Sigma 40mm f/1.4 DG HSM E-mount
Op het eerste gezicht komt de Sigma 40mm f/1.4 misschien wat vreemd over: maar de relatief zware body van het objectief en de nogal ongewone brandpuntsafstand zijn zeker nuttig. Waarom lees je in deze test.
Deze Sigma 40mm f/1.4 is gemaakt voor de E-mount van Sony. De ongelooflijke scherpte bij open diafragma zorgt ervoor dat dit objectief met ongewone brandpuntsafstand al gelijk hoge ogen gooit. Maar wil je aan de slag met deze Sigma, dan moet je bereid zijn om een flinke prijs te betalen.
Van filmers voor fotografen
De Sigma 40mm f/1.4 komt uit de wereld van filmmakers. Dat is ook opvallend, want alle andere objectieven van Sigma zijn gemaakt voor fotografen en vervolgens voor filmers aangepast en in een nieuwe behuizing gestopt. De beeldhoek va zo’n 57 graden is beduidend groter dan bij bijvoorbeeld een 50mm-objectief. Wanneer je op straat fotografeert, zijn de 5 extra millimeters in vergelijking met een 35mm-objectief duidelijk merkbaar. De 40 millimeter zijn dan ook uitermate geschikt voor reportagefotografie.
Qua beeldkwaliteit scoort de Sigma 40mm f/1.4 uitstekend: in combinatie met de 42 megapixels van de Sony A7R II, levert het objectief buitengewoon gedetailleerde foto’s. Bij een open diafragma haalt de Sigma 95 procent van de theoretisch mogelijke resolutie van 2707 lijnenparen per beeldhoogte (lp/ bh) in het midden. Dat is fantastisch! Aan de randen meten we 2124 lp/bh, dus nog altijd 80 procent van de maximale resolutie. Zeer goed. Bij een diafragma van f/2.8 stijgen deze waardes nog een beetje.
Het verschil wordt veel duidelijker wanneer we kijken naar de vignettering. Bij een open diafragma zijn de donkere gebieden aan de randen nog zeer sterk zichtbaar, maar bij f/2.8 zijn ze in de hoeken nog maar beperkt aanwezig. Vertekening is meetbaar, maar met het blote oog niet te zien. En met kleurScherpte zwemen is het net zo: met een breedte van een halve pixel zijn ze te meten, maar ook zonder beeldbewerking zijn ze niet zichtbaar.
Kwaliteit in een mooie behuizing
De slanke, zwarte, metalen behuizing van de Sigma heeft naast een AF/MF-schakelaar ook een praktische afstandsmeter. De autofocus is overigens in elke situatie nauwkeurig, wat gezien de uiterst geringe scherptediepte bij f/1.4 ook wel vereist is.
Bij de nieuwere camera’s uit de A7-serie zit beeldstabilisatie in de camerabehuizing ingebouwd, dus daar kan Sigma logischerwijs op bezuinigen. Een rubberen afdichting op de vatting beschermt de 16 gevoelige lenzen in het objectief tegen stof en spatwater. Verder wordt er een tas en een zonnekap met een diameter van 82 millimeter meegeleverd.
Een euro per gram
Hoe flexibel de brandpuntsafstand van de Sigma 40mm f/1.4 ook is, op reis is het best een flink apparaat. Zo is het objectief met 16 centimeter toch zo’n 26 millimeter langer dan de zustermodellen voor Canon en Nikon. Bovendien is het objectief niet erg licht: 1200 gram is zo’n beetje dubbel zo zwaar als de body’s uit de A7-reeks. De combinatie met een Sony camera wordt daardoor zo topzwaar, dat we bijna een extra statiefgondel zouden willen om de vatting te ontlasten. Voor het aantal grammen betaal je ongeveer net zoveel euro’s, wat gezien de fantastische beeldkwaliteit zeker gerechtvaardigd is.