Dodge Viper
Binnenkort is de bruutste Amerikaanse sportwagen niet meer onder ons. Een hommage aan een roadster die altijd het uiterste van zijn berijders vroeg, maar daar een enorme dosis rijplezier voor teruggaf.
Twee Amerikaanse topmanagers met Europese roots en 98 octaan benzine in het bloed leggen eind jaren 80 het fundament voor een auto die een ware legende zou worden. Lido Anthony Iacocca en Robert Anthony Lutz hebben niet alleen dezelfde voornaam, ze houden ook van sportwagens. Onder hun leiding neemt Chrysler in 1987 de in zwaar weer verkerende sportwagenfabrikant Lamborghini over, bovendien begint het merk aan de ontwikkeling van een nieuwe, pure roadster in de geest van de legendarische Shelby Cobra. Als het rode monster in 1989 voor het eerst bewonderd kan worden op de beursvloer, denken veel mensen nog dat het slechts een vingeroefening is. Niets is echter minder waar, want in 1992 gaat de Viper daadwerkelijk in productie. Als enige in serie geproduceerde sportwagen van Amerikaanse komaf beschikt hij over een cilinderinhoud van meer dan acht liter. De Dodge Viper RT/10 heeft de eerste klap uitgedeeld en bij het horen van het diepe gegrom dat uit zijn sidepipes komt, krijgen veel concurrenten het Spaans benauwd.
STRAALJAGER
Lido Anthony ‘Lee’ Iacocca, zoon van een Italiaanse immigrant, laat al in het begin van zijn carrière stof opwaaien in het sportwagensegment. Hij is de geestelijk vader van de Ford Mustang, die het segment van de ponycars tot grote hoogten stuwde. Zijn partnerincrime Bob Lutz verlaat op jonge leeftijd zijn geboorteplaats Zürich, om vervolgens aan de slag te gaan bij de US Marines en later in Motorcity Detroit. Vervolgens maakt hij razendsnel carrière en keert hij terug naar Europa. Nadat hij bij Opel de basis legde voor de sportievelingen GT en Manta, wakkert hij bij BMW het enthousiasme voor de turbomotoren aan. Daarna blaast hij bij Ford de Capri nieuw leven in, om in 1986 door Lee Iacocca te worden overgehaald om bij Chrysler aan de slag te gaan. Vanaf dat moment krijgen zijn sportwagendromen Amerikaanse proporties. Lutz bezit een straaljager, maar hij heeft geen bijpassende auto. De Shelby Cobra is dan allang uitgegroeid tot een legende, en is voor Lutz
de belangrijkste inspiratiebron. Lutz wil een roadster van soortgelijk kaliber ontwikkelen: een puristische auto, voorzien van de grootste en krachtigste motor die er is. Zaken als stuurbekrachtiging, ABS en andere ‘overbodige luxe’ schitteren door afwezigheid. Bij deze auto draait het om biceps en borsthaar. Met de hulp van Lamborghini ontwikkelt Chrysler het studiemodel door tot een productierijpe roadster, waarbij de uit een pick-up stammende tiencilinder op dieet wordt gezet en een krachtkuur on- dergaat. Ook worden er maatregelen genomen om te voorkomen dat de ‘Good Vibrations’ van de aandrijflijn het interieur uit elkaar trekken.
GEEN ABS, GEEN AIRCO
Als spirituele opvolger van de Cobra wordt de Dodge Viper ook klaargestoomd voor racedeelname. De voor de autosport ontwikkelde coupéversie van de Viper weet in 1997 het FIA GT2-wereldkampioenschap op zijn naam te zetten. De daarvan afgeleide productieversie GTS is een fitnessapparaat op wielen. Doordat airconditioning en ABS ontbreken, zijn ritten in de bloedhete en krappe Viper GTS een opwindende vorm van conditietraining. De V10 blijft daarbij overigens de rust zelve. Zijn krukas draait bij een snelheid van 200 km/h in de zesde versnelling slechts 2400 keer per minuut rond, waarbij hij klinkt alsof een buurman verderop in de straat met een drilboor in de weer is. Hoewel Chrysler zijn spierbundel regelmatig opfrist en meer pk’s geeft, daalt de vraag gestaag. Inmiddels is Chrysler aangekocht door Fiat en draaide CEO Sergio Marchionne, wederom een Italiaan die de Grote Plas oversteekt, de Viper de nek om. De laatste generatie heeft een vermogen van 649 pk, maar daarmee redt hij het toch niet. De inmiddels 85-jarige Bob Lutz treurt er niet om: “Bij de ontwikkeling van de Viper deden we er alles aan om ervoor te zorgen dat de auto krachtiger en sneller was dan zijn concurrenten. Maar de Corvette ZR1 en de Z06 hebben hem ingehaald. Op het laatst was zelfs een sportwagen uit eigen huis sneller: de Charger Hellcat.” Hoe fascinerend de Viper ook is, hij is op alle fronten ingehaald door de tijd.