Tanglicht
Naaktfoto’s met een donkere achtergrond zijn met het juiste licht een groot succes.
Om uiteenlopende redenen heeft een witte achtergrond de voorkeur voor de meeste studiofoto’s. Het onderwerp is op die manier makkelijker vrij te maken of in te kleuren. Bovendien werpt de lichte achtergrond restlicht op het model, wat de dieptewerking ten goede komt. Onbelicht wordt een witte achtergrond, afhankelijk van de lichtopstelling, licht- of donkergrijs. Bij zwart-witfoto’s levert dat een homogeen resultaat op.
Ondanks al deze voordelen is het af en toe wel lonend om de zwarte achtergrond uit de kelder te halen. In de naaktfotografie hebben low-keyopnamen met strijklicht van beide kanten, het zogenaamde tanglicht, een bijzonder esthetisch effect. Zo’n lichtsetting is bruikbaar voor een breed scala aan mogelijkheden – van kleurenfoto’s van het hele lichaam tot close-ups in zwart-wit. Ook qua helderheid zijn er verschillende mogelijkheden. Je kunt met sommige poses een evenwichtige uitstraling creëren door de contouren te belichten. Maar je kun het silhouet ook met een zwak licht lichtjes uit de achtergrond naar voren halen. Vooral detailfoto’s profiteren van deze minimalistische benadering.
Naast het tanglicht levert ook eenzijdig strijklicht vaak een spannend beeld op. In alle gevallen is het belangrijk om zwak licht te gebruiken. Ten eerste komt de huid daardoor zachter over, maar ook de contrasten tussen de lichte contouren en het donkerdere deel van het lichaam dat op de camera gericht is lopen op deze manier zachter in elkaar over.
Om de kosten zo laag mogelijk te houden, is het raadzaam om, in overleg met de visagiste, alle beelden met een donkere achtergrond na elkaar te fotograferen. Begin met foto’s van het bovenlichaam en plaats de achtergrond niet verder eronder dan strikt noodzakelijk. Zo voorkom je voetafdrukken op het achtergrondkarton. Bij de daaropvolgende foto’s van het hele lichaam zorgen die alleen maar voor afleiding.