Stekkeren met de Jaguar I-Pace
Collega Igor smeet hem over het circuit en joeg hem door het terrein. Nu onderwerpen we de Jaguar I-Pace aan zijn belangrijkste test ooit: de snelweg. Honderden en honderden kilometers snelweg. Onderweg testen we meteen de Jaguar Public Charging-app.
Als je vaker AutoReview leest, herinner je je misschien onze reportages met de BMW i3s en de Hyundai Ioniq Electric. In beide elektrische auto’s reden we op z’n minst één keer met barstende rangeanxiety. Bij de ene auto ruzieden we met de laadpás en bij de andere met de laadpáál. Uiteindelijk liep het allemaal goed af, maar het zorgde wel voor een bittere nasmaak. Jaguar is deze problemen voor, door de I-Pace van een grote accu (90 kWh) te voorzien en in samenwerking met Plugsurfing een app te ontwikkelen voor je telefoon. Hiermee heb je toegang tot het grootste laadnetwerk van Europa. Hoe het opladen in de praktijk werkt, ervaren we tijdens een blokje om door binnen- en buitenland.
OP DE AUTOBAHN
We haasten ons naar Duitsland met de dagteller op 0 en de accu op 100 procent. Bij Koblenz staan onze favoriete supersnelladers. Het zijn de eerste laadstations van Ionity – het resultaat van de samenwerking tussen BMW, Mercedes, Ford en de Volkswagen Group. Ze gaan 400 van dit soort stations bouwen in 24 Europese landen. Het is rustig op de autobahn, dus de rechtervoet kan naar beneden. Met 200 km/h, de gelimiteerde top- snelheid, stuiven we tientallen kilometers over de linkerbaan. Dat we hard gaan, is in de cabine goed te merken aan de rijwind. Zonder het geroezemoes van een verbrandingsmotor om het te overstemmen, klinkt de ruis onverbloemd door. Tot zover het commentaar. De I-Pace heeft de rechtuitstabiliteit van een hogesnelheidstrein. De Brit ligt zelfs bij 200 km/hzostevigopdeweg, daterinrijdeneen relaxte ervaring is. Een scone met een likje jam en een kopje thee met een wolkje melk zouden er wel ingaan. Het gemiddelde verbruik krijgt een oplawaai vanonzehogesnelheden. Metnog250 kilometer te gaan volgens het digitale instrumentarium, begint de I-Pace hem toch te knijpen. Onze bestemming (de Ionity-laders in Koblenz) zijn nog maar 160 kilometer van ons verwijderd, toch last het navigatiesysteem een omleiding in. Over 113 kilometer moeten we stoppen voor stroom. Benieuwd naar wat voor laadpaal Jaguar zijn gegoede klanten voorschotelt, besluiten we er braaf naartoe te rijden. We hebben in het verleden al eens geklaagd over hoe ‘dom’ elektrische auto’s zijn als het op opladen aankomt. Nu denkt eindelijk een EV mee over waar en wanneer te laden, en dan gaan wij niet tegensputteren.
ECHTE RIJDERSAUTO
De I-Pace is een echte rijdersauto. De zware besturing werkt heerlijk en de stoelen ondersteunen je lichaam actief je zakt er niet in weg. De zitpositie is sportief: je wordt omhuld door het dashboard. Het is een mooie plek om te zijn, met haarscherpe displays en hoogwaardige materialen om je heen. De dosering van het gaspedaal is geweldig. Hoewel je 400 pken696Nmachterdehandhebt, kunjetoch vloeiend en beschaafd accelereren als je oma een keer meerijdt. Energie terugwinnen door middel van regeneratie gebeurt in twee standen, maar het gaspedaal laat je hier verfijning in aanbrengen. We hadden beloofd niet tegen te sputteren, maar zodra de afslag van de ingelaste laadpaal in zicht komt, veranderen we toch van gedachte. Op de navigatiekaart maakt de route een omslachtige slinger langs een Lidl en daar hebben we geen zin in. We blijven de snelweg volgen. Er zit nog genoeg stroom in de accu om Koblenz te halen. Maar het navigatiesysteem geeft niet op en kiest automatisch een nieuwe laadpaal uit. Hij suggereert een andere omleiding en ook die negeren we. Dan hebben we de poppen aan het dansen: de auto sommeert ons 15 kilometer terug te
rijden naar de gepasseerde paal. Wij negeren hem, blijven de snelweg volgen en arriveren met een resterende 28 kilometer actieradius bij de Ionity-opladers.
