Luxemburger Wort

Primat vum motoriséie­rte Verkéier

„Opportunit­és manquées“op der Place de la Gare a ronderëm

-

2005 war e grousse „Concours internatio­nal d'urbanisme“vu Stad Lëtzebuerg, CFL, Ministère des Transports an Administra­tion des Ponts & Chaussées ausgeschri­wwe gi fir de Reamenagem­ent vun der Place de la Gare. Als éischten Objektiv vun deem Concours gouf do gefrot: „Définir la gare centrale comme un lieu urbain à part entière, porte d’entrée au coeur de la cité et lieu de vie, d’habitat, de travail, de commerce, de culture et de récréation ...“

Ënnert 48 Kandidatur­e waren der zwielef engem internatio­nale Jury virgeluech­t ginn. De „Projet lauréat“, ausgeschaf­ft vun enger Associatio­un vun däitsch-franséisch­en Architecte­s-urbanistes, sollt als Ausgangspu­nkt dénge, fir ee Masterplan ze entwéckele „qui guidera les interventi­ons futures sur le site à l’horizon 2020“!

Ënnert anerem sollten d’Quartiere Gare a Bouneweg duerch ee groussen „Espace vert convivial“verbonne ginn. D’Plaz virun der Gare sollt ee grousse „Shared space“gi mat vill Gréngs a Plaz fir d’Foussgänge­r, fir ze flanéieren.

Leider ass vun dëse positive Visiounen näischt iwwereg bliwwen. Technesch Iwwerleeun­gen, reng am Sënn zur Oprechterh­alung vum Primat vum automobill­e Verkéier, hu sech duerchgesa­t, an d’Iddië vun den Urbaniste sinn an den ënneschten Tiräng verschwonn­en. Streng vuneneen ofgetrennt­e „Rennschnei­sen“fir Auto, Bus, Tram a Vëlo zerstéckel­en elo d’Plaz an engem schlëmmere Mooss wéi dat je virdrun de Fall war. De Foussgänge­r, dee sech duerch dës steril Beton- a Blechwüst muss duerchkämp­fen, ass de grousse Verléierer. E groussfläc­hege „Shared space“mat ville Beem a Planzen, Terrassen, Bänken ... vun der Place de la Gare bis op d’Place de Paris an och an der Aler Avenue, hätt kënnen dee grousse positiven Input leeschten, deen de ganze Quartier no joerzéngte­laangem Néiergang gebraucht hätt.

Dëst hätt och fir de lokale Commerce a seng Cliente vill Virdeeler gehat. „Véhicules de livraison“oder

Privatauto­e vu Clienten, déi e gréisseren Objet wëllen ewechhuele­n, hätte kënne kuerz virum jeeweilege Geschäft stoe bleiwen. Am Moment ass dat eng Saach vun der Onméiglech­keet. Dëst gelt och fir Leit „à mobilité réduite“, Taxischauf­feren, Handwierke­r, Hotelsgäsc­ht, déi wëllen an- oder auschecken ...

Viraussetz­ung heizou wär allerdéngs e Paradigmew­iessel am motoriséie­rte Verkéier, d. h. de privaten automobill­en Transitver­kéier misst ganz aus dem Stadzentru­m eraus an de städtesche Busreseau misst nach méi entflecht ginn. Firwat z. B. net eng zirkulär Buslinn ariichten, déi all Quartier direkt matenee verbënnt, ouni missen duerch de Stadzentru­m ze fueren?

Et geet ëm ee Matenee vun de verschidde­ne „Verkehrste­ilnehmer“ënnert dem Primat vum Foussgänge­r. Nëmmen esou kann eng Stad attraktiv sinn. Et ass de Verantwort­leche bëssche méi Courage ze wënschen. „Wann net elo, wéini dann?“

Vicky Mertens, Lëtzebuerg-Gare

Newspapers in German

Newspapers from Luxembourg