Syor kaji kesan penggunaan ganja untuk kesihatan
Baru-baru ini, seorang lelaki dijatuhi hukuman kerana menjual minyak mengandungi kanabis atau ganja, yang didakwanya bagi tujuan perubatan sehingga mencetuskan perbincangan hangat mengenai kebaikan dan keburukan penggunaannya.
Persatuan Psikiatri Malaysia (MPA) berasa bertanggungjawab untuk menjelaskan pendirian berkaitan isu penggunaan ganja.
Terdapat lebih 500 jenis bahan semula jadi dalam tumbuhan cannabis sativa, dengan lebih 100 bahan khusus kepada tumbuhan itu ialah cannabinoid.
Cannabinoid paling diketahui umum ialah delta-9-tetrahidrocannabinol (THC), yang berjaya diasingkan oleh Israel pada 1964.
THC akan menyebabkan kesan psikoaktif yang kebiasaannya digunakan untuk tujuan rekreasi.
Cannabidiol (CBD) pula ialah yang kedua paling dikenali dan berpotensi untuk tujuan perubatan tanpa sebarang kesan psikoaktif.
Bahan bukan cannabinoid seperti terpenoids atau terpenes pula berperanan memberikan aroma, serta rasa bagi tumbuhan ganja.
Penggunaan ganja sudah lama tercatat dalam lipatan sejarah apabila Maharaja Shen Nung (2700 sebelum Masihi) menggunakan fungsi perubatan tumbuhan ganja, bagi mengubati pelbagai penyakit seperti sakit sendi dan sembelit.
Kesan psikologi
Pada masa sama, baginda juga mendapati bahawa penggunaan tumbuhan ganja dalam kuantiti berlebihan dan jangka panjang, boleh memberikan pelbagai kesan sampingan dari segi psikologi.
Di Malaysia pada masa kini, ganja dan bahan berkaitan disenarai di bawah Jadual 1 dalam Akta Dadah Berbahaya (ADB) (1952).
Akta itu melarang seseorang mengimport, menanam, memiliki, memindah atau menggunakan dadah berkenaan.
Mengikut Seksyen 37 (da) ADB, individu yang memiliki ganja atau resin ganja dalam kuantiti 200 gram atau lebih, boleh dijatuhi hukuman gantung sekiranya didapati bersalah.
Bagi individu didapati menggunakan dadah mengikut Seksyen 6 Akta Penagihan Dadah (Rawatan dan Pemulihan), mahkamah boleh menjatuhkan hukuman proses pemulihan di bawah kawalan Agensi Anti Dadah Kebangsaan (AADK) atau di bawah pengawasan pegawai AADK.
Klasifikasi diagnostik utama digunakan dalam bidang psikiatri dan kesihatan mental seperti Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) dan International Classification of Diseases
(ICD) mempunyai kriteria bagi mengenal pasti penyalahgunaan dan kebergantungan kepada ganja serta masalah lain berkaitan ganja.
Beri pelbagai kesan
Ia termasuk kemabukan dan gejala ketarikan (withdrawal) ganja. Ramai individu yang kerap menggunakan ganja bagi jangka masa lama, berisiko mendapat masalah psikiatri seperti psikosis, keresahan dan masalah perasaan.
Pengguna ganja pada awal usia, terutama dalam kalangan remaja dan belia turut berisiko mendapat penyakit psikiatri yang teruk seperti skizofrenia, selain mendedahkan mereka kepada masalah kognitif.
Semua kesan negatif itu tidak menghalang sains merungkai potensi perubatan yang terkandung dalam tumbuhan ganja.
Kajian juga menunjukkan cannabinoid digunakan bagi merawat penyakit multiple sclerosis dan juga glaukoma.
THC yang bertindak sebagai bahan psikoaktif pula dikatakan boleh mengurangkan rasa mual, muntah dan kesakitan, manakala CBD pula digunakan sebagai rawatan untuk sawan, keresahan dan psikosis.
Masih terdapat jurang pengetahuan mengenai keberkesanan ganja sebagai bahan perubatan, selain kontroversi penggunaannya bagi tujuan rawatan, termasuk dari segi undang undang, etika dan implikasi sosial.
Sehubungan itu, MPA menggesa penubuhan satu jawatankuasa penilaian sebelum sebarang keputusan muktamad diambil, untuk mengkaji penggunaan ganja sebagai sumber rawatan di negara ini.
Masih terdapat jurang pengetahuan mengenai keberkesanan ganja sebagai bahan perubatan, selain kontroversi penggunaannya bagi tujuan rawatan, termasuk dari segi undang undang, etika dan implikasi sosial”