Panasonic Lumix S1H
Met de S1 en S1R deed Panasonic al menig hart van fullframeliefhebbers sneller kloppen. Nu is het aan de Lumix S1H om dit trucje op het gebied van video te herhalen.
Als je op zoek bent naar een systeemcamera die goede video’s maakt, kom je vroeger of later uit bij de camera’s van Panasonic. De Micro-Four-Thirds-modellen van de GH-serie zijn onder filmers al langer populair. En dat is niet verwonderlijk, want de huidige generatie biedt nog altijd videofuncties die je bij vergelijkbare modellen van de concurrenten niet vindt. Of het nu gaat om een fijnere kleurensubsampling of hogere datasnelheden, de video-dslm’s van Panasonic verrichten al langer pionierswerk en hebben professionele functies beschikbaar gemaakt voor een breed publiek. Ook de Lumix S1H blijft trouw aan deze roots en vormt de nieuwe maatstaf voor de videokwaliteit van fullframe dslr’s.
De videocamera die foto’s kan maken
Voordat de Lumix S1H zich mag wentelen in superlatieven in zijn topdiscipline, kijken we eerst naar het hoofddoel waarvoor de camera – gezien de behuizing – voor gemaakt lijkt te zijn: de fotomodus.
De kern van de dslm is dezelfde 24 megapixel fullframe-sensor met vijfassige beeldstabilisatie die in de Lumix S1 zit. De zustermodellen zijn bovendien grotendeels identiek qua uitrusting. De verschillen in de behuizing zijn te zien aan het gedeelte onder rechter wijsvinger en op het display aan de achterkant. De hoofdschakelaar bevindt zich nu bij de ontspanknop. Meteen naast het grote display bovenop zit de rode knop voor het starten van de video-opname, en dat is een zeer prominente plek. De oorspronkelijke plaats naast de zoeker blijft leeg.
Naast de manier van ophangen heeft Panasonic ook de resolutie van het 3,2-inch touchscreen iets aangepast. Het display heeft nu 2,33 in plaats van 2,1 miljoen pixels en draait zoals in de hele GH-serie tot 180 graden naar voren. Bovendien steekt de monitor nu iets uit de behuizing. De gewonnen ruimte wordt links en rechts ingenomen door twee opvallende ventilatiesleuven die moeten zorgen voor een betere koeling van de beeldprocessor. De achterliggende ventilator is duidelijk hoorbaar bij het opnemen van 6K-video’s, maar dat zal (professionele) filmmakers niet deren, omdat zij het geluid los van de camera opnemen. En in plaats van het geheugenslot voor XQD-kaarten heeft de S1H twee snelle UHS-II-slots onder de klep aan de rechterkant van de camera.
De zeer heldere elektronische zoeker met een resolutie van 5, 76 miljoen pixels blijft hetzelfde – de rest van de body eveneens. De opvallend massieve body weegt met 1172 iets meer dan zijn familieleden. De handling is echter nog steeds voorbeeldig en de dslm ligt stevig en prettig in de hand. Ook qua functies en prestaties is de verschuiving naar video niet te missen: de kortste sluitertijd voor foto’s is 1/8000 sec en de kwaliteit van de opnames valt in vergelijking met de Lumix S1 lager uit.
Zowel bij de meting van de resolutie als bij de weergave van fijnere details ligt de Lumix S1H gemiddeld genomen zo’n tien tot vijtien procent
“De beeldstabilisatie en autofocus behoren tot het beste wat systeemcamera’s momenteel te bieden hebben.”
onder de meetwaarden van de S1. Ook de serielengte is minder. De Lumix S1H haalt wel nog een vlotte negen foto’s per seconde, maar na 84 raw’s en 100 jpeg’s houdt hij het voor gezien. Op zichzelf staand zijn het aardige waarden, maar de Lumix S1 kon bij gelijke snelheid tot 1000 jpeg’s of 120 raw-foto’s maken. Wat betreft de ruis presteren beide dslm’s op hetzelfde goede niveau.
