Cadillac Series 75 Fleetwood Limousine
Terwijl andere weggebruikers met ontzag en jaloezie naar je auto keken, zat jij in de jaren zeventig prinsheerlijk rechts achter in een van deze twee ultieme luxeauto’s. De Rolls-Royce Silver Shadow toont wat in Europa destijds het summum van comfort was,
Misschien nog wel indrukwekkender is dat je de Silver Shadow, ondanks zijn gewicht van 2113 kilo,
met je vingertoppen kunt besturen.
Hoe duurder de auto, des te beter er naar de koper wordt geluisterd. Mensen die veel geld hebben, laten dat vaak maar al te graag zien, alsof ze willen zeggen dat hun welvaartsniveau niet overtroffen kan worden. Dan dient zich wel een gewetensvraag aan: wordt de keuze van de klant ingegeven door een exquise smaak of valt hij voor protserige kitsch? Amerika is het land dat het meest op dat randje balanceert. Als geld een ondergeschikte rol speelt, hoeven technici en ontwerpers zich niet in te houden en slaat elegantie al snel om in protserigheid. Dat levert auto’s op in de overtreffende trap, zowel op het gebied van cilinderinhoud (er is immers no substitute for cubic inches) als de afmetingen. Luxemerk Cadillac is zo’n geval ‘tussen kunst en kitsch’. In de jaren vijftig, zestig en begin jaren zeventig waren de mogelijkheden in Amerika nog onbegrensd en dat leverde auto’s op als de Series 75. Deze luxeauto was meer dan 6 meter lang en werd aangedreven door een V8-motor. Een cilinderinhoud van meer dan 8 liter was toen allerminst ongebruikelijk.
Wat een contrast met Europa. Met name in Groot-Brittannië hadden ze heel andere definities van een luxe limousine. In de smalle straten van een Britse binnenstad is een zes meter lang gevaarte niet bijster praktisch, bovendien beantwoordt zo veel uitbundigheid niet aan het gevoel voor understatement waar de Britten om bekend staan. Op het eerste gezicht gaat het er bij de Rolls-Royce Silver Shadow een stuk terughoudender aan toe dan bij de Cadillac – het woord ‘bescheiden’ durven we niet in de mond te nemen, gezien de 6,75 liter metende V8 onder de lange motorkap.
Oscar Peterson
Afgezien van een staatsbezoek of de jaarlijkse Super Bowl of Oscar-uitreiking, zijn deze twee auto’s zelden samen te zien geweest. De Silver Shadow was een zeldzaamheid, al was hij met een totale productie van 29.000 exemplaren een groot succes voor Rolls-Royce. De auto bleef liefst 15 jaar in productie, van 1965 tot 1980.
De Cadillac Series 75 is nog veel exclusiever: van de versie uit 1969 rolden maar 1156 exemplaren van de band. Het is bekend dat een Duitse muziekproducent er eentje had. Deze Hans Georg Brunner-Schwer was eigenaar van een moderne geluidsstudio. Hij was een groot liefhebber van jazzmuziek en nodigde regelmatig beroemde muzikanten uit in zijn studio. Een van hen was sterpianist Oscar Peterson. Tussen de Duitser en de Canadees ontwikkelde zich een vriendschap en de twee namen samen zes platen op in de studio, voor een select publiek. De opnamen verschenen tussen 1963 en 1968 op plaat en hadden als ondertitel Exclusively for my friends. Om Peterson bij zijn bezoeken aan Europa passend vervoer te bieden, schafte Brunner-Schwer in 1969 een Cadillac Fleetwood Series 75 in de kleur patina silver aan.
De basisprijs van deze auto bedroeg toen 8845 dollar, en daar kwam nog 1390 dollar bovenop voor het transport en een marine and war insurance. Heel lang was de optielijst niet, met onder meer centrale portiervergrendeling met afstandsbediening, een radio en cruisecontrol. Al het andere was standaard al aan boord van de Fleetwood, zoals airco, niveauregeling en een grootlichtassistent (Magic Eye). De wielbasis van 3805 centimeter is de langste ooit van een Cadillac (afgezien van speciale modellen met zogenaamd commercial chassis). Er was plek voor 9 mensen, een aantal van hen kon zitten op klapstoeltjes tegenover de riante leren achterbank.
Krap voorin, riant achterin
Rechts achterin is de beste plek om in de Cadillac te zitten. Op de bestuurdersplaats wil je eigenlijk niet zitten, want ondanks de riante afmetingen van de auto, moet je jezelf achter het stuur wurmen. De instrumenten hebben de charme van de cockpit van een tram. Achterin kun je het je dan weer zo gemakkelijk maken als je wilt: meer ruimte kun je in een auto niet krijgen. Als het dermate gezellig wordt dat je een intieme sfeer wilt creëren, laat je achter de rug van de chauffeur een glazen ruit omhoog schuiven. Die chauffeur kan zich ondertussen afvragen waar alle 315 paardenkrachten zijn gebleven. Weliswaar is er van het big block onder de enorme motorkap niets te horen, maar ook niets te merken. Toch zou de Fleetwood minder dan 10 seconden nodig hebben voor de sprint van 0 naar 100.
De rijke clientèle van Rolls-Royce hoefde natuurlijk ook niet af te zien. Voor het interieur werd gebruikgemaakt van het duurste leer en het fijnste hout. Het gaat er duidelijk stijlvoller aan toe dan in de Cadillac, maar je hebt wel minder beenruimte. Daarentegen deelt in de Rolls ook de chauffeur in de weelde. Hij kijkt uit over een groot, met hout afgewerkt instrumentenpaneel en zal zichzelf gelukkig prijzen dat hij betaald wordt om hier zijn werk te doen. Als de auto zich in beweging heeft gezet, is het
Weliswaar is er van het big block onder de enorme motorkap niets te
horen, maar ook niets te merken.
moeilijk om de stiff upper lip te handhaven.
Wat een belevenis.
Liefhebbers weten dat Rolls-Royce zich nooit uitliet over de prestaties, het enige wat gemeld werd, is dat die meer dan voldoende waren.. Als je het gaspedaal het tapijt in drukt, overschrijdt de Silver Shadow na 12 tellen de 100 km/h-grens en glijdt hij moeiteloos door naar 185 km/h. Het lijkt alsof je op een zwevend tapijt zit. Het onderstel zorgt met hulp van een hydropneumatisch veersysteem op de achteras – dat via een licentie van Citroën werd geleend – voor een zijdezacht comfort en strijkt alles glad wat op zijn pad komt. Misschien nog wel indrukwekkender is dat je de auto, ondanks een leeggewicht van 2113 kilo, met je vingertoppen kunt besturen. Zelfs krappe bochten zijn gemakkelijk te overmeesteren. In de 2463 kilo wegende Cadillac is de besturing net zo licht, maar moet je veel beter anticiperen. Met zo’n enorme wielbasis kan het zomaar gebeuren dat je de krapte van een bocht overschat …
Een keuze tussen de Rolls-Royce Silver Shadow en de Cadillac Fleetwood Series 75, is een keuze voor een wereld waarin je je thuis voelt. Voor liefhebbers van Amerikaanse luxe auto’s is de Cadillac het Eldorado, terwijl de Rolls-liefhebber de ingetogen charme van zijn luxepaard koestert. Maar in beide gevallen kun je tevreden neerzijgen in het leer en de bewonderende blikken van de omstanders oogsten.