Afvalprobleem
We hebben ideeën nodig om elektronisch afval te vermijden
De bergen met elektronisch afval worden razendsnel groter. Om die groei af te remmen zouden we eigenlijk apparaten moeten hebben die langer bruikbaar zijn. Dat kun je helaas niet van vandaag op morgen afdwingen. Op de conferentie Electronics Goes Green 2016 wisselden experts ideeën uit om apparaten goedkoper te kunnen repareren en recyclen, bijvoorbeeld met vervangende onderdelen van de milieustraat.
Elektronisch afval – en dan vooral van het soort apparaten dat wij in dit blad bespreken – is de snelst groeiende afvalstroom ter wereld. Er worden talloze wetten en voorschriften bedacht om daar verandering in te brengen, maar de uitvoering daarvan rammelt aan alle kanten. Nederland en de EU streven eigenlijk naar een circulaire economie, maar daar zit de ITbranche nog ver vanaf. Slechts een fractie van de gebruikte materialen wordt weer uit het afval gevist. Recyclingbedrijven richten zich vooral op het waardevolle goud en koper. Dat kan relatief makkelijk teruggewonnen worden door printplaten te vermalen en vervolgens te smelten. Voor veel andere stoffen waarvan de productie het milieu zwaar belast of die giftig zijn, zijn er alleen nog maar vage ideeën die verre van rendabel zijn. Wat moeten we nu dan doen? Daarover discussieerden bijna vierhonderd experts uit meer dan dertig landen tijdens de conferentie Electronics Goes Green 2016.
Ministeries en instellingen vragen veel onderzoek op dit gebied, maar op het evenement in Berlijn waren behalve onderzoekers ook afgevaardigden te vinden van fabrikanten, afvalverwerkingsbedrijven en niet-gouvernementele organisaties als Greenpeace. Gebrek aan regels lijkt het probleem niet te zijn. Zo klaagde een fabrikant dat er wereldwijd meer dan 450 verschillende regelingen zijn voor green IT en afvalverwerking. Sommige daarvan zijn ook nog eens tegenstrijdig. Bij andere bepalingen duurt de besluitvorming veel te lang in vergelijking met de snelle ontwikkeling van de producten waar ze over gaan. Zo worden er felle discussies gevoerd over de vraag of richtlijnen op het gebied van ecodesign ook sociale standaarden moeten bevatten, bijvoorbeeld over kinderarbeid, eerlijke lonen en veilige werkomstandigheden. Dat kan namelijk nog meer vertraging opleveren bij het uitwerken en vernieuwen van eenduidige standaarden, vooral omdat