Voorwoord

Regelmatig droom ik nog dat ik examen moet doen op de middelbare school. Het scenario is altijd hetzelfde: het examen Wiskunde A komt eraan en een dag van tevoren kom ik erachter dat ik nog met de voorbereiding moet beginnen. Badend in het zweet word ik wakker en de opluchting is telkens weer enorm dat ik – meer dan twintig jaar geleden alweer – dat examen gewoon gehaald heb. Al krijg ik nog altijd de rillingen als de woorden ‘kansberekening’ en ‘abc-formule’ vallen. Waar ik dan weer geen enkele moeite mee had, was het theorie-rijexamen. Dat haalde ik in dezelfde periode, rond de schoolexamens. “Als ik toch aan het blokken ben, kan dat wel even tussendoor”, dacht ik. En dus toog ik met de bus naar het altijd fijne Spijkenisse, samen met zo’n veertig anderen. Ik had nauwelijks geleerd, hoe moeilijk kon het zijn? Ik weet de eerste vraag nog precies. Een auto reed het fietspad op. De simpele vraag was: “Mag dat?” Nee, natuurlijk niet. Maar dat leek me zó voor de hand liggend dat ik speurde naar addertjes onder het gras. Er stond vast een bord verdekt opgesteld, of iets anders wat ik over het hoofd had gezien. Maar het was wel degelijk zo makkelijk. Zeventig vragen ging het zo door, de ene vraag was nog stompzinniger dan de andere. Ik slaagde in één keer. Tot mijn verbijstering, zakte vrijwel iedereen overigens. Op de website van de ANWB kun je je kennis van de huidige verkeersregels testen. Het gaat om nieuwe regels en borden, die nog niet bestonden toen ik in Spijkenisse in het bankje zat. Zelfverzekerd begon ik aan het klusje: hoe moeilijk kan het zijn? Nou, best moeilijk. Moet je een scootmobiel voorrang geven op een zebrapad? Ik dacht van niet, maar het moet wel degelijk. Fijn voor de scootmobielende mensheid dat ze nooit voor mijn bumper verschenen. Appen als je stilstaat in de file of als je voor een rood stoplicht wacht? Ik doe het vaak en dacht altijd dat dit eigenlijk niet mocht. Maar het is wel degelijk toegestaan. Zoals ik ook niet wist dat je, als je eenmaal op een uitvoegstrook rijdt op de snelweg, niet meer terug mag invoegen. Kost zelfs 150 euro als een oplettende agent het ziet. Kortom, ik zou gezakt zijn. Net als 90 procent van de andere deelnemers, zegt de ANWB tot mijn niet geringe geruststelling. Wat ben ik blij dat ik mijn rijbewijs al heb. Al haalt dit het niet bij de opluchting die ik telkens weer voel als ik droom dat ik wiskunde-examen moet doen.

Een auto rijdt het fietspad op. Mag dat?