توسل به وزیر

انتخابات فدراسیونهای ورزشی همیشه با داستانهای عجیب و خاصی همراه بوده و در هر یک از این فدراسیونها هم یک اتفاق عجیب و غریب رخ میدهد. همیشه هم پای وزارت ورزش و دخالت مسئوالن آن وسط آمده و در نهایت هم در توجیه این روند اینگونه صحبت شده که وقتی وزارت ورزش و جوانان بودجه فدراسیونها را میدهد، طبیعی است که در امور آنها هم نظارت کند و یا حتی برخی عقیده دارند که میتواند در پروسه انتخاب رئیس فدراسیون هم نقش محوری داشته باشد. انتخابات فدراسیونهای متعددی را میتوان مثال زد که با این موضوع درگیر بودند. به طور مثال فدراسیون تکواندو که در روز برگزاری انتخابات مشخص شد برخی مسئوالن وزارت ورزش با یکی از گزینههای ریاست فدراسیون از قبل صحبت کرده بودند اما در روز انتخابات برنامهها به هم خورد. با استناد به حرفهای کالنتری در مجمع انتخاباتی فدراسیون تکواندو که خطاب به داورزنی گفت: «من با حمایت وزارت ورزش وارد انتخابات شدم و به من وعده داده بودند که پوالدگر از انتخابات کنار میرود اما حاال اتفاقات دیگری رخ داد.» مشخص میشود که وزارت ورزش در انتخابات فدراسیونها ورود میکند. از این دست اتفاقات زیاد رخ داده که البته گاهی هم با پیروزی گزینه وزارت ورزش همراه بوده. مثل ماجرای فدراسیون تنیس که مجید شایسته که به احتمال بسیار زیاد میتوانست بار دیگر به عنوان رئیس انتخاب شود، کار به گونهای پیش رفت که شایسته نتوانست در انتخابات حضور داشته باشد و در نهایت هم یکی از مدیران وزارت رأی آورد. این قبیل برنامهریزیها فارغ از اینکه وزارت ورزش حق دارد چنین برنامهریزی را انجام بدهد و در انتخابات فدراسیونها دخالت کند یا نه و یا جدای از اینکه اینگونه فعالیت وزارت منجر به موفقیت شده یا نه؟ یک مشکل بزرگ را به وجود میآورد که هر فردی برای حضور در هر انتخاباتی ادعا میکند که با دستور وزیر ورزش به انتخابات ورود کرده است! شاید ریشه این اتفاقها این است برخی مسئوالن وزارت در دورههای مختلف مدیریتی به حدی رو بازی کردهاند که حاال هر کسی به خودش این اجازه را میدهد که خودش را گزینه وزارت ورزش بداند. شاید در برخی از موارد اص ًال روح وزیر هم از کاندیداتوری برخی از افراد خبر نداشته اما کاندیدا نام وزیر را به میان میآورد تا بتواند کمبودهای خود را از این طریق جبران کند. یکی از این اتفاقات عجیب در انتخابات فدراسیون بدنسازی در حال رقم خوردن است. جایی که یکی از کاندیداها که از نداشتن رأی کافی مطلع است، فیلمی از خود در فضای مجازی منتشر کرده و مدعی شده که گزینه وزارت ورزش برای حضور در انتخابات است. او که فرماندار گلپایگان و در عین حال رئیس هیأت بدنسازی اصفهان است، در این فیلم مدعی میشود که با دستور مستقیم وزیر ورزش به این انتخابات ورود کرده است. هر چند که کذب بودن اینگونه ادعاها از همان ابتدا مشخص است، چرا که اگر کسی گزینه وزیر ورزش باشد، هرگز خودش را به طور رسمی گزینه وزارت معرفی نمیکند و سعی میکند تمامی برنامههایش را پنهانی پیش ببرد اما با این حال باز هم میطلبد که وزیر ورزش یکبار برای همیشه مقابل اینگونه رفتارها قرار بگیرد. سکوتی که در دورههای مختلف مقابل این دست ادعاها وجود داشته و البته برخی رفتارهای اشتباه مسئوالن وزارت، باعث شده تا عرصه ورزش به جوالنگاه افرادی تبدیل شود که هیچ کارنامهای در ورزش ندارند؛ مثل همین فردی که هم اکنون دو مسئولیت مهم در دو شهر دارد و حاال به دنبال شغل سوم در شهر سوم است! البته نباید از این نکته هم غافل شویم که گاهی اوقات وزیر ورزش ً اصالخبر ندارد که چه کسی برای کدام انتخابات کاندیدا شده اما معاونان او هستند که از فرصت استفاده و سعی میکنند از جایگاه خودشان و شخص وزیر برای گزینههای مورد نظر خودشان استفاده کنند. در این مورد خاص هم شنیده شده که معاون مالی وزارت ورزش نقش داشته و سعی کرده در اقدامی قابل تأمل یکی از گزینههای نزدیک خود را به انتخابات وارد کند. به همین دلیل مهم است که به نظر میرسد وزیر ورزش باید به این ماجرا ورود کند و جلوی این رویه غلط را بگیرد. معاونان شرح وظایفی دارند و هر کسی موظف است که به کارهای خود برسد اما االن ظاهراًهر کسی میتواند در هر امری ورود کند.