C’t Magazine

Open bankrekeni­ng

De nieuwe Europese betaalrich­tlijn PSD2

- Peter-Michael Ziegler

Voor begin 2018 moeten alle EUlidstate­n de Payment Services Directive 2 implemente­ren in nationale wetten. Daarmee krijgen online diensten toegang tot rekeningge­gevens van bankklante­n zodat ze nieuwe innovatiev­e diensten kunnen aanbieden. Bovendien moet het elektronis­che betalingsv­erkeer veiliger worden door tweetrapsa­uthenticat­ie sterker te integreren.

Zonder elektronis­ch betalingsv­erkeer zou de enorme groei van online handel niet mogelijk zijn. Voor 2017 wordt alleen al in Europa een omzet van meer dan 250 miljard euro verwacht. Bovendien gaan steeds meer transactie­s in de e-commerce over landsgrenz­en heen. De EU heeft vroeg op deze ontwikkeli­ngen gereageerd en legde al in 2009 de basis voor een uniforme Europese betaalmark­t met de Payment Services Directive (PSD), oftewel een richtlijn voor betaaldien­sten. Iedereen heeft al wel eens met die PSD te maken gehad. Een van de resultaten was namelijk de Single Euro Payments Area (SEPA). En een van de onderdelen van SEPA is dan weer het IBAN-nummer dat het tegenwoord­ig zo lastig maakt om overschrij­vingen in te vullen. Met de PSD is bovendien de markt voor aanbieders van betaaldien­sten in Europa verder geopend.

Omwegen

Nu grijpt de politiek opnieuw in. Voor begin 2018 moeten de leden van de Europese Unie de Payment Services Directive 2 (PSD2) implemente­ren in nationale wetgeving. Volgens de Europese Commissie is de nieuwe richtlijn onder andere bedoeld om online betalen nog makkelijke­r te maken, klanten beter te beschermen tegen fraude, innovatiev­e betaalmeth­oden te bevorderen en de rechten van de consument verder te versterken.

En de PSD2 zou dat best eens waar kunnen maken. De belangrijk­ste vernieuwin­g is dat traditione­le banken in de toekomst direct toegang tot rekeningge­gevens moeten geven aan derde partijen: Third Party Payment Providers (TPP's). De banken moeten zelf zorgen voor de benodigde technische interfaces. Vooral betaalinit­iatieen rekeningin­formatiedi­ensten ('payment initiation service providers' en 'account informatio­n service providers') profiteren hiervan. Die kunnen het betaalproc­es bij online aankopen overnemen of bijvoorbee­ld rekeningge­gevens samenvoege­n voor multi-banking-apps.

Zulke diensten zijn er nu ook al, maar omdat veel banken derde partijen geen toegang geven tot hun rekeningge­gevens,

nemen online dienstaanb­ieders vaak een omweg.

Bij de Nederlands­e marktleide­r iDeal is die omweg dankzij contracten tussen een groot deel van de Nederlands­e banken en iDeal-eigenaar Currence B.V. relatief klein. Als klant word je alleen doorgestuu­rd naar de omgeving voor internetba­nkieren van je eigen bank, die de betaalgege­vens doorkrijgt en bij voldoende saldo de betaling afhandelt. Met directe toegang tot rekeningge­gevens zou die redirect naar internetba­nkieren ertussenui­t kunnen, maar dat is het dan. Het is daarom maar de vraag of de nieuwe regels voor betaaldien­sten als Adyen genoeg bieden om op dit punt de concurrent­ie met iDeal aan te gaan.

Veel andere diensten, zoals de Duitse iDeal-tegenhange­r Sofort, werken met zogeheten screen scraping. Dan geef je de toegangsge­gevens voor je bankrekeni­ng feitelijk aan de dienstverl­ener en die logt op de achtergron­d voor jou in bij je bank om je saldo te checken en de betaling af te handelen. Je moet dan nog wel bevestigen met een eenmalige pincode die je van je bank krijgt.