HOOG STROOMVERBRUIK
Op dit moment worden de eerste exemplaren van de I-Pace uitgeleverd aan klanten. Volgens de eerste berichten is de I-Pace in de praktijk nogal dorstig, met een vrij hoog stroomverbruik. Wij klokken een gemiddelde van 30 kWh per 100 kilometer op de eerste etappe. Dat is fors, maar de reden is aanwijsbaar: onze kortstondige 200 km/h uitspatting. Een realistischer snelwegverbruik is 27 kWh/100km, watbetekentdatjeelke300 kilometermoetstoppenenopladen. Alsje meer stadsverkeer en provinciale wegen in de mix gooit, kom je automatisch dichter in de buurt van de opgegeven actieradius van 470 km. De vorige keer dat we hier waren, stonden de zes Ionity-palen er nog maar pas en mocht iedereen gratis laden. Tegenwoordig moet je betalen: 8 euro per laadsessie, ongeacht of je een grote accu hebt of een kleine. Dat is een goede deal voor de I-Pace-rijder. Maar wij hebben vandaag pech. Na het bliepen met de Jaguar-druppel aan de sleutelbos, denkt de supersnellader lang na. ‘Finished’, verschijnt plotseling in beeld. Met de boodschap de stekker weer terug te hangen en te maken dat we wegkomen. Er is geen stroom uit gekomen. Verdorie, begint dat gedoe nu al? Onze twee andere laadpassen werken ook niet. Bellen naar het nummer op de paal dan. Een bandje wordt afgespeeld, onverstaanbaar zacht. We scannen een QR-code op de zuil die ons naar een mobiele website voert. Alle zes palen worden vermeld, maar we kunnen ze niet selecteren. Onze opties zijn uitgeput. Het overlevingsinstinct grijpt in. Waar zijn we en hoeveel kilometer hebben we nog? O ja, 28. Dat is meer dan niets. Meteen hebben we spijt dat we het eerdere laadadvies van het navigatiesysteem niet hebben opgevolgd. Een vriendelijke Duitse meneer met een e-Golf zit dieper in de problemen, hij heeft nog 16 kilometer. Hij kijkt sip. Daarmee durft hij de autobahn niet meer op. Maar het komt wel goed, dat weet hij zeker. Hij gaat een kopje koffie drinken en zijn kinderen bellen. Hij klinkt verslagen, alsof hij zo voor het vuurpeloton moet. “Maak je om mij maar geen zorgen, ik kom wel thuis …”
PUBLIC CHARGING
Naast de imposante I-Pace krimpt zijn elektrische Golf tot het formaat van een Polo. De Jaguar is twee meter breed en staat op reusachtige 22-inch wielen. Ze zijn ver uit elkaar geplaatst, met korte overhangen voor en achter. Achter zijn stompe neus heeft hij een gestroomlijnde lijnvoering. Opvallend is de grote luchtsleuf in de voorklep, die zorgt voor een optimale luchtstroom over de auto. De achterkant lijkt ontworpen met een guillotine: hij loopt bijna geheel verticaal af. Hoe stoer de I-Pace er ook uitziet, zonder stroom komen we nergens. We verzamelen alle informatiebronnen die voorhanden zijn: het navigatiesysteem, de Jaguar Public Charging-app (waar de Ionity-palen wel degelijk in staan) en een trits andere laadapps. Er staan snelladers op 27 kilometer afstand. Maar met nog 28 kilometer te gaan durven we de gok niet te wagen. Stel je voor dat die het ook niet doen. Dan staan we daar, net als die vriendelijke Duitse meneer. Wij hebben geen testament en willen nog zoveel zien van de