De Fujifilm X-H1 als werkpaard

Fotograaf en Fujifilm-ambassadeur Maarten van der Voorde vertelt graag verhalen aan de hand van zijn beelden. Reportages zijn dan ook zijn specialiteit.

Interview met fotograaf en Fujifilmambassadeur Maarten van der Voorde.

De interesse voor fotografie zat er al vroeg in bij Maarten van der Voorde. Wanneer er thuis dia-avonden werden georganiseerd mocht hij de dia’s in de frames doen. Dat fascineerde hem zodanig, dat hij zelf ook foto’s wilde gaan maken. “Mijn eerste camera kreeg ik op heel jonge leeftijd”, vertelt hij. “Toen ik 16 was wilde ik een brommer, maar mijn moeder liet me kiezen tussen een brommer of een spiegelreflexcamera. Ik koos voor de camera en dat werd een Canon FTb 1.8.”

Met de camera in de hand, trok Maarten erop uit. Een bezoekje op de markt mondde uit in een reportage en hij klopte bij bedrijven aan met de vraag of hij binnen foto’s mocht maken. En steevast leidde dit tot nieuwe dia-avonden.

“Op mijn 25e werd het allemaal wat serieuzer. Ik switchte van Canon naar Minolta en vervolgens naar Nikon. Daar heb ik heel wat jaartjes mee gefotografeerd. Toen kreeg ik de X100 van Fujifilm in handen en dat vond ik direct al een interessante camera. Maar toen ik eenmaal de Pro1 zag, die ik erg op een Leica vond lijken, was mijn interesse gewekt. Ik kocht de X-Pro2 en daar heb ik er nu twee van. Het is mijn favoriete camera. Met die camera en slechts drie lenzen — 23 mm, 56 mm voor portretten en 16 mm voor landschappen — kan ik echt alles doen. Ik word er creatief van.”

Tussen de graafmachines

Voor veel fotografen is er een groot verschil tussen de klussen die ze in opdracht doen en het vrije fotografiewerk. Niet voor Maarten. Hij heeft in allebei de gevallen globaal dezelfde benadering. “Ik wil contact met mensen en niet even snel een plaatje schieten en dan weer hup, de auto in. Ik wil vertellen waarom ze een foto waard zijn. En ook al hou ik daar financieel niets aan over, omdat het eigen werk is en geen opdracht, maakt het me ontzettend blij.” Dit enthousiasme en die motivatie komt vervolgens ook tot uiting in de opdrachten die Maarten doet. “Ik doe veel industriële opdrachten, zoals kabelprojecten en boorwerkzaamheden. Ik ben eerst met de werklui gaan praten en liet de camera even uit. Daarna heb ik portretten van de arbeiders gemaakt en die bij een volgend bezoek op printjes meegenomen. Toen ben ik pas de werkzaamheden gaan fotograferen en dat levert andere, meer persoonlijke

“Ik word heel blij als ik ongedwongen en onvoorbereid

mensen mag fotograferen.”