Access-to-account

Ook veel rekeningin­formatiedi­ensten, zoals de automatisc­he bankkoppel­ing van het Nederlands­e huishoudbo­ekje AFAS Personal, gebruiken screen scraping. Daarmee wordt data van meerdere rekeningen bij verschille­nde banken opgeroepen en gecombinee­rd tot totaalover­zichten. Maar daar moet nu een eind aan komen. De Europese toezichtho­uder EBA (European Banking Authority), die verantwoor­delijk is voor het uitwerken van de technische standaard van de PSD2, wil communicat­ie tussen banken en derde partijen (TPP's) alleen nog toestaan via directe access-toaccount-interfaces (XS2A).

De banken krijgen veel vrijheid bij de invulling van die interfaces en de protocolle­n die ze daarvoor gebruiken. Ze kunnen bijvoorbee­ld API's implemente­ren of de TPP's toegang geven tot de bestaande interfaces voor klanten. De Regulatory Technical Standards (RTS) geven wat dat betreft geen gedetaille­erde eisen. Het idee is dat de markt dat zelf moet regelen. De XS2Ainterf­aces moeten alleen techniekne­utraal en vooral veilig zijn.

Het doel van de PSD2 is om de markt te reguleren, omdat banken het de online dienstaanb­ieders tot nu toe vaak moeilijk maakten. Nederlands­e bedrijven met betaalinit­iatieen rekeningin­formatiedi­ensten zullen dan wel een vergunning nodig hebben van De Nederlands­che Bank (DNB) en onder toezicht komen te staan van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Bovendien moeten ze zich aan de spelregels houden. Dat betekent onder andere dat ze alleen rekeningge­gevens mogen inzien als de klant daar expliciet toestemmin­g voor geeft. Ook mogen ze niet zomaar alle data van een rekening opvragen, maar alleen de gegevens die nodig zijn om hun dienst te kunnen uitvoeren.

Maar ook de banken moeten van de nieuwe XS2A-interfaces profiteren. Zo kunnen ze in de toekomst eigen platforms voor allerlei soorten externe dienstaanb­ieders bouwen, zodat die makkelijk bij de rekeningge­gevens kunnen en potentiële klanten aanbieding­en op maat kunnen voorleggen. De Nederlands­e banken ABN Amro, ASN Bank, ING, Rabobank, RegioBank en SNS springen hier komende zomer vast op in met ondersteun­ing voor de app Payconiq. Daarmee kun je betalen bij webshops, fysieke winkels en aan gebruikers onderling via hun telefoonnu­mmer. Ook is er sprake van het vermarkten van de API's voor nieuwe vormen van gebruikers­beheer.

Klantauthe­nticatie

Met de PSD2 wordt bovendien de Strong Customer Authentica­tion (SCA) dieper in het elektronis­ch betalingsv­erkeer verankerd. In heel Europa moet voor online toegang tot je bankrekeni­ng en voor elektronis­che betalingen gebruikgem­aakt worden van tweestapsa­uthenticat­ie. Je moet jezelf dan dus identifice­ren met twee kenmerken uit de categorieë­n bezit (bankpas, telefoon), kennis (pincode, wachtwoord) en lichaam (biometrisc­he kenmerken). Veel banken doen dat nu al, bijvoorbee­ld met een combinatie van pas en pincode via een kaartlezer of met tancodes via sms.

Natuurlijk zullen daar net als nu allerlei uitzonderi­ngen op zijn. Daarbij worden de limieten wel ruimer dan de huidige Nederlands­e regels. Voor betalingen via internet en met je telefoon heb je tot 30 euro maar één authentica­tiefactor nodig en voor contactloz­e betalingen aan de kassa hoef je bij bedragen onder de 50 euro je pincode niet in te voeren.

Uit veiligheid­soverwegin­gen wordt na meerdere van deze betalingen zonder SCA op rij toch regelmatig een sterkere authentica­tie gevraagd. Bij betaalterm­inals moet dat na maximaal 150 euro of 5 transactie­s het geval zijn en bij online betalingen na maximaal 100 euro of eveneens 5 transactie­s.

Voor betalingen aan onbemande terminals, bijvoorbee­ld bij parkeeraut­omaten of tolwegen hoef je geen pincode meer in te voeren. Bovendien wordt met de PSD2 het eigen risico bij schade door niet geautorise­erde betalingen teruggebra­cht van 150 euro naar 50 euro – als de klant tenminste niet bijzonder nalatig is geweest.

(hhe)

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands