Nissan Skyline GT-R R32
Van circuitauto tot straatracer – alle supercars pretenderen dat ze op die manier zijn ontstaan. Maar de Ford GT voegt de daad bij het woord. Hij werd speciaal gebouwd voor Le Mans, won de 24-uursrace in de LM GTE Pro-klasse en is er nu ook als 656 pk ste
We kunnen hier een heel verhaal gaan ophangen over Fords beroemde overwinning in 1966 tijdens de 24 Uur van Le Mans. Maar hoe de Amerikanen de Ferrari’s en Porsches wisten af te troeven, en zij de race met een oppermachtige ééntwee-drie wisten te winnen, is al in zo veel boeken beschreven. We zouden ook kunnen vertellen over de retro supersportwagen die Ford in het jaar 2000 bouwde, als ode aan de beroemde Le Mans-winnende GT40 Mk II. Maar als we heel eerlijk zijn, hebben we daar helemaal geen zin in. Veel spannender is namelijk het vervolg op deze twee geschiedschrijvingen. Een Fordmedewerker met een groot historisch besef bedacht in 2015 dat de beroemde zege op Le Mans al bijna een halve eeuw geleden was. Hij nodigde wat gelijkgestemde collega’s uit voor een vergadering en vroeg hoe ze erover dachten om een nieuwe racewagen voor Le Mans te gaan bouwen. De eerste schetsen van een omgebouwde Mustang verdwenen algauw in de prullenbak. Ford zou terugkeren in Le Mans met een auto die trouw was aan de beroemde Le Mans-racers: een nieuwe GT.
HOOFDPIJNDOSSIER
Toen Ford vorig jaar als winnaar in de LM GTE Pro-klasse werd afgevlagd, was de euforie in Fords hoofdkwartier in Dearborn zowaar nog groter dan vijftig jaar daarvoor. Nadat het feestgedruis eenmaal was afgelopen, zegde Ford de internationale autosportfederatie FIA toe dat er van de race-GT ook een straatversie zou komen. Op die manier kon de GT worden gehomologeerd voor deelname aan het wereldkampioenschap langeafstandsracen, waarin Aston Martin, Corvette, Ferrari en Porsche eveneens actief zijn – met dien verstande dat Ford de enige constructeur is die op basis van een Le Mans-racer een straatauto bouwde, in plaats van andersom. Overigens wil niemand bij Ford vertellen wat er eerder was: de racewagen of de straatauto. Wel staat vast dat de GT wordt gebouwd bij carbonspecialist Multimatic in Markham, Canada. Om het publiek op te warmen voor de straat-GT, toert Ford al een tijdje langs ’s werelds grootste autoshows met de auto. Maar nu wordt ons geduld eindelijk beloond en krijgen we de kans om zelf achter het stuur te kruipen. Het instappen kan voor langere streetfighters nog wel eens een hoofdpijndossier worden, want de portieren zwaaien niet heel ver omhoog. Ook is het interieur eerder geschikt voor afgetrainde autocoureurs van maximaal 1,85 meter lengte, want tussen de zitting van de stoel en het dak is niet meer dan 90 centimeter ruimte.
De stoelen staan dicht tegen elkaar aan en kunnen niet worden versteld; voor een optimale zithouding achter het kleine, dikke sportstuurtje kun je de pedalen naar voren en naar achteren schuiven door aan een koortje te trekken dat in de middentunnel, bij je rechter knieholte is geplaatst. Het interieur is een oase van functionaliteit. Het carbon van de monocoque is grotendeels onbekleed, maar om het lichamelijk contact met dit lichtgewicht materiaal te verzachten is hier en daar een reepje alcantara aangebracht. Het hart van het interieur wordt gevormd door het stuur, dat perfect in je handen ligt en volgeladen is met knoppen en schakelaars – net als in de race-GT. Door het stuur heen zie je een compact display, dat je uitgebreid op de hoogte houdt over de gesteldheid van de motor, de warmte van de banden en de bereikte snelheden. Dan zijn er nog de rijprogramma’s Wet, Normal, Sport, Track en Vmax. Deze behelzen wat hun opdruk omschrijft. In Track en Vmax zakt de auto 50 millimeter omlaag (de normale rijhoogte is 70 mm), doordat de schroefveren ‘samengeperst’ worden en de veerkracht wordt verdubbeld. De horizontaal geplaatste torsiestangen vangen vervolgens de meeste wielbewegingen op.
