وسط زمین را بگیر، کانالهای کناری را فعال کن

دست باز یحیی برای ارائه نقشه شکست سپاهان

پرسپولیس و سپاهان دو مدعی اصلی قهرمانی لیگ بیستم بیجهت آن باالی جدول ننشستهاند. آنها پویاترین و کاملترین نمایشها را بین تیمهای لیگ برتری ارائه میدهند و در فاز حمله و دفاع بهترین هستند. این دو تیم به لحاظ مالکیت و گردش توپ در مناطق مختلف زمین و راههای رسیدن به دروازه حریف بهترینند و با تنوع در موقعیتسازی و انسجام در امور تدافعی سطح فوتبال باالتری نسبت به سایر تیمهای لیگ ارائه میدهند.

با در نظر گرفتن این مشخصات و مهرههای کارگشا و توانمندی که در هر دو مجموعه حضور دارند پیشبینی میشود بازی امروز جذاب، نزدیک و هیجان انگیز باشد.

پرسپولیسیها روی قدرت انتقال حریف از مرکز زمین با در نظر گرفتن نفرات تکنیکی و سرعتیشان حساب ویژهای باز میکنند اما قصد دارند مالکیت بازی را در اختیار بگیرند و اجازه ارائه امور تاکتیکی را به حریف ندهند. البته پرسپولیس مثل همیشه بیشتر تمرکز خود را روی تواناییهای خودش پایه گذاری میکند و بیشتر دنبال این است که به جای خنثی کردن تواناییهای حریف، توانمندیهای خودش را به حریف دیکته کند و به نتیجه برسد اما این بازی بزرگ و حساسیتهای به وجود آمده در جدول در مسیر قهرمانی حتماً کاری خواهد کرد تا حواس کادر فنی و بازیکنان در این مسابقه بیشتر از قبل به حریف باشد.

پرسپولیس و سپاهان حدود چهار ماه قبل در تهران بازی رفت را انجام دادند که پرسپولیس در آن مسابقه توانست مالکیت توپ نسبتاً بیشتری نسبت به حریفش داشته باشد 54( به )46 اما با وجود ثبت این آمار در خلق موقعیت ناکام بود. پرسپولیس در آن مسابقه یک سوم حریفش شوت زد و شانس گل ساخت و به نظر میرسد در بیست هفته سپری شده از این فصل این تنها مسابقهای باشد که حریف پرسپولیس نسبت به این تیم بیشتر شوت میزند و موقعیت گل میسازد.

این داستان اما یک دلیل عمده داشت و به تفاوت داشتههای نویدکیا و یحیی معطوف میشد. در آن مسابقه پرسپولیس با سیستم پایه 4-4-1-1 وارد زمین شد و در حالی که وحید امیری مهاجم نوک بود احمد نوراللهی در نقش مهاجم سایه بازی میکرد. ترکیب پرسپولیس در آن مسابقه نقصهایی هم داشت و علی شجاعی به جای سعید آقایی محروم در دفاع چپ بازی کرد و به نوعی باالنس تیم در حرکت به سمت دروازه حریف از کانالهای کناری به هم خورده بود.

در آن مسابقه دست یحیی آنقدر خالی بود که روی نیمکت غیر از رادوشویچ از بازیکنانی مثل شیری، حسینپور، احسان حسینی، عبدی، مهدیخانی، آرمان رمضانی، محمد شریفی و آریا برزگر سود میبرد که از این جمع چهار بازیکن دیگر در جمع سرخها نیستند و جای آنها را نفرات شاخصی مثل شهریار مغانلو، مهدی ترابی، عیسی آلکثیر و فرشاد فرجی گرفتهاند ضمن اینکه سعید آقایی هم در دسترس است و با اینکه آماده نیست میتواند در لیست بازی قرار بگیرد.

در بازی رفت دست محرم نویدکیا روی نیمکت آنقدر باز بود که 5 تعویض خود در نیمه دوم را انجام داد و بازیکنانی مثل محبی، مصلح، خلعتبری، علیمحمدی و روحاهلل باقری را به میدان فرستاد در حالی که دست یحیی آنقدر خالی بود که فقط دو تعویض در ده دقیقه پایانی انجام داد و سعید حسینپور را بعد از هفتهها نیمکتنشینی و مهدی عبدی را در وقتهای تلف شده به میدان فرستاد که طبیعتاً این دو نفر نتوانستند تغییری در شرایط بازی ایجاد کنند.

حاال اما شرایط ً کامافرق کرده و پرسپولیس یحیی به نیروهای توانمندتری در فاز حمله مجهز شده که میتواند ضمن مالکیت توپ و گرفتن ابتکار عمل از حریف با تنوع تاکتیکی و کارهای ترکیبی موقعیت گل بسازد و به خواستهاش برسد.

پرسپولیس حاال میتواند با زوج نعمتی – پهلوان (عالیشاه) در جناح راست و امیری – ترابی در سمت چپ کانالهای کناری را برای موقعیت سازی فعال کند و البته با زوج مغانلو – آلکثیر دنبال گل باشد.

در عین حال انتخاب زوج خط میانی با توجه به هدف کادر فنی و در دست گرفتن میانه میدان تصمیمی دشوار برای یحیی خواهد بود چرا که از بین کمال، احمد نور و سرلک یکی باید بیرون بنشیند که بیرون گذاشتن هر یک از این بازیکنان مثل امید عالیشاه که در هند جزو مؤثرترین بازیکنان تیمش بود تصمیم بسیار دشواری خواهد بود.

به صورت کلی دست باز یحیی نسبت به بازی رفت، شرایط فنی مناسب تیم بعد از حضور موفق در لیگ قهرمانان آسیا و انگیزه مهمی به نام صدرنشینی و برداشتن یک گام بزرگ به سوی قهرمانی میتواند پرسپولیس امروز را برای بردن حریصتر از قبل نشان دهد اما پتانسیل حریف نیز چیزی نیست که بتوان از آن ساده گذشت و این تقابل نزدیک و سرنوشتساز را حساستر از همیشه خواهد کرد.