Op pad met ...
De Lumix G90 is een ‘videosysteemcamera’ met verschillende interessante functies voor de (video) fotograaf. We namen de camera op een zaterdagmiddag mee voor een praktijktest in de binnenstad en omgeving van Den Bosch.
De Panasonic Lumic DC-G90M.
De Panasonic Lumix G90 is een systeemcamera met het Micro Four Thirds-formaat. Toen we de camera uit de doos haalden, vonden we al meteen dat hij erg lekker in de hand ligt. De camera is daarnaast compact en heeft een fijne grip. Onze versie werd geleverd met een kitlens (de Lumix G Vario 12-60mm/ F3.5-5.6). Nadat we de schouderband hadden vastgemaakt, pakten we de camera en gingen richting de binnenstad van Den Bosch.
Wanneer je met de camera in de hand rondloopt en hier en daar wat foto’s maakt, merk je dat de autofocus van de G90 erg snel is. Maak je graag portretten, dan komt de gezicht- en/of ogendetectie je goed van pas. De camera wist vrijwel elke keer het onderwerp scherp in beeld te krijgen. Maar we waren vooral geïnteresseerd in de functies Post Focus, foto stacking, 4k-foto’s en de bijbehorende 4k-videocapaciteiten.
4k-video en 4k-foto
Filmen gaat uitstekend met de G90. Je hebt de keuze uit UHD-video’s met maximaal 30 frames per seconde en full HD-opnamen met 60 fps. De bestanden hebben geen tijdslimiet (zoals je vaak in de cameraklasse ziet) en onder het klepje aan de zijkant is er een microfoonaansluiting voorzien. Het Live View-venster kun je opzij klappen, wat ook erg handig is voor selfies of vlogvideo’s. Uiteraard moet je wel in de gaten houden hoeveel ruimte er nog vrij is op je geheugenkaartje, want met UHD-video’s gaat het snel. Filmen vanuit de hand gaat goed dankzij de DUAL I.S. beeldstabilisatie (combinatie van body en lens stabilisatie), zolang je niet teveel heftige of snelle bewegingen maakt. In die gevallen kun je beter een gimbal gebruiken. Je krijgt dan een mooi en vloeiend resultaat.
Op station Den Bosch konden we de 4k-foto modus eens aan de tand voelen. Hiermee maakt de camera een constante burst-opname met 30 frames per seconde. Je kunt dan achteraf een van de frames selecteren die je voor de foto wilt gebruiken. Voor het maken van de 4k-foto heb je meerdere mogelijkheden die je in het menu kunt vinden (‘4k Burst’, ‘4k Burst (S/S)’ en ‘4k Pre-Burst’). Omdat we een voorbijgaande trein wilden fotograferen, stelden we de modus in op 4k Burst. Toen de trein voorbij raasde, drukten we af en maakte de camera razendsnel de foto’s. Vervolgens kun je op de camera eenvoudig de gewenste foto selecteren door met je vinger door de verschillende frames te bladeren. Met deze functie was het een stuk makkelijker om een interessante foto van een voorbijrazend trein te maken, dan dat je dat met een normale burst-modus zou doen. De andere modus (Pre-Burst) is erg handig om onverwachte bewegingen te fotograferen (zoals wegvliegende vogels). De gekozen foto’s kun je daarna opslaan als jpg-bestand.
Toen we de functie later wilden gebruiken om een zoemende bij te fotograferen, schakelden we over op de 4k Burst (S/S) stand. De camera maakt dan een lange burst van foto’s vanaf het moment dat je afdrukt tot je nog een keer op de ontspanner drukt. We konden op deze manier de vliegende bij makkelijk volgen, zonder dat we elke keer opnieuw hoefden af te drukken. De eerste paar shots hadden we een lang filmpje waarin het vrij veel werk was om een bepaald moment terug te vinden. Na enkele probeersels kwamen we erachter dat je tijdens het maken van de 4k-foto ook op de Fn2-toets kunt drukken. Er wordt dan een markering toegevoegd, zodat je dat moment makkelijker terug kunt vinden wanneer je de foto’s gaat selecteren.
Toen we zoveel bezig waren geweest met de 4k-foto modus, merkten we dat de accu toch een keer opgeladen moest worden. De camera heeft echter een usb-aansluiting, zodat je hem ook onderweg kunt opladen. We konden hem eenvoudig op een powerbank aansluiten en blijven gebruiken.
Het is even wennen om de 4k-foto functie te gebruiken. Vaak denk je er niet aan als je aan het fotograferen bent om de functie aan te
zetten. Maar als je de tijd neemt om de functie te gebruiken (en gewend bent óm hem te gebruiken), komt hij zeker van pas. Vaak kun je met deze modus net die ene foto maken die je met een normale burststand zeer lastig te pakken kunt krijgen.
Spelen met de focus
Je kent het misschien wel: heb je net een paar leuke foto’s gemaakt, maar dan kom je erachter dat je hebt scherpgesteld op de bloem in plaats van de bij. Erg vervelend en achteraf kun je er toch niets meer aan doen. Tenzij je de foto hebt gemaakt met de Post Focus-modus. Je kunt dan achteraf in de foto aangeven waarop de focus moet liggen. Je kunt met deze functie ook meerdere foto’s samenvoegen om één foto te maken die scherp is van voor tot achter (Focus Stacking). Wij maakten verschillende foto’s van een bloementuin vol bijen en de functie werkt erg prettig. Zelfs vanuit de hand had de Lumix geen moeite om alles scherp vast te leggen. Beide functies zijn vooral handig bij macro-shots, of bijvoorbeeld bij een groepsportret waar je meerdere onderwerpen hebt die je scherp in beeld wil hebben.
Post Focus
Om een foto te maken waarop je de focus achteraf kunt aanpassen, moet je daar van tevoren rekening mee houden. Het linker draaiwiel bovenop de camera moet je dan op Post Focus zetten. Vervolgens kies je de compositie en stel je scherp. Druk af en de camera maakt automatisch de benodigde foto’s. Wanneer je de foto eenmaal gemaakt hebt, kun je kiezen waarop je wilt scherpstellen. Dit doe je in het menu van de camera. Open de foto in het Live View-venster. Je ziet dan aan het icoontje dat je een ‘Post Focus’-foto hebt gemaakt. Vervolgens kun je op het touchscreen aangeven op welk gedeelte van de foto je scherp wilt stellen. In de testfoto’s die we hadden gemaakt, werkte dat erg eenvoudig (zie het kader Focus verleggen). Elke afbeelding kun je vervolgens apart opslaan.
Focus Stacking
Het stacken van de foto’s is net zo makkelijk. Open de foto in het voorbeeldvenster en tik wederom op het Post Focus-icoontje. Vervolgens tik je rechtsboven op het Focus Stacking-icoontje. Je hebt daarna de keuze om automatisch de foto’s te laten stacken of je kunt ervoor kiezen om zelf de gewenste focuspunten te selecteren. Het automatisch stacken werkt erg soepel en geeft een mooi resultaat. Je hoeft niet per se met een statief te schieten, maar wanneer je onderwerp veel beweegt, krijg je soms onscherpe randen of lukt het niet altijd om de foto’s te stacken.