De zeldzaamste Meraks
Merak Tipo 80
Tegen het einde van de productietijd bouwde Maserati nog 65 exemplaren van de Merak Tipo 80. Deze versie had grotere remmen, terwijl het dashboard werd vervangen door dat van de Bora (zoals ook in de Amerikaanse Meraks werd toegepast). Het getoonde exemplaar heeft slechts één eigenaar gehad, die nog geen 46.000 kilometer met de auto heeft gereden. Zelfs de mistlampen zijn nog origineel. De combinatie van goudkleurige lak en lichtbruin leer is typisch jaren tachtig. De auto werd bij het ter perse gaan van deze editie van Classic Cars aangeboden door een Oostenrijkse klassiekerspecialist. Prijs: op aanvraag.
Merak 2000
Herkenbaar aan de dikke zwarte stootstrips is het spaarmodel voor de Italiaanse markt: de Merak 2000. Van deze motorvariant met tweeliter V6 zijn slechts 200 exemplaren geproduceerd.
Merak Turbo
Maserati heeft minstens twee experimentele Meraks met een turbomotor gebouwd. Eén exemplaar maakt deel uit van de collectie van het Panini-automuseum in Modena, de andere is in het bezit van een Maserati-specialist in de Duitse stad Bonn.
De Merak was de eerste Maserati met een V6motor. Daarmee is de auto beslist niet onderbedeeld. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de V8 uit de Bora ook in de Merak geleverd zou worden, maar ten tijde van de oliecrisis was het verstandiger om twee cilinders van het blok te amputeren. Zo ontstond de motor met de code C114.50.30, een doorontwikkeling van de door Giulio Alfieri ontworpen C114-krachtbron uit de Citroën SM. De cilinderinhoud groeide van 2,7 liter naar drie liter, waardoor de geheel uit aluminium vervaardigde (140 kilo wegende) V6 het tot een vermogen van 190 tot 220 pk schopte. Dat was voldoende kracht om de 1320 kilo wegende Merak aan sportieve prestaties te helpen.
Reddingsplan
Naast zijn lagere verbruik had de V6-motor ten opzichte van de V8 nog een groot voordeel: in de van de Bora geleende monocoque nam hij veel minder ruimte in. Hierdoor kon het schutbord naar achteren worden geplaatst, zodat er achter de stoelen ruimte ontstond voor een noodzitje. Dit maakte van de Merak de eerste 2+2-coupé met middenmotor. Het interieur maakt een ruime indruk. Om de verkoopprijs voor een groot publiek aantrekkelijk te houden, voorzag ontwerper Giorgetto Giugiaro de Merak van een stalen dak in plaats van het gepolijste rvs dak van de Bora. En in plaats een glazen koepel over de motor – zoals bij de Bora – lag de V6 van de Merak onder een eenvoudig vlak deksel. Om te voorkomen dat de auto eruit ging zien als een pick-up, werden tussen het dak en het achterpaneel twee balken gelegd.
Afhankelijk van het bouwjaar beschikt de Merak over tal van Citroën-onderdelen. Aanvankelijk werden de ovale instrumenten, het eenspaaks stuur en de hydrauliek voor het remsysteem overgenomen van de SM. Maar toen raakte Maserati-eigenaar Citroën zelf in de financiële problemen en werd Maserati in de verkoop gezet. Gelukkig schoot de Italiaanse staat te hulp, anders was Maserati waarschijnlijk verdwenen. In 1975 kwam de Argentijn Alejandro de Tomaso met een reddingsplan en nam hij de leiding over Maserati. Een van zijn eerste maatregelen was het uitbannen van Citroën-onderdelen. De ovale klokken, het SM-stuurwiel en het complexe remsysteem werden vervangen door ronde meters, een vierspaaks stuur en een conventionele rem- inrichting, waarbij de tegen de transmissie geplaatste schijven aan de achterzijde verhuisden naar een plekje in de wielen.
200 stuks
Wie met de gedachte speelt een Merak aan te schaffen, doet dat vermoedelijk vooral vanwege het fraaie ontwerp van de auto. De motor is van secundair belang, maar verdient wel degelijk de nodige aandacht. De auto is geleverd met drie verschillende motoren, die stuk voor stuk gebaseerd zijn op het C114-blok. Speciaal voor de Italiaanse markt bestond een versie met een cilinderinhoud van twee liter en een relatief tam vermogen van 170 pk. Van dit type zijn slechts 200 exemplaren gebouwd. Je herkent de Merak 2000 aan de niet bijster fraaie kunststof lijsten op de flanken.
De versie met de drieliter motor heeft niet alleen op vermogensgebied meer te bieden (190 pk), maar oogt ook een stuk aantrekkelijker. De meest begeerlijke versie is echter de Merak SS, die tot 1983 werd geleverd met een motorvermogen van 220 pk. Dit type is te herkennen aan het zwarte luchtrooster in de neus, de reeds genoemde ronde instrumenten en aan het motornummer dat rechtsachter op het motorblok te vinden is. Het is hoe dan ook raadzaam om voor de aanschaf te controleren
Zoals bij elke Italiaanse sportwagen, is het moeilijk de verleidingskunsten
van de Merak te weerstaan.
of het motornummer met het chassisnummer correspondeert. Het zou namelijk zomaar kunnen dat een eerdere eigenaar zich de kosten van een motorrevisie heeft willen besparen en een andere motor heeft laten inbouwen met (mogelijkerwijs) een andere cilinderinhoud. Daarmee is de waardevolle originaliteit van de auto tenietgedaan.
Latere modificaties aan de auto kunnen echter ook een verbetering zijn. Zo werd bij veel Meraks de voorspoiler verwijderd. Populair is de ombouw van de Amerikaanse specificatie naar de Europese, waarbij de dikke schokabsorberende bumpers het veld ruimen. Bij het fotomodel uit 1979 zijn de bumpers zelfs helemaal verwijderd. Op de Europese Meraks is bovendien de einddemper van de uitlaat lager geplaatst, waardoor de achterzijde er wat ‘dikker’ uit komt te zien. Bij de auto op de foto’s zijn ook andere uitlaatspruitstukken gemonteerd, waardoor de motor wat gemakkelijker op toeren komt.
Zoals dat bij vrijwel elke Italiaanse sportwagen het geval is, is het lastig de verleidingskunsten van de Merak te weerstaan. Het markante uiterlijk met de sierlijke ‘open’ balken tussen het dak en het achterpaneel, het verrassend aangename comfort, de welgemanierde drieliter V6-motor – dat de Merak als klassieker nog niet ontdekt is, is ronduit verbazingwekkend. Het is echter essentieel dat je een auto aanschaft die in een goede roestvrije staat verkeert en waarbij niet is bezuinigd op het onderhoud. Koop je het verkeerde exemplaar, dan kan deze droomauto al snel in een nachtmerrie veranderen.