Ontwikkeling in de camera
Wanneer je in jpeg fotografeert of video’s opneemt, past je camera (in tegenstelling tot fotograferen in raw) direct al enkele correcties toe. We leggen je uit hoe je dit proces kunt beïnvloeden.
Hoe je de automatische correcties van je camera kunt beïnvloeden.
Je kunt de raw-ontwikkelaar op je pc natuurlijk volledig automatisch laten werken, maar voor veel fotografen is het heel verleidelijk om het zelf te doen en je zelf te bemoeien met de verschillende correctiemogelijkheden. Maar welke opties heb je wanneer je je foto’s in de camera al op het juiste spoor wil zetten? Je hoeft jezelf in elk geval niet te beperken tot het aanpassen van de focus en de belichting. Je kunt ook de instellingen bepalen die de camera gebruikt voor het ontwikkelen van de foto’s.
In principe bestaat de digitale beeldbewerking in een camera uit een serie software-instellingen die worden toe
gepast zo gauw de sensor klaar is met het belichten van de foto en deze omzet naar een digitale afbeelding. De foto ontstaat wanneer de elektrische signalen van de sensor door de processor worden geïnterpreteerd. Deze signalen kunnen door elektronische schakelingen zoals bijvoorbeeld de ISO-instellingen ook permanent worden aangepast. Zodra een beeld is omgezet naar een digitaal bestand gaat de processor aan de slag. Zo regelt het systeem onder andere de witbalans, de helderheid, de scherpte, de kleur en het contrast, voordat het voltooide beeld wordt opgeslagen in het buffergeheugen en later op de geheugenkaart.
Fotografeer je in raw, dan heb je meer opties bij de nabewerking.
Neem de controle
Wanneer je in raw fotografeert, worden deze gegevens naast de foto opgeslagen in een bestand. Bij het nabewerken kun je vervolgens de waarden naar wens aanpassen. Fotografeer je in jpeg, dan vindt er al nabewerking plaats voordat het beeld op de geheugenkaart beland. Er is dan geen weg meer terug. Maar er is nog een andere mogelijkheid. Je kunt de beslissingen overlaten aan de camera, maar je kunt het proces ook handmatig instellen. Witbalans, ruisreductie en ook lenscorrecties hebben in het menu meestal een eigen onderdeel.
Correctiefuncties zoals kleurstijlen, contrast, scherpte en verzadiging worden daarentegen bij de rawontwikkeling meestal samengevat in één onderdeel.
Deze presets hebben bij de verschillende camerafabrikanten ook verschillende namen. In de EOS-camera’s van Canon heten ze ‘Picture Styles’, bij Sony ‘Creative Styles’. Bovendien verschillen de waarden en hun effecten ook van fabrikant tot fabrikant. En toch zijn er ook vaak overeenkomsten, zoals een standaardprofiel met speciale instellingen voor portreten landschapsfoto’s, en een preset voor eenvoudige, monochrome
beelden. Denk er wel aan dat fotoprofielen soms dezelfde of een vergelijkbare naam hebben als de automatische programma’s van de camera, maar dat ze alleen de resulterende foto’s en video’s beïnvloeden. De fotoprofielen veranderen niets aan de instellingen, zoals diafragma en sluitertijd. Een voorbeeld: wanneer je de portretmodus selecteert, neemt de camera de volledige controle over de autofocus en wordt er waarschijnlijk een zo groot mogelijk diafragma gekozen. De portret-preset zal daarentegen vermoedelijk de scherpte in de foto reduceren, om de kleuren in het gezicht wat zachter weer te geven.
Fotoprofiel en doelgericht helderder maken
Naast de genoemde presets kun je meestal ook je eigen combinatie van scherpte, contrast en verzadiging opslaan. Met sommige camera’s kun je de presets afhankelijk van de reeds bestaande instellingen aanpassen. De dslm’s van Fujifilm bieden bijvoorbeeld kant-en-klare presets die zijn gemodelleerd naar de eigenschappen van het analoge filmmateriaal van de fabrikant. De Velvia- of Provia-filmsimulaties kun je echter ook aanpassen en naar eigen smaak verfijnen.
Net zoals je het hele beeld achteraf lichter of donkerder kunt maken, kun je ook heel doelgericht de donkere en lichte gedeeltes van de foto aanpassen, zonder dat de andere gedeeltes erdoor worden beïnvloed. Sommige camera’s bieden zelfs speciale programma’s die ervoor zorgen dat details in bijzonder contrastrijke situaties behouden blijven. Het beeld dat vervolgens ontstaat doet wat denken aan een hdr-foto, wat niet per se negatief is.