Fijne Urlaub!
Een vakantiehuisje reserveren in het buitenland is tegenwoordig sneller gepiept dan een boodschap bij Albert Heijn. Nu de vakantietijd nadert, word ik toch een beetje nostalgisch naar het pre-internet-tijdperk. Voordat je in je Opel Kadett, Citroën Visa, Ford Sierra of Datsun Stanza naar verre oorden kon afreizen, moest je eerst een huisje huren. Dat vergde stalen zenuwen en engelengeduld. Eerst schafte je een catalogus aan. UrlaubaufdemBauernhof bijvoorbeeld, een boekwerk van Bijbelse proporties met adressen van Duitse boeren die hun Ferienwohnung(FeWo) aanprezen. Er stond één zwartwitfotootje bij van het huisje, maar de kwaliteit was dusdanig dat het ook een foto van de cast van Dynasty had kunnen zijn, of een recept voor Berliner Bollen. Vervolgens sloeg je in je beste Duits aan het reserveren. Via de telefoon uiteraard, met zinnen die je van tevoren had uitgeschreven. Voordat er eindelijk een geruststellend “Jawohl” aan de andere kant van de lijn klonk, was je dertig telefoontjes en een gepeperde PTT-rekening verder. En dan nog wist je niet of alles goed was gegaan, met al die merkwaardige locale variaties op het Hochdeutsch. Het was maar de vraag of je daadwerkelijk een huisje had gereserveerd, en niet een optie had genomen op de antieke staartklok van oma Gertrud ... Langzaam kon de voorpret beginnen. Zo moest je Duitse Marken inslaan – veel Duitse Marken, want op zaterdagmiddag sloten de banken, om pas op maandag weer open te gaan. Als je zaterdagavond uitgeput aankwam, moest je wel contant geld hebben voor de eerste levensbehoeften. En uitgeput was je. Kaartlezen kón niemand, airco hád niemand. Meestal was de reis een passe-partout van files, Baustellen, verkeerde afslagen, kokende motoren, echtelijke spanningen en verveelde kinderen. En dan nog had je geen idee hoe het huisje eruitzag dat je bijna een jaar eerder had gereserveerd. Misschien was het in de tussentijd trouwens wel afgebrand/ dubbel verhuurd/geclaimd door tante Jutta die onverwacht overkwam uit Calcutta. Gelukkig was dat meestal niet het geval. Dat de wc op de gang was, het balkon boven de koeienstal lag, de bedden alleen geschikt waren voor mensen korter dan 1,70 meter, en Blondie de herder je bij elke verkeerde beweging dreigde te bespringen, ach, dát was nou de charme van het onverwachte. Bovendien stond dat toch duidelijk in de beschrijvingen van Urlaubaufdem Bauernhof ? The eighties, dat waren nog eens tijden. Snel eens kijken of Booking. com nog een leuke aanbieding heeft.