Sony FE 24 mm f/1.4 GM
Het Sony-objectief uit de GM-serie overtuigt met topresultaten en is de beste groothoeklens voor de Alpha 7 en 9.
Voor veel fotografen staat IJsland met zijn noorderlicht, vulkanen, gletsjers en watervallen bovenaan de bucketlist voor een (foto-)reis. Begin november togen we een week naar Reykjavik en de zuidkust met onder meer een Sony Alpha 7R III en een Sony FE 24 mm f/1.4 GM in de tas.
Traploze diafragmakeuze
De nieuwe high-end groothoek voor Sony’s fullframe-systeemcamera’s biedt voor zo’n reis meerdere voordelen. De lens is met een open diafragma van f/1.4 zeer lichtsterk. Bij foto’s van het noorderlicht kun je zo relatief korte belichtingstijden gebruiken, zodat de sterren worden afgebeeld als punten en niet als langgerekte strepen. Daarnaast is het objectief, ondanks de hoge lichtsterkte, met een gewicht van slechts 445 gram prettig om mee te nemen. En hij neemt met zijn compacte afmetingen van 75 x 92 mm in de cameratas niet veel ruimte in.
De stof- en spatwaterdichte constructie van het objectief ga je gezien het onbestendige weer in het najaar snel waarderen. Er zit een afdichtring om de metaalaansluiting die moet voorkomen dat er vocht bij de camerasensor kan komen. Het voorste lenselement is voorzien van een fluorcoating die het verwijderen van waterdruppels eenvoudiger moet maken. Dit werkte in de praktijk uitstekend, toen de wind bij het fotograferen van de Seljalandsfoss-waterval steeds weer waterspetters tegen de lens blies.
De Sony 24 mm is uitgerust met een diafragmaring die je kunt verdraaien van f/1.4 tot f/16 in stappen van een derde. Standaard klikt de ring bij het verstellen zowel voel- als hoorbaar vast. Deze feedback is erg handig wanneer je bijvoorbeeld in het donker fotografeert. Voor filmers is deze eigenschap echter hinderlijk, omdat de hoorbare verstelling op het geluidsspoor vereeuwigd wordt. Om deze reden heeft Sony aan de zijkant een ‘klikschakelaar’ ingebouwd waarmee je de diafragmaring traploos en daarmee geruisloos kunt aanpassen. Uiteraard beperkt dit zich tot de diafragmaring zelf. Wanneer het objectief de elf diafragmalamellen verder naar voren in de behuizing opent of sluit, is in een zeer rustige omgeving een licht geklik te horen. Bij normaal omgevingsgeluid valt dit daarentegen veel minder op.
De focusring draait vrij soepel. Maar ook nauwkeurige handmatige focusveranderingen vormen geen probleem, zoals bij het