wereld. Het plan is om eerst een laadpaal te vinden die het doet, ongeacht de laadsnelheid. Desnoods slapen we in de I-Pace, als er maar stroom binnenkomt. Met een rechtervoet zo zacht als een konijntje en de anticiperende blik van een havik, mengen we ons weer in het verkeer. De rijstijlcoach in het menu is hiermee zijn nopjes en geeft ons een zuinigheidsscore van 99 procent. Bij de eerst volgende paal kun je niet met laadpassen betalen, bij de tweede wel. Laden tot vol gaat 11 uur en 23 minuten (!) duren, maar ’s werelds traagste I-Pace-rijder is gered. Voor nu. Na een halfuurtje laden vinden we het welletjes. Tijd voor de volgende stap: verkassen naar een snellader. Het Esso-tankstation verderop heeft er één. Niet volgens de Jaguar-app, maar wel volgens New Motion. Wij erheen, worden onze laadpassen niet geslikt. Ze zijn dan ook niet van New Motion. Gelukkig kunnen we vanaf deze strategisch gekozen snellader nog twee andere snelladers bereiken met ons laatste restje stroom. Beide zijn getipt en geschikt bevonden door de Jaguar-app. Slechts 4 kilometer verderop, en met nog een paar procent in de accu, pluggen we in. We horen een bliep en zien het lampje blauw worden. Hoera: snelle stroom. Er staat zelfs een Serways-wegrestaurant met acceptabele koffie en Duits gebak. Happend en slurpend nemen we ons voor om alleen nog maar te laden bij de laadpunten in de Public Charging-app. Daarin staan ze niet allemaal, maar je hebt in ieder geval de zekerheid dat je er kunt betalen met de laadpas of -app.
DE DUITSE MENEER
Eigenlijk zijn gewone snelladers te traag voor de I-Pace. Ze laden met maximaal 50 kWh per uur en in de grote accu past 90 kWh. Het is dus heel normaal om langer dan een uur te moeten wachten voor een vol accupakket. Prijs je echter gelukkig met het idee dat de Jaguar in veel gevallen ook daadwerkelijk 50 kWh uit de laadpaal trekt, andere elektrische modellen laden niet sneller dan 40 of 45 kWh. Jammer genoeg heeft Jaguar geen eigen netwerk van supersnelladers, zoals Tesla wel heeft. Bij de toepasselijk genaamde Superchargers kunnen bestuurders van een Model S of X hun auto – vaak gratis – opladen met snelheden van ruim 100 kWh. Als I-Pace-be- zitter ben je aangewezen op de openbare laadpalen van Fastned, Allego, Ionity en ga zo maar door. Hetzelfde geldt overigens voor de toekomstige eigenaren van de Audi e-tron en de Mercedes EQC. Op de terugweg stoppen we om de Ionityladers aan de andere kant van de snelweg te testen. Die doen het wel gewoon zoals het hoort, met de Jaguar-pas en -app. Hier laadt de I-Pace met snelheden tot 84 kWh. Dat zijn nog geen Tesla-snelheden, maar het begint erop te lijken. Elke keer als zo’n supersnellader wordt geopend, ongeacht of hij van Fastned, Allego of Ionity is, wordt het leven van de I-Pace-rijder een klein beetje makkelijker. Maar waarom deden de laadpalen aan de andere kant van de snelweg het niet? We houden het op een tijdelijke storing. Vanaf waar we staan, kunnen we de getroffen laadpalen zien staan. De e-Golf is verdwenen. Wij vertellen onszelf dat de vriendelijke Duitse meneer vastveiligisthuisgekomen.