یکنیمــــهطوالنـــی

افشای حقیقت فوتبال ایران

تسـاوی دیـدار رفـت پرسـپولیس و سـپاهان در ورزشـگاه آزادی، اینبـار در اسـتادیوم نقشجهـان تکـرار شـد تـا مچانـدازی دو وزنـه بـزرگ لیـگ برتـر برنـدهای نداشـته باشـد. پرسپولیسـیها بهرغـم نمایش نسـبتاً قابلقبـول در نیمـه اول تقابـل بـا طالییپوشـان، نتوانسـتند رونـد هجومـی خـود را بهخوبـی ادامـه دهند و ایـن عقبنشـینی نابهنـگام باعـث شـد تا بـازی بزرگ هفتـه بیسـتودوم لیـگ بیسـتم بـا تقسـیم غنایـم بـه اتمـام برسـد. یحیـی گلمحمـدی بـا پذیـرش شکسـت در نیمـه مربیـان مقابـل محـرم نویدکیـا، بار دیگر نشـان داد کـه اسـتراتژیهای منفعالنـهاش پـس از بهثمـر رسـاندن گل برتـری هنـوز هـم ادامـه یافته و قرار نیسـت کـه سـرمربی سـرخها بـه یـک پختگـی و بلـوغ کامـل در مدیریـت مسـابقه برسـد.

آنچـه امـا از ایـن دیـدار حسـاس و حیاتـی برجـای مانـد، نـه تسـاوی بـیارزش در یـک بـازی ۶ امتیـازی بـود و نـه موقعیتهایـی کـه راهـی بـه جایـی نیافتنـد؛ خشـونتهای زمخـت پـس از دیـدار سـپاهان و پرسـپولیس کـه بـه درگیـری فیزیکـی هـم کشـیده شـد، پررنگتریـن بخـش از دیـداری بـود که بیـش از 0۹ دقیقه اهمیـت داشـت. حواشـی ضدونقیضی که ۴۲ سـاعت پیـش از آغـاز تقابـل موسـوم بـه الکالسـیکوی فوتبـال ایـران برپا شـده بـود، حتی با تسـاوی طرفین هـم خاتمه نیافـت و کار بـه اجـرای صحنههـای اکشـن و حتـی ۸۱+ سـال رسـید. کادرفنـی و بازیکنـان دو تیم در شـب خالی از تماشـاگر ورزشـگاه بـزرگ نقشجهـان، نشـان دادنـد کـه خـوب بلدنـد جـای خالـی رفتارهـای هولیگانـی را اینبـار نـه روی سـکوها، بلکـه کنـار زمیـن پـر کننـد.

در حالـی کـه هیـچ تماشـاگری در اسـتادیوم نقشجهـان حضـور نداشـت و درواقـع کسـی جـز

بازیکنـان، عوامـل اجرایـی و کادرفنـی درون ورزشـگاه حضـور نداشـتند، صحنههایـی بهغایـت زشـتتر از ماجـرای آبهـای آلـوده و امثالهـم در اصفهـان پدیـد آمـد تـا نشـان دهـد اینبـار هـم ماننـد همیشـه، تماشـاگر مقصر نیسـت و رفتار هواداران روی سـکو عموماً ناشـی از تهییجهـای داخـل زمیـن بـوده. گـر چـه گفتـه میشـد برخـی هـواداران تیـم فوتبـال سـپاهان بـا تجمـع مقابل هتـل محـل اسـکان پرسپولیسـیها باعـث برهـم زدن آرامـش اردوی سـرخ شـده بودنـد امـا کسـی به ایـن نکته توجـه نکـرده بـود کـه اگـر بـاد بـکاری، ناگزیر طوفـان درو خواهی کرد. رفتارهای شـائبهبرانگیز مسـئولین باشـگاه پرسـپولیس بخصـوص مدیرفنـی ایـن تیم باعث شـده تـا هرکجـا پـای اردوی تیـم فوتبال پرسـپولیس باز شـود، فحاشـی و توهیـن هـم سـکه رایجـی داشـته باشـد.

شـخصیت واقعـی فوتبـال باشـگاهی در ایـران آنـی نیسـت کـه صفحـات مجـازی خارجی بـرای جلب بازدیـد و دنبالکننـده بازتـاب میدهنـد، واقعیـت فوتبالمـان همیـن اسـت ماننـد همیشـه کـه از دیـد دوربینهـای صداوسـیما و حتـی ناظـر فدراسـیون فوتبـال پنهـان مانـد و از نـگاه تماشـاگران نـه. درگیـری، خشـونت، توهیـن قومیتـی و خانوادگـی، عریانـی کالمـی و رفتـار چـرک همـان چیـزی اسـت کـه باطـن فوتبـال را شـکل داده. شـاید از موهبـات الهـی بـود کـه هیـچ تماشـاگری در شـِب پرحاشـیه اصفهـان در ورزشـگاه اختصاصـی سـپاهانیها حضـور نداشـت، وگرنـه قتـل و جراحـت کمتریـن آسـیبی بـود که بـه پیکر نحیـف اخـالق ورزشـی وارد میشـد. این پرسـپولیس – سـپاهان هـم گذشـت اما نـه بهخیـر. با ایـن تفاسـیر قرار هـم نخواهـد بـود کـه ایـن آشـوب، آخریـن آشـوب نبـرد طالییهـا و سـرخها لقـب بگیـرد.

درگیری، خشونت، توهین قومیتی و خانوادگی، عریانی کالمی و رفتار چرک همان چیزی است که باطن فوتبال را شکل داده. شاید از موهبات الهی بود که هیچ تماشاگری در شب پرحاشیه اصفهان در ورزشگاه اختصاصی سپاهانیها حضور نداشت، وگرنه قتل و جراحت کمترین آسیبی بود که به پیکر نحیف اخالق ورزشی وارد میشد