PORIËN
Inmiddels hebben we wel alles uitgeprobeerd wat er bij stilstand uit te proberen valt. We drukken de rode startknop in, die in de cocon van carbon het enige kleuraccent vormt. De compact gebouwde V6 met twee turbo’s, die tussen de cabine en de achterwielen ligt, blaft wakker en vindt op stationair toerental meteen rust. De basis van de motor wordt gevormd door de 3,5-liter EcoBoost-motor van de Lincoln MKS uit 2008, een vierdeurs middenklasser voor de Amerikaanse markt. Dezelfde motor wordt ook toegepast in de race-GT. Daarin levert-ie ongeveer 500 pk. Maar doordat de straatversie niet beteugeld wordt door allerlei door de race-autoriteiten voorgeschreven limiters en restrictors, kan er 656 pk uit de motor worden gepeuterd en bouwt hij een maximum trekkracht op van 746 newtonmeter.
Hier en daar is een reepje alcantara aangebracht in het interieur.
Ford is de enige constructeur die op basis van een Le Mans-racer een straatauto bouwde, in plaats van andersom.
Met de draaiknop op de middentunnel zetten we de transmissie in Drive en we geven voorzichtig gas. Een van beide koppelingen van de zeventraps Getrag-transmissie grijpt in de eerste versnelling aan en de auto zet zich in beweging. Eerst moeten we 14,5 liter motorolie en vier speciaal voor de GT ontwikkelde Michelin Cup 2-banden opwarmen. Tijd genoeg om de auto op ons te laten inwerken en de snelheid langzaam op te voeren. We bespeuren in de besturing een klein dood punt rond de middenstand, maar met de hydraulisch bekrachtigde inrichting kunnen bochten met de grootste precisie worden ingestuurd en wordt elke porie in het asfalt tot in het kleinste detail aan je vingertoppen doorgegeven. We wisselen van Comfort naar Sport en registreren meteen de stuggere schokdemping, de scherpere reactie van de motor op het gaspedaal, het verdwenen turbogat en de sneller schakelende transmissie. Vervolgens draaien we door naar Track, waarbij de carrosserie zich in de schroefveren laat zakken en de achtervleugel omhoog schuift. Meteen krijg je het gevoel in een langeafstandsracer te zitten. Bij het terugschakelen hoor je de V6 smerig rochelen en
ligt hij op de loer voor de volgende neerwaartse impuls van het geperforeerde gaspedaal. We hebben het verloop van het circuit inmiddels in ons hoofd zitten en wagen ons aan een eerste snelle ronde. Achter onze nek horen we de twee turbo’s zuigen en snuiven, terwijl de wastegate met een huiveringwekkend gefluit en gesis de samengeperste lucht afvoert wanneer we het gaspedaal weer loslaten. Intussen staan we alweer op het gaspedaal en zijn er getuige van hoe de naald van de toerenteller richting het maximum van 7000 tpm vliegt.
ZONNESTELSEL
Het schakelen van drie naar vier gaat ongelooflijk vloeiend; de dubbelgeblazen EcoBoost-motor bouwt zijn krachten onder de 3000 tpm zo lineair op dat het haast lijkt alsof hij helemaal geen turbo’s heeft. Zodra ze hun maximum laaddruk van 1,65 bar bereiken, wordt er een kracht op de aangedreven achterwielen gezet alsof de GT naar een ander zonnestelsel afgeschoten wordt. Heel even bereiken we de vijfde versnelling, voordat we weer keihard in de carbonkeramische remmen moeten voor de volgende bocht. De achtervleugel neemt daarbij de rol over van luchtrem. De doseerbaarheid van de remmen is voorbeeldig, waarbij het motormanagementsysteem ervoor zorgt dat niet meteen alle motorvermogen wegvloeit als het van vol vermogen ineens overgaat in volle remkracht. Of als je de auto met een lichte remingreep wilt zetten voor het laatste aansnijdpunt van een bocht met een driedubbele apex, terwijl je gelijktijdig alweer een klein beetje gas bijgeeft. Wauw! Het volgende rechte stuk. De amper één meter hoge GT neemt zijn gladste vorm weer aan, zodat de rijwind zijn grip op de carrosserie weer kwijtraakt. Om gelijktijdig zo efficiënt mogelijk gebruik van de luchtstroom te maken, zodat hij alle neerwaartse druk opbouwt die hij nodig heeft. Zo ontwikkelen de Michelins nog meer mechanische grip. Op hoge snelheid reageert de auto vlijmscherp op een koerswijziging, waarbij de 325 millimeter brede walsen om de achterwielen zich bij het plankgas uitaccelereren van de bocht even laten verleiden tot een klein toefje tractieverlies. Een stapje zijwaarts van de achterkant, een lichte stuurcorrectie en het volgende rechte stuk … U krijgt de groeten uit Le Mans!