Voorwoord

Ik verwonder me de laatste tijd steeds meer over autoreclames. Die gaan soms helemaal nergens over. Neem de nieuwste reclame van Nissan, waarin de X-Trail wordt aangeprezen: een vader en zijn drie kinderen verrassen de moeder van het gezin die onder aan een vulkaan aan het werk is. Manlief en kroost sturen eerst een aandoenlijk appje alvorens ze in sneltreinvaart over losliggend vulkanisch gesteente de berg af suizen. De drie kinderen op flinterdunne sleetjes, de vader in sneltreinvaart ernaast in zijn Nissan. Verrassing! De commercial van de nieuwe Opel Insignia is nog vreemder. Terwijl je beelden ziet van een Insignia die door een donkere stad rijdt, wordt er een volstrekt onbegrijpelijke tekst uitgesproken. Ik citeer: “Een nieuw soort leiderschap. Ze geloven niet in de macht, maar in de macht van creëren. Ze lopen voorop en laten niemand achter.” Vervolgens stapt een man in een steeg uit de Opel, loopt naar een gevaarlijk uitziende junk met tatoeages en neemt zijn capuchon af. “Zoek je problemen”, vraagt het geteisem. “Nee, ik zoek talent”, zegt de Opel-man. Dan wordt er een voetbal hooggehouden en blijf ik verbouwereerd voor de televisie achter. Wat was dat? Opvallend is trouwens dat Opel voor steeds meer modellen wil laten zien dat ze een donut kunnen draaien. Midden in de Insignia-reclame zien we een rode Insignia slippend door het beeld razen. Hetzelfde gebeurt in een Astra-commercial waarin een schoonvader zijn dure auto wil uitlenen, maar de schoonzoon toch voor zijn eigen Astra kiest (die boodschap is tenminste duidelijk). Ook hier vliegt er ineens een Astra spinnend door het beeld. Wat wil Opel hiermee zeggen? Het lijkt een beetje flauw om op deze manier naar commercials te kijken die verder heel mooi zijn gemaakt. De beelden zijn prachtig en aan de sfeer die wordt neergezet hangt waarschijnlijk een heel hoog prijskaartje. Op de uitvoering is weinig aan te merken, maar de boodschap … die ontbreekt volledig. De beelden zetten in op een wel heel rudimentair deel van onze hersenen: geef ze mooie plaatjes, klinkende teksten en dan is een boodschap of zelfs enige samenhang helemaal niet nodig. En vergeet de slippende auto niet! Ik vraag me af wat een automerk met dergelijke commercials bereikt. Vast wel iets, denk ik, want anders geven ze er toch geen vele duizenden euro’s aan uit. Misschien ben ik wel de enige die er tevergeefs iets achter zoekt ...