Niet voor fotografen
Als je op zoek bent naar een camera voor foto’s met een fullframe-sensor is de Panasonic S1H eigenlijk geen optie en kun je beter kijken naar het zustermodel, de Lumix S1. Die is niet alleen een indrukwekkende 1500 euro goedkoper, maar presteert ook veel beter als het gaat om fotoresolutie en het opnemen van snelle series. Zelfs het topmodel uit de serie met hoge resolutie, de Lumix S1R, kost ongeveer 300 euro minder dan de S1H. En dus komen we bij de criteria die de ferme prijs van deze systeemcamera voor veel gebruikers toch rechtvaardigen: de uitrusting voor filmmakers en de videoprestaties.
De Lumix S1H is als een opgefokte GH5. En niet alleen vanwege zijn grote body:
video’s in 6K-resolutie (dus 5952 x 3968 pixels met 24 frames per seconde bij 10 bit kleurdiepte en 4:2:0 kleurensubsampling) worden met een datasnelheid van 200 MBit per seconde naar beide UHS-II-kaarten weggeschreven. Dat zijn fantastische basiswaarden! Daar komen nog de vlakke beeldprofielen V-Log en V-Gamut (bekend van de professionele Vari-cams van Panasonic) bij. Daarmee krijg je volgens de fabrikant een dynamiekomvang tot 14 stops tussen de lichtste en donkerste waarden. Wil je liever met 30 of 25 fps filmen, dan kan dat met een maximale resolutie van 5888 x 3312 pixels. De fijnere 4:2:2-subsampling met 10 bit kleurdiepte is daarentegen alleen mogelijk bij C4K-resolutie, ofwel 4096 x 2160 pixels – maar dan wel met maximaal 400 MBit per seconde en een codering met intra-frames.
Ook de uitvoer naar de externe recorder, die je op de standaard hdmi-poort aansluit, gaat maximaal in 4K-resolutie. Voor de liefhebbers van timelapses zet de camera een tandje bij met Full-HD en een sensoruitvoer van 180 fps in de modus met variabele framerate. Voor iedere filmer en opnamesituatie heeft de Lumix S1H de bijbehorende combinatie van kleurcodering, resolutie, beeldfrequentie en datasnelheid.
Ook de videokwaliteit is boven elke twijfel verheven: zowel bij de gemeten resolutie als de detailweergave haalt de Lumix S1H tussen tien en twintig procent hogere waarden dan de huidige lijstaanvoerder, de Fujifilm X-H1.
De beste uitrusting voor video
Naast deze indrukwekkende waarden beschikt de camera over een zogeheten ‘Dual Native ISO’-architectuur. Simpel gezegd zijn dit zijn twee onafhankelijke circuits die de gevoeligheid van de sensor aansturen – een redelijk ongevoelig circuit voor foto’s met veel omgevingslicht en een gevoeligere tegenhanger voor video’s bij weinig licht. Je kan de keuze hiervoor handmatig of automatisch instellen en het vermindert de ruis aanzienlijk. De beeldstabilisatie en autofocus behoren sowieso tot het beste wat systeemcamera’s momenteel te bieden hebben.
Voor meer creatieve vrijheid kun je ook filmen met de kortste sluitertijd van 1/16.000 seconde. De S1H draagt de tijdcode over via de BNC-adapter, die de flitssynchronisatie-aansluiting aan de voorzijde van de camera in beslag neemt. Een andere highlight voor ervaren filmmakers is de mogelijkheid om anamorfische lenzen te kunnen gebruiken. De camera corrigeert die intern en geeft het beeld vervolgens weer zonder vervorming.
Kopen of afwachten?
Meer videoresolutie krijg je momenteel niet in het consumentensegment. De voordelen bij nabewerking (veel materiaal om bij te kunnen snijden) zijn duidelijk, om nog maar te zwijgen over de uitstekende kwaliteit van de video’s zelf. Als je dringend meer dan 4K-video nodig hebt, dan is de keuze eenvoudig. Aan de andere kant kun je besluiten om de tussenliggende resolutie van 5976 x 3968 pixels over te slaan en te wachten op de 8K-standaard. Volgens de laatste verwachtingen zou dergelijke opnameapparatuur eind 2020 of begin 2021 beschikbaar kunnen zijn. Die periode kun je nog prima overbruggen met een 4K-camera.
Fantastische videokwaliteit, uitrusting,
beeldstabilisatie, autofocus
Fotoprestaties maar gemiddeld, luidruchtige
ventilator, zware behuizing