Restauraçiùn d’a Capela de l’Anunçiada
Çentu qarant’ani fà, u dèije de fevrà d’u , è stà celebrà a restauraçiùn d’a capela de l’Anunçiada, ancoei üna d’ë ciû veye capele d’u Principatu. « Segundu u parè d’a gente, a so’ cunstrüçiùn data d’ün tempu unde Berta firava ». Carche cronista à afirmau che a so’ cunstrüçiùn daterëssa d’u e meme Louis Canis scrivëva ünte « U Nostru Passau » che achësta capela esistëva già ün . Per dì u veru, a capela de l’Anunçiada nun è tantu veya, è stà sulu ereta a u principi d’u sèculu XVIII. De fati ün achëst’època, l’artista pintre Joseph Bressan, ün d’i frai d’a famiya Bressan pruprietari d’i terrèn d’achëstu qartiè, gh’à avüu a permissiùn d’u Prìncipu Antoni Imu de ghe fà bastì üna capela privà ; Ün è stà benedia e drüverta a u cültu. Ciû tardi, dopu lunghe lite familiale a capela è scadüa â famiya Bosio. Dürante a perioda revulüçiunària e tambèn dopu, a capela è stà desertà. Ma ünte l’ûrtimu qartu d’u sèculu XIX, cun l’aumëntu d’a pupülaçiùn d’achëstu noevu qartiè, ün s’è decidau de restaurà a capela de l’Anunçiada che apartegnëva alura a Urbain Bosio. Da primu ë messe erun celebrae ünt’a picina capela privà San Giuane-Batista, sitüà ünt’a carada d’u Larvotto, che apartegnëva â famiya Laforest de Minotty. Ma, a capela de l’Anunçiada era ben tropu picina per assügürà u cültu d’u noevu qartiè de Munte- Carlu e, ün , u Prìncipu Carlu IIIçu deçidava de fà bastì a gèija San Carlu. Fint’a l’uvertüra a u cültu d’a noeva gèija parruchiala, a capela de l’Anunçiada à serviu cuscì cuma capela de sucursu. Ün , per làscita, a Müniçipalità de Mùnegu è deventà pruprietari d’a capela. A Meria de Mùnegu à üntaurau noevi travayi de restauraçiùn ün e a capela è stà resa a u cültu ün . Cuntinüa sempre a l’üntrategne. Da l’anu sun i Ublati de San Francescu de Sales, ün carga d’a parròchia San Carlu, che assügürun ë çeremònie d’a capela de l’Anunçiada. Per tradiçiùn tüt’i ani a diòcesi ghe celebra a sulanità de l’Anunçiaçiùn dürante a Messa presidà da l’arcivëscu o u vicari generale.