فرصتی که در تئاتر رویاها بر باد رفت
برای دومین بــار در عرض یک هفته، لیورپــول یــک بــازی مهم را بــدون گل مساوی کرد و شــاید این تیم نمیداند چه احساســی باید نســبت به آن داشته باشد. از نظر تئــوری، لیورپولیها احتماال باید از تساویهایشــان نخست مقابل بایرن مونیخ و حاال منچســتریونایتد راضی باشــند اما غیرممکن است که در حال حاضر به چیزی جز این فکر کرد که برای لیورپول تســاوی مقابل منچستریونایتدی که هر سه تعویض اجبــاریاش را قبل از دقیقه 43 انجام داد، حکم فرصتی از دست رفته را دارد.
آیا ممکن اســت یک تیــم در یک مســابقه هم ببرد، هم ببازد و هم مساوی کند؟ بازی لیورپول مقابل منچستریونایتد چنین احساسی را داشت. لیورپول بعد از تساوی بدون گلش مقابل منچستریونایتد به صدر جدول لیگ برتر برگشت اما تنها با یک امتیاز اختــالف و در عین حال به این بحث دامن زد که این تیم در کورس قهرمانــی و در بحرانیتریــن مقطع آن، تجربه، خونسردی و ابتکار عمل الزم برای مدیریت اوضاع را ندارد. ما تا اواســط ماه مه هم نخواهیم دانست که آیا این موضوع درســت اســت یا نه اما در ایــن یک ماه گذشــته یا بیشتر، اوضاع فوقالعاده نبوده اســت. بعد از بازی وقتی از یورگن کلوپ پرسیده شــد که به نظر او آیا تیمش یک امتیــاز گرفته یا دو امتیاز از دســت داده اســت، گفت: «هر دو». او ســپس طبق عادت همیشــگیاش ترجیح داد نیمه پر لیوان را ببینــد و گفت: «ما یک امتیاز را میگیریم. این یک امتیاز خیلی بیشتر از چیزی اســت که بســیاری از مردم شاید انتظارش را داشتند.» هوادارانشان شعار میدادنــد: «لیورپول، صدرنشــین لیگ اســت» که عمًال بیان حقایــق بود، عمًال خارج از محــدوده خوشــبینی، عمال به خاطر اینکه بسیاری از آنها با ناامیدیهای بزرگتری روبهرو شــده بودند، ناامیدی از ناتوانــی در بیش از 29 ســال اخیر برای داشتن حاشیه امنیت 3 امتیازی در صدر جــدول. با این حال صرفنظر از یکی دو تا کارت قرمز یــا تقدیم یک گل به خودی، این شــاید دلپذیرترین شــرایطی بود که لیورپول میتوانست در اولدترافورد داشته باشد. با مصدومیت و خروج اجباری خوان ماتــا، آندر اررا و جســی لینگارد از زمین بــازی در نیمــه اول و مصدومیت قوزک پای مارکوس رشفورد، وضعیت بدان معنا بود که یونایتد به قول ســرمربیاش اوله گونار سولشر دارد با 10 نفر و نصفی بازی میکند.
موضوع فقط این نبــود که لیورپول نتوانست کاری را پیش ببرد چون یونایتد هم واقعا خوب دفاع میکرد و ما همیشــه میشنویم که بازی کردن مقابل تیمهایی که زیر فشــار به الک دفاعی فرو میروند چقدر سخت است. در واقع بیشتر میتوان گفــت که آنهــا حتی به نفوذ بــه دروازه منیونایتد نزدیک هم نشــدند، اینکه آنها نمیدانســتند چطور باید این کار را انجام دهند یا بدتر از آن اینکه، نمیخواســتند این کار را انجام دهند.
شــما درباره تیمی کــه حریفش به خاطــر شــرایط به وجود آمــده در طول مســابقه مجبور به عقبنشــینی شده اما باز هم در تمام مســابقه تنها یک شــوت به ســمت دروازه آن شلیک میکند، چه برداشتی میکنید؟ آن شوت هم در دقیقه 33 زده شــد. لیورپول به طــرز عجیبی از ابتدای بازی ترســو به نظر میرســد. پاســکاری آنها از کار افتاده بود، حرکات پا به توپشان متزلزل بود، شوتهایشان هــم که وجود نداشــت. آنها بــا توجه به تملک توپ بیشــتر – در پایان بازی 65 درصد – اما به ندرت موقعیتی روی دروازه منچستریونایتد ایجاد کردند. این یونایتد بود که به پیــروزی نزدیکتر بود آن هم با وجــود آنکه نیمه دوم را در شــرایطی ســپری کرد کــه در آن مهاجمش روملو لوکاکو بیشتر به یک بال راست، نگهبان و دونده تبدیل شده بود، یک نسخه بلژیکی از درک کویت.
کلــوپ خوشــحال نبود. ســرمربی لیورپولیها به وقتش آدم بسیار برونگرا و پرحرفی است، آنقدر که شما شک میکنید اگر این توپ پرانرژی آتشین از کنار پنجره خانهای رد شود و ببیند که داخل خانه دو نفر دارند فیفــا بازی میکنند، درباره آنها حرف جالب و خندهداری نزند، چه برسد به اینکــه درباره بازی مهمی مانند مصاف تیمش و منچستریونایتد حرفی نزد. از این رو اوضاع باید خیلی بد باشــد که او کنار زمین بازی مثل ســیر و سرکه بجوشد و این همان کاری بود که او در اولدترافورد انجــام داد، بخصوص در برخــی مقاطع از نیمــه اول بازی که آنقدر از پاســکاری بازیکنانش و اشتباهات آنها ناراحت بود که به زحمت میشــد تصور کرد امکان دارد دوباره لبخند روی لب او بنشیند. در یک مقطع از بازی او رسما سر خود را میان دو دستش گرفت، طوری که از یک هنرپیشه آماتور خواســته میشــود حس شوکت و ترس را ابراز کند. البته او در پاسخ به این ســوال که آیا در کنار زمین عصبانی بوده یا فقط ناراحت، گفت: «سرزنده.»
خب حاال این بازی، لیورپول را برای ادامه فصل در چه وضعیتی قرار میدهد؟ در نهایت اگر آنها با یکی دو امتیاز اختالف قهرمانی را از دســت بدهنــد، این نتیجه نخواهد بود که برایشان گران تمام میشود بلکه بیشتر به خاطر امتیازاتی است که در مصافهای ســادهتر برابر تیمهایی مانند واتفورد یا برنلی از دســت میرود. در هر صــورت اما فشــار روی لیورپول در حال افزایش اســت. کلوپ گفت: «به نظر من، این فشاری بسیار مثبت است اما این من نیســتم که باید بازی کنم. من فقط اینجا مینشینم و حرف میزنم. این کار آسانی اســت. ما باید از چنین شــرایطی درس بگیریم. ما باید مطمئن شــویم که از این وضعیت به بهترین شــکل ممکن استفاده میکنیم.» منبع: