Monaco-Matin

Ou mes de San Jouan

- JEAN-LOUIS CASERIO FÉLIBRE MAJORAL

E barquete de San-Jouan Tout’u anne, quoura arriba r’estade, e barquete de San-Jouan san de retorn susa e spiaje de Mentan. Mà ‘stu darri tempe, arriban pran pu vitou. Ese per milioù, que s’arrecampan sus’a nouaisha coustièra d’Azura e sus’a couasta lìgure. ço que san aquele barquete ? En francès, se souanan « vélelles », dam’u se celhe blu, aqueste bestiete apartenan à nouaish païsage de marina, ma chapan sempre a gent : touriste e bagnahoù. Aquela raça fa partìa da familha dou piantan. San encara transparen­te couma e meduse (que se disan tamben, e carnasse), mà noun pougnan nan. San aishì bele coura desbarcan bele fresque. Pourtàie da e ounde, se stendan en touàlhe spesse, una darraire de r’autra. Poussàie pèr r’amarous, s’arenan en pintent de blu scalhe e roque da riba da marina, mà spussan pran fouart quoura se dessecan s’a grava. S’en recampa de vote tante tounelate. Rounsàie dau vent e du courrente, e barquete de San-Jouan semelhan de luegn à de pichoù batéu à vere. Pescàie dam’ou salabre, puhi pistàie, chacàie, mourinàie emesquiàie Une du Petit journal sur la SaintJean. (DR)

dame de sa e de sàbia, fan de brourmej pèr u pescahoù de cana que s’en siervan pèr broumejà. Tempe-fa, e barquete de San-Jouan prefigurav­an ou fiourisham­ent premairenc da marina.

Ou fueg da San-Jouan R’estade arriba dam’a San-Jouan e pèr a Festa du Paire. Ma laishema Marcé Firpo cunta-nou un’ antiga usança :Ent’e campagne, pèr a vegìlia da San-Jouan, se fasìa de belu fuegue de jòia e ou lendeman, da boun’ oura, se mandavan garçoù e garçounete cercà ent’a cenre encara cauda de longue firamente biounde qu’una bela legenda desìa esse u cabelhe de San-Jouan-Batista e que pourtava chança. «Bousquièra dou fueg de SanJouan, Garda ban piech pèr tout r’ann » proufetava un vielhe prouverbi. Dam’a stajan de fave s’arrecampan u lujambò que fan lume, a sera, souta u limounìe e u pourtougal­ìe ent’una remourina de belùgoure. E susa u camì, à r’entrebren, u enfante s’en van chapà u lujambò en cantent aquela sounada :« Lujambò, cara un poc, cara aquì que te dounou de pan, de ven, de fave. Lujerna, carerma, cara aquì que te metou ent’a lanterna… » E n’ese pa pèr resegà se u Mentounasq­ue dounavan de pan, de ven e de fave ent’u lujambò perqué Cathalan, ou signoù de Mentan, regalavan en  una lemòsina annuale, couma se fasìa sempre, facha de pan de ven e de fave ent’a poupulacia­n de Mentan.

 ??  ??

Newspapers in French

Newspapers from Monaco