Hyundai Nexo
Dat we met ‘onze’ Hyundai Nexo een ander exemplaar tegenkwamen, is een klein wonder. Want door het gebrek aan tankinfrastructuur zijn waterstofauto’s (nog) geen geloofwaardig alternatief voor elektrische auto’s. En dat is jammer, want de Nexo verdient meer succes.
“In 2040 rijdt een kwart van de auto’s wereldwijd op waterstof”, valt er te lezen op de website van Hyundai. Het merk haalt een trendonderzoek van KPMG aan waaruit dat zou blijken. Maar in ieder geval in Nederland loopt de acceptatie van brandstofcelvoertuigen flink achter op die van batterij-elektrische auto’s. Je hoeft alleen maar naar het laad- en tanknetwerk te kijken om dat te kunnen zien. Er zijn bijna 60.000 publieke laadpalen in Nederland en slechts vijf waterstoftankstations. Rangeanxiety – dat bij vroege elektrische auto’s een reële angst was – voel je in een Hyundai Nexo dus nog steeds. Niet omdat zijn actieradius zo klein is (met een volle waterstoftank kom je 665 kilometer ver), maar wel omdat je je vulstops nauwkeurig moet plannen. Tenminste, als je niet in de buurt van
Arnhem, Delfzijl, Den Haag, Helmond of Rhoon woont. Mijn huis staat in Utrecht, dus zou ik op weg naar de redactie in Nijmegen kunnen tanken in Arnhem. Maar zo simpel is het helaas niet.
Waar tanken?
Er zijn in Nederland twee waterstofauto’s op de markt: de Toyota Mirai en Hyundai Nexo. Ze hebben beide een zogeheten brandstofcel voorin. Daarin worden waterstof en zuurstof omgezet in elektriciteit en water. Met de elektriciteit wordt een elektromotor aangedreven, het water (dat je - als je dat zou willen - gewoon kunt drinken) is de enige uitstoot. Voor het opladen van een elektrische auto heb je minstens een half uur nodig. Waterstof tanken gaat binnen vijf minuten. De Nexo beschikt over drie hogedruktanks met een
Er zijn bijna 60.000 publieke laadpalen in Nederland. En slechts 5 waterstoftankstations.
inhoud van 6,33 kilo waterstof (ruim 156 liter). Ze moeten worden gevuld onder een druk van 700 bar. En daarmee komen we bij het ‘probleem’ van de tankstop in Arnhem. Ten eerste had ik niet het juiste pasje om daar te kunnen betalen (er is nog geen sprake van standaardisatie) en ten tweede ligt de vulcapaciteit van het station op 350 bar. Dat is oké voor waterstofbussen, maar betekent bij de Nexo dat zijn tanks voor slechts de helft worden gevuld.
Dus moest ik vanuit Utrecht naar Helmond, waar op de Automotive Campus een 350 én 700 barinstallatie staat. De tankprocedure is simpel: je betaalt met een sleutelhanger, vergrendelt het vulpistool aan de auto en drukt de startknop in. Na een paar minuten is de klus geklaard. Al stopte de pomp bij mij na het leveren van 3,71 kilo waterstof. De verklaring van Hyundai is dat er misschien net iemand anders had getankt, waardoor het vulstation nog niet volledig op druk was.
Lage bijtelling
Ik vertrok dus met driekwart tank en een actieradius van 445 kilometer naar de redactie in Nijmegen. Het officiële verbruik van de Nexo (gemeten volgens de WLTP-methode) is 0,95 kilo waterstof op 100 kilometer. Als je op de snelweg lange tijd een vaartje van 100 tot 105 km/h aanhoudt, kom je op zo’n 1,0 kilo per 100 kilometer uit, dus dat ligt dicht in de buurt. Bij 120 tot 130 km/h stijgt het verbruik heel iets, naar 1,1 kilo per 100 kilometer.
Een kilo waterstof kost ongeveer 10 euro. Dat betekent dat je voor het voltanken van een bijna lege Nexo maximaal 60 euro afrekent. Kijken we naar de prijs per kilometer, dan komt die uit op 10 cent, waarmee waterstof tussen benzine en diesel inhangt. Daarbij is een waterstofauto – net als een EV – vrijgesteld van BPM en MRB. De lage bijtelling van 8 procent geldt bij een batterij-elektrische auto alleen over de eerste 45.000 euro, bij een waterstofauto over de hele aankoopprijs.
Grijs op grijs
En dat is in het geval van de Hyundai Nexo maar goed ook. De Koreaanse suv valt qua afmetingen in de klasse van de elektrische BMW iX3 en Mercedes EQC, maar is met een vanafprijs van 83.995 euro op z’n minst 6000 euro duurder. Onderweg ziet niemand dat. Toch schuilt achter zijn stijlvolle, maar wat muizige carrosserie-ontwerp een indrukwekkende reiswagen. Eentje met een fraai afgewerkte cabine, die in een andere kleurstelling dan grijs op grijs beter tot zijn recht zou komen.
Als bestuurder kijk je uit over een digitaal instrumentarium en een breed infotainmentscherm, die in de stijl van Mercedes onder één afdakje zijn weggewerkt. De middenconsole is hoog opgetrokken en overbrugt een bergvak met daarin laadmogelijkheden voor je smartphone. Het centrale touchscreen reageert snel en soepel op vingerbewegingen, maar kan ook worden aangestuurd met de draaiknop naast de elektronische handrem.
Slim zijn de twee dodehoekcamera’s. Die dienen als aanvulling op de spiegels en tonen hun beelden in de digitale cockpit bij het afslaan naar links of rechts. De actieve cruisecontrol met rijbaanassistent werkt uitstekend als het op de weg niet te druk is, maar heeft jammer genoeg een weinig soepele manier van sturen. Je moet (natuurlijk) je handen aan het stuur houden, dus voel je het systeem constant kleine rukjes geven. En daar ga je je snel aan storen.