ROVER 200 BRM
Met zijn opvallende oranje luchtvanger, donkergroene lak en roodleren interieur, is de zeldzame Brm-versie van de Rover 200 Vi een deftig eerbetoon aan het gelijknamige Britse raceteam.
Er staan zeventien overwinningen in de Formule 1 op naam van BRM. Ook heeft de Britse renstal de bedenkelijke eer enkele van de minst betrouwbare F1-motoren gebouwd te hebben. Zo was de 600 pk sterke, door een mechanische compressor aangevuurde 1,5-liter V16-motor uit 1952 zo complex, dat hij zwaar te lijden had onder lekkages en defecten. Na tal van teleurstellende resultaten liet Stirling Moss weten geen meter meer met de BRM V16 te willen rijden.
Nog zo’n ambitieus project: de Rover-brm met gasturbine, waarmee drie keer werd deelgenomen aan de 24 Uur van Le Mans.
Een succesvolle samenwerking, want de auto kwam in 1963 en in 1965 aan de finish, met een goede klassering in de top 10. Om de samenwerking met BRM te herdenken, lanceerde Rover in 1997 een deftig aangeklede variant van de 200 Vi op de IAA in Frankfurt, gehuld in British Racing Green en voorzien van een opvallend oranje neusstuk – zoals ook de F1-bolides van BRM in de jaren zestig hadden.
20 millimeter lager
Toen de Rover 200 BRM ‘Limited Edition’ in 1998 op de markt verscheen, was er ten opzichte van de sportieve 200 Vi niets aan de motor veranderd. De 1,8-liter Vvc-motor met variabele verstelling van de inlaatnokkenas, was afgeregeld op een niet bijzonder aansprekende 145 pk. Aan het onderstel van de auto was echter wel degelijk veel veranderd. Zo stond de BRM 20 millimeter lager op zijn wielen, waren de schroefveren een slag stugger en en kregen de schokdempers een andere set-up.
Maar uiteindelijk was het vooral de verschijning van de 200 BRM die in het oog sprong. De oranje omlijsting van het koelrooster in de voorbumper noemden we al, grijs gelakte spiegelhuizen en sierlijsten vormden een mooi contrast met de donkergroene unilak. Exclusief voor de Brm-versie werden 16-inch zesspaaks wielen gemonteerd. Vanbinnen trachtte de 200 BRM je te verleiden met vuurrood tapijt, vuurrode gordels en vuurrood, deels in ruitmotief gestikt leer. Het interieur was verder verfraaid met onderdelen van massief aluminium.
Slechts 1109 exemplaren zijn er van de
Rover 200 BRM gebouwd, waarvan uiteraard het merendeel in Groot-brittannië is gebleven. BRM sprak bij ons toch minder tot de verbeelding dan beroemde F1-namen als Ferrari en Lotus. Niettemin tekenden 77 mensen een koopcontract bij de Rover-dealer. Misschien blijft de 200 BRM op prestatiegebied wat achter bij de verwachtingen. Wie een (iets) snellere Rover 200-variant wenst, kan beter op zoek gaan naar de latere MG ZR 160.
Het was vooral de verschijning die in het oog sprong, niet de
prestaties.