اعضای کمیته بدوی و استیناف صدور مجوز حرفهای به جز یکی دو نفر، توانایی کار با پنل AFC و وارد کردن اطالعات باشگاهها را ندارند

محروم شدهاند و اگر تا حدود یک ماه دیگر این بدهی را تسویه نکنند، حکم محرومیتشان قطعی خواهد شد. بگذریم از اینکه استقالل ۰۵۵ هزار دالر به وینفرد شفر، سرمربی آلمانی اسبق این تیم و مبلغی بالغ بر ۰۰۴ هزار دالر به آندرهآ استراماچونی، سرمربی ایتالیایی سابقش بدهکار است. همچنین استقالل حدود ،۰۱2۱ میلیارد هم بدهی به طلبکاران داخلی دارد. این فقط لیست بدهیهای دو باشگاه از لیست هشت تیمه شانسهای کسب سهمیه هستند. حال آنکه صنعت نفت آبادان، تراکتور و نفت مسجد سلیمان هم بدهیهایی دارند که تعیین تکلیف آنها شاید در شرایط فعلی دشوار باشد.

اشکالهای حقوقی همچنان پابرجاست

یکی از مواردی که در بررسی مدارک باشگاهها از سوی ایافسی حائز اهمیت است، بررسی مدارک حقوقی باشگاههاست. همان بخشی که باشگاههای ایرانی به شدت در آن ضعیف هستند و مشکل دارند! اسامی مدیرعامل و هیأت مدیره باشگاههایی چون پرسپولیس و استقالل، بعد از سالها و حتی حاال در آستانه واگذاری به بخش خصوصی همچنان به روز نشده است. بعد از آخرین به روز رسانیها در ثبت شرکتها نام رضا افتخاری به عنوان مدیرعامل باشگاه استقالل و نام حمیدرضا گرشاسبی به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس ثبت شده است. براساس قانون تجارت همین حاال قراردادهایی که بازیکنان این دو باشگاه با مدیرانعاملی جز این دو نفر امضا کردهاند، نامعتبر است. فصل گذشته هم مدارک حقوقی باشگاههای ما همین ایراد را داشته و برای ایافسی ارسال شده است و این مشکل میتواند حتی فدراسیون فوتبال را در معرض جریمه دیگری از سوی ایافسی قرار دهد؛ شاید در ماههای آینده که مدارک مورد راستیآزمایی قرار میگیرند! و این فرآیند قرار نیست متوقف شود و احتماالً بار دیگر برای فصل آینده هم همین مدارک حقوقی برای ایافسی ارسال میشود. کمیته استیناف صدور مجوز حرفهای کارشناس حقوقی ندارد و این میتواند بهانه خوبی باشد که مدارک به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است! در نهایت اما چه کسی باید بابت فاجعهای پاسخگو باشد که انتظار فوتبال ایران را میکشد؟ فدراسیون فوتبال یا باشگاهها؟

کرونا، امید تازه فدراسیون فوتبال بعد از تحریم

فدراسیون فوتبال ایران که تاکنون بارها و بارها به بهانه تحریمهای بانکی علیه ایران از زیر بار بیمسئولیتی خود در عقد قراردادها فرار کرده است، حاال به بهانه تازهای متوسل میشود. کرونا و زیانهای مالی آن، بهانه تازهای است که به واسطه جهانگیر بودن آن، به عنوان یک راه حل روی میز مدیران فدراسیون فوتبال قرار گرفته است. مسئوالن فدراسیون فوتبال به طور جدی امیدوار هستند به خاطر آسیبهایی که شیوع این ویروس به باشگاهها وارد کرده است، بتوانند ایافسی را متقاعد کنند تا امسال هم مماشات بیشتری با باشگاههای ایرانی داشته باشد! این راهحل اما تا چه اندازه میتواند کارساز باشد؟ بدون اینکه مکاتبهای در میان باشد، این امید مانع حرکت تازهای در فدراسیون فوتبال میشود و خطر جریمههای سنگینتر علیه ایران را جدیتر کرده است. داریوش مصطفوی میگوید: «کنفدراسیون فوتبال آسیا با توجه به شرایط فعلی و شیوع ویروس کرونا، چارهای ندارد جز اینکه با فوتبال راه بیاید. اگر راه نیاید، هیچ کشوری نمیتواند ترازمالی مثبتی ارائه دهد. تماشاگرها در ورزشگاهها حضور پیدا نمیکنند و همین موضوع آسیبی جدی به باشگاهها وارد کرده است. در ایران به خاطر مشکالت ناشی از تحریم ما با مشکل تبلیغات محیطی هم مواجه هستیم. ایافسی میخواهد کارش راه بیفتد و به کشورها هم به همین دلیل کمک میکند. البته که کمکش میتواند خطرناک هم باشد و باعث شود که فوتبال ما به این کمکها عادت کند.»

خطر یک میلیون دالری!

ضمانت یک میلیون دالری فدراسیون فوتبال به کنفدراسیون فوتبال آسیا اما دقیقاً همان خطر بزرگی است که میتواند در صورت تخلف مجدد فدراسیون فوتبال در ارائه مدارک باشگاهها، گریبانگیر فوتبال ایران شود. این جدا از خطر جریمه سنگینی است که ایافسی در رأی اسفندماه بابت آن به فوتبال ایران هشدار داده بود. تا کنون هیچیک از مدیران فدراسیون فوتبال از ضمانت یک میلیون دالری به ایافسی حرفی نزدهاند. داریوش مصطفوی اما به عنوان رئیس کمیته استیناف صدور مجوز حرفهای باشگاهها میگوید: «ما ضمانت یک میلیون دالری کنفدراسیون فوتبال آسیا را امضا کردهایم. روزی که قرار بود ما به عنوان اعضای کمیته استیناف صدور مجوز حرفهای انتخاب شویم، یک قرارداد ۰۱ صفحهای انگلیسی جلوی ما گذاشتند که امضا کنیم.» سؤال اینجاست که آیا مصطفوی، اولیایی و شاهکرمی به عنوان اعضای کمیته استیناف این قرارداد ۰۱ صفحهای را مطالعه کردهاند و نسبت به مفاد آن به طور کامل آگاهی دارند؟ از مصطفوی درباره جزئیات بیشتر ضمانت یک میلیون دالری میپرسیم که میگوید: «من خودم این ضمانت را ندیدهام اما مسئوالن فدراسیون فوتبال به من از امضای چنین ضمانتی گفتند. البته گفتند با آمدن شما این ضمانت از بین رفته است.» چرا کنفدراسیون فوتبال آسیا چنین ضمانتی از فدراسیون فوتبال گرفته است؟ مصطفوی میگوید: «برای اینکه تخلفی صورت نگیرد.» نــه ســهیل مهــدی و نــه حیــدر بهارونــد در ایــن رابطــه بــه تماسهــای خبرنــگار ایــران ورزشــی پاســخی ندادنــد امــا چنانچــه ایــن ضمانــت همچنــان پابرجــا باشــد کــه بعیــد اســت بــا حضــور داریــوش مصطفــوی و کاظــم اولیایــی از بیــن رفتــه باشــد، ادامــه سندســازیهای فدراســیون فوتبــال و تخلــف در ارائــه مــدارک باشــگاهها جهــت دریافــت مجــوز حرفــهای، میتوانــد تــاوان بســیار ســنگینی داشــته باشــد! مصطفوی البته مدعی است: «مدارکی که من ارسال کردهام، هیچ اشکالی نداشته است، حتی اگر اشکالی داشته هم من در توضیحات به آن اشاره کردهام.»

ناآشــنایی اعضــای کمیتــه صــدور مجــوز حرفــهای بــا کار بــا پنــل ایافســی

ناآشنایی اعضای کمیته صدور مجوز حرفهای با طریقه کار با پنل ایافسی و وارد کردن اطالعات مربوط به باشگاهها، یکی دیگر از خطاهای بزرگی است که دارد به فرآیند صدور مجوز حرفهای آسیب وارد میکند. براساس اعالم یکی از اعضای فدراسیون فوتبال به خبرنگار ایران ورزشی، اعضای کمیته بدوی و استیناف صدور مجوز حرفهای به جز یکی دو نفر، توانایی کار با پنل ایافسی و وارد کردن اطالعات باشگاهها را ندارند. بیشتر آنها این کار را برعهده سهیل مهدی میگذارند و به همین ترتیب پروسه اظهارنظر مستقل در این پنل، در ایران هیچ معنایی ندارد. داریوش مصطفوی در این رابطه اینطور توضیح میدهد: «آقای مهدی پسوردی به من دادند که من آن را در اختیار آقای اولیایی قرار دادهام. هر اتفاقی که بیفتد ایشان میتوانند با امضای من با ایافسی مکاتبه کند. کار با پنل اوایل خیلی سخت بود اما کمکم یاد گرفتیم.» سؤال اینجاست که آیا در میان چهرههایی که فدراسیون فوتبال میتوانست برای حضور در کمیته صدور مجوز حرفهای انتخاب کند و اسامیشان را در اختیار ایافسی قرار دهد، هیچ فرد فوتبالی آشنا به علم کامپیوتر و زبان انگلیسی پیدا نمیشد که فدراسیون فوتبال به سراغ افرادی رفته است که نه برای مکاتبه با ایافسی به زبان انگلیسی تسلط دارند و نه حتی میتوانند با پنل ایافسی کار کنند؟ فدراسیون فوتبال چه زمانی میخواهد به این انتخابها پایان دهد؟ چه زمانی قرار است هر کسی در جایگاه مناسب خود قرار بگیرد؟ آیا اگر قرار بود کمیته نظر جمعی خود را اعالم کند، الزم بود ایافسی برای هر یک از اعضا پسورد جداگانهای در نظر بگیرد؟ این یک تخلف آشکار نیست؟ سهیل مهدی که این روزها حسابی سرش به مسائل برگزاری لیگ گرم است و درگیر حواشی آن شده است، چرا باید همزمان در کمیته صدور مجوز حرفهای هم فعالیت داشته باشد؟ آیا او این روزها حتی لحظهای به مسائل صدور مجوز حرفهای فکر میکند؟ چه برسد به برنامهریزی برای اینکه چطور در این کمیته جلوی بروز فاجعهای بزرگ را بگیرد؟

عکس از نعیم احمدی ایران ورزشی