تا آن مقطع بازی شــکل و شمایل همان بازیهای دوستانهای را گرفته بود که در اکثر بازیهای دوستانه مشابه دیدهایم. تعویضیها به لطــف انگیزهای که برای مبارزه داشــتند، همچنــان میدویدند. دو بازیکــن اروگوئه به خاطر ضربه زدن به نیمار در نبردهای هوایی با او قبل از پایان نیمه اول کارت زرد گرفتند اما آنها باز هم تا پایان بازی پاشــنههای او را هدف ضربات گاه و بیگاهشان قرار دادند.

کاوانی هم یکی از آنهایی شــد که به خاطر خطــا کــردن روی همتیمیاش در پاریسنژرمن کارت زرد گرفت و در حالی که خیلی آســان میشــود دربــاره چنین چیزهایی داستانســازی کــرد، غیرممکن اســت که فکر نکنید این مهاجم اروگوئهای بیش از یک سال بود که انتظار انجام چنین کاری را میکشــید. تکلیف بازی وقتی 15 دقیقه به پایانش مانده بود مشــخص شد، زمانی که روی دانیلــو خطایی در محوطه جریمه اروگوئه انجام شــد کــه نتیجهاش اعالم خطــای پنالتی بــرای برزیلیها بود. داور در ابتدا به نظر میرســید که اعتقاد به پنالتی ندارد و به درخواست برزیلیها توجه نداشــت اما شاید توصیه دستیارش در کنار زمین در نهایت ســبب شد او نقطه پنالتی را نشان دهد. نیمار پشــت ضربه ایستاد و مارتیــن کامپانیا را برای تشــخیص جهت ضربه به اشــتباه انداخت و بــه این ترتیب شصتمین گلش را برای سلسائو زد.

برزیل هنوز در حد مدعیان قهرمانی کوپا نیست

«حداقل ما باید به فینال برسیم». کوپا آمریکای ســال آینده مطمئنــا برای برزیل ارزش زیادی دارد، نــه تنها به خاطر اینکه آنها میزبانش هســتند بلکه به این دلیل که آنها در ســه دوره قبلی این تورنمنت حتی به مرحله نیمه نهایی هم نرسیدهاند. از این رو شاید شما فکر کنید که تیته دارد تالش میکند راهی بــرای پایین آوردن انتظارات از تیمش پیدا کند اما چیزی که ســرمربی برزیل این هفته بر آن تاکید کرد – وقتی که گفت هر چیــزی جز قهرمانی در کوپا برای او ناکامی محسوب میشود – ثابت میکند که او چنیــن هدفی را دنبال نمیکند. پس با این اوصاف برزیل چقدر شبیه تیمی است که ظرفیت رسیدن به فینال کوپا آمریکا را دارد؟ شــواهد و قراین میگویند که خیلی شبیه نیســت و البته شما میتوانید بگویید که آنها از زمان جام جهانی پسرفت کردهاند.

در مســیر آمادهسازی برای شرکت در جام جهانی 2018 روســیه، یکی از بهترین چیزهایی که درباره برزیل تیته گفته میشد ایــن بود که ایــن تیم از جانــب چند نفر میتواند تهدیدساز باشــد. گابریل ژسوس، فیلیپه کوتینیو، فیرمینو، ویلیان و یکی دو نفر دیگر که بار مســوولیت حمالت تیم را به دوش میکشــیدند اما در بازی دوستانه جمعه شب مقابل اروگوئه، به نظر میرسید که باز هم نیمار به تنها ســتون اتکای تیم ملی برزیل تبدیل شده است.

تقریبــا همــه پاسهــا بــه مهاجــم پاریســنژرمن ختم میشــد؛ کســی که بخش زیادی از زمــان بازی را صرف تغییر داخــل زدن از جناح چپ کــرد و به دنبال پاســکاریهای زیبا با فیرمینو و یک فرار با پاسهــای او بود که اما تنهــا یک یا دو بار موفق به انجام این کار شد. بازی طوری بود که انگار برزیل به زمانی برگشــته که نیمار را تنها بازیکن دارای ظرفیت ضربه زدن به حریف میدانست؛ ذهنیتی که سبب میشد اکثر بازیکنان این تیم به شــیوهای غریزی به دنبال او بگردند تا توپ را به او برســانند. مطمئنــا آنها بدون کوتینیو و ویلیان بودند، پس شــاید این موضوع قابــل درک بود اما اگر برزیل قرار اســت اهداف سخت و دقیق تیته را محقق کند، این تیم نباید به رویکرد قدیمیاش برگردد. منبع: ESPN