آیا کومان گزینه مناسبی برای بارسلونا است؟

با انتصاب رونالد کومان به عنوان سرمربی جدید بارسلونا، برای خیلیها این سؤال پیش آمده است که بر چه اساس، خوسپ ماریا بارتومئو این مرد هلندی را به عنوان جانشین کیکه ستین انتخاب کرد و آیا او و همکارانش در هیأت رئیسه باشگاه، بخشهایی از رزومه کاری مربی پیشین هلند را نادیده نگرفتهاند؟ وقتی به کارنامه کاری کومان به عنوان سرمربی نگاه میکنید، چند قهرمانی در فوتبال هلند شامل سه قهرمانی در لیگ هلند، دو قهرمانی در جام یوهان کرایف (سوپرجام) و یک قهرمانی در جام حذفی میبینید. در مورد بارسلونا، طبق ادعای این باشگاه، کومان در بدترین حالت شایستهترین و کاملترین گزینه برای هدایت آبیواناریها است. انتصاب کومان اما یک قمار است چون او آدمی به شدت ریسکپذیر است حتی زمانی که اوضاع بر وفق مرادش پیش میرود و این همان چیزی بود که در دوره مربیگریاش در تیم ملی هلند هم ثابت شد. حتی با وجود حمله قلبی در ماه مه، کومان 57 ساله به استقبال مسئولیتی رفته که بدون شک نه تنها پراسترسترین چالش دوران کاری خود او خواهد بود بلکه یکی از بزرگترین چالشهای حال حاضر دنیای فوتبال است. کومان سال 2007 زمانی که از تیم پیاسوی آیندهوون جدا شد، به خبرنگاران گفت:«در زندگی شما فرصتهایی به دست میآورید و من هم آن را قاپیدم. من چنین آدمی هستم. واقعیت این است دنیای فوتبال همین است و من هم کسی هستم که آماده ورود به این دنیا است.» کومان در دوران مربیگریاش در انگلیس هیچ جامی کسب نکرد. در اسپانیا او زمانی که سرمربی والنسیا بود پایهگذار یک جنگ داخلی در رختکن این تیم شد تا جایی که هواداران تیمهای حریف با درخواست از او برای ماندن در مستایا، مسخرهاش میکردند. اوضاع و احوال والنسیا در دوران مربیگری کومان اینگونه بود. با این اوصاف اگرچه تنتن (لقب کومان در کاتالونیا ) به عنوان یک اسطوره در دوره بازیاش بارسلونا را ترک کرد، اوضاع فعلی این تیم طوری هست که باز هم تا حدودی نسبت به تواناییهای او برای احیای آبیواناریهای کاتالونیا با دیده تردید نگاه کنیم. وضعیت انتصاب او شباهت بسیار زیادی به منصوب شدن آندرهآ پیرلو به عنوان سرمربی جدید یوونتوس دارد. انتصاب کومان هم تا حد زیادی به دلیل نزدیک بودن سبک مربیگری او به هویت و فلسفه فوتبال بارسلونا بوده و به زعم بارتومئو و همکارانش، او از این حیث یک پله باالتر از مربی قبلی است. البته کومان نسبت به پیرلو در زمینه مربیگری به مراتب باتجربهتر است چون هرچه نباشد او در دو دهه اخیر بیشتر از 10 تیم را هدایت کرده است اما در تمامی آن سالها به خصوص بعد از حضورش روی

نیمکت والنسیا که شامل هدایت تیمهای آلکمار، فاینورد، ساوتهمپتون، اورتون و تیم ملی هلند میشود، حرفه مربیگری او با فراز و نشیبهای زیادی هم همراه بوده است. با انتصابش به عنوان سرمربی والنسیا شروع میکنیم، تیمی که هوادارانش به کم طاقتی هنگام بد شدن اوضاع تیم معروف هستند. کومان در ابتدای ماه نوامبر سال 2007 جانشین کیکه سانچس فلورس شد و خیلی طول نکشید که این تیم تنها از لیگ قهرمانان حذف شد بلکه حتی نتوانست به جام یوفا برود. با تساوی خارج از خانه مقابل چلسی، والنسیا در قعر جدول مرحله گروهی را به پایان رساند. آن بازی سومین بازی بدون گل تیم تحت هدایت کومان در والنسیا در لیگ قهرمانان بود. ناکامی والنسیای کومان در گلزنی به سایر تورنمنتها هم تسری پیدا کرد. خفاشها با هدایت مرد هلندی تنها یکی از هشت بازی اولشان را بردند و در شش تا از آن بازیها حتی موفق به گلزنی هم نشدند. همه این اتفاقات بد در حالی رخ داد که در ابتدای فصل خیلیها خوشبینانه وضعیت والنسیا را ارزیابی میکردند هرچند مانند همیشه برخیها هم منفیبافی میکردند که طبیعی بود. کومان زمانی والنسیا را از کیکه سانچس فلورس تحویل گرفت که این تیم تنها 4 امتیاز با صدر جدول فاصله داشت. خیلی طول نکشید که عدم گلزنی هم به بازیهای بدون برد والنسیا اضافه شد و کومان هم که به ندرت پیش آمده است کسی او را بدون اعتماد به نفس و خودستایی دیده باشد، تصمیم گرفت که رختکن تیم را یک شخم اساسی بزند. البته او تاوان این تصمیمش را هم داد و وقتی که این ماجرا علنی شد، اوضاع برای او بدتر از قبل شد. کومان در یک نشست خبری در آستانه بازگشایی پنجره نقل و انتقاالت فوتبال اروپا در سال 2008 گفت: «والنسیا یک کشتی است و آنهایی که نمیخواهند سوار این کشتی باشند، بیرون انداخته میشوند.» داوید آلبلدا، کاپیتان و یکی از سه بازیکن ارشد تیم در آن زمان توسط کومان کنار گذاشته شد. او با بیان اینکه کومان تحقیرش کرده است، والنسیا را ترک کرد و کمی بعد هم از باشگاه شکایت کرد تا قراردادش را فسخ کند. کامًال مشخص بود که در والنسیا یک نزاع قدرت در گرفته است اما کومان آنقدر خوب نتیجه نمیگرفت که در این نزاع پشتیبان داشته باشد. کومان خودش هم در آستانه بیرون انداخته شده از این کشتی بود وقتی که تیمش نه تنها شانس قهرمانی را از دست داد بلکه رفته رفته به پایین جدول نزدیک شد. در واقع وضعیت تیم او یک فاجعه بود نه یک ذره کمتر و این وضعیت تیمی پرستاره بود که بازیکنانی مانند داوید ویا، خوان ماتا و داوید سیلوا را در اختیار داشت. کومان ابزار الزم برای نتیجه گرفتن را داشت اما او هرگز نتوانست کام ًال درک کند که با این ابزار قرار است چه چیزی بسازد. در ساوتهمپتون، جایی که کومان جانشین پوچتینو شد وضعیت فرق کرد. این تیم در حالی که از هم پاشیده بود و روی کومان قمار کرد و این بار جواب گرفت و برخالف والنسیا، با جذب هوشمندانه بازیکنانی مانند سادیو مانه، دوسان تادیچ و گراتزیانو پله، قدیسها را به رده هفتم و در فصل بعد به رده ششم رساند. خیلی زود ساوتهمپتون کومان به تیمی تماشایی در فوتبال جزیره تبدیل شد اما درست زمانی که هواداران این تیم به اوج رؤیاپردازیهای خود برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان رسیده بودند، او به اورتون پیوست، جایی که در عرض یک سال همه اعتباری که کار در ساوتهمپتون برایش به ارمغان آورده بود بر باد رفت. او در فصل نخست حضورش در این تیم با آبیهای گودیسون پارک هفتم شد، به لیگ اروپا رسید و با افزایش بودجهاش، 140 میلیون پوند را صرف خرید بازیکنانی کرد که سطح کیفی این تیم را با ابرقدرتهای لیگ کاهش دهد. به این ترتیب بازیکنانی مانند گیلفی سیگوردسون و داوی کالسین آمدند اما مهاجمی مانند روملو لوکاکو رفت و هیچ کسی هم برای پر کردن جای او نیامد. 16 ماه بعد از ورودش به اورتون، کومان در حالی از این تیم اخراج شد که هوادارانش به خاطر باخت 5 بر 2 به آرسنال و قرار گرفتن در رده هجدهم جدول با کسب تنها 2 برد در 9 بازی اولشان به شدت از دست او شاکی بودند. او با تنها 40 درصد پیروزی در بازیهایی که هدایت اورتون را برعهده داشت از این تیم جدا شد. حاال نوبت بارسلونا شده است که روی مدافع سابق خود قمار کند، قماری که میتواند تکرار کننده روزهای وحشتناک حضور مرد هلندی در والنسیا و اورتون باشد یا تداعی کننده خاطره روزهای باشکوه ساوتهمپتون تحت هدایتش. او در نهایت توانست به فرصت شغلی رویاییاش برسد، همان فرصتی که از سال 2000 زمانی که به عنوان دستیار در کادر فنی بارسلونا دنبالش بود. اکنون اما او باید ثابت کند ارزش ریسکی که بارتومئو در ماههای پایانی ریاستش در بارسلونا برای استخدام او انجام داد را داشته است.

کومان باتجربه تر از پیرلو است، اما بارها پیش آمده که او با وجود امکانات مناسب، نتوانسته خوب نتیجه بگیرد