Mikrotik wAP 60G 60 GHZ-wifi-bridge kit

Snelle wifi-bridge

Met een wifi-bridge kun je verbinding maken tussen plekken waar je geen kabel kunt trekken, bijvoorbeeld tussen verschillende gebouwen. De IEEE 802.11ad-standaard, waarbij data op de 60GHz-band worden verzonden, bestaat al sinds 2012, maar heeft zich in de markt nog nauwelijks doorgezet. Alleen TP-Link (zie c't 1-2/2017, pagina 28) en Netgear (zie c't 6/2017, pagina 28) hebben routers uitgebracht met een derde zendmodule die de extra hoge frequentie van 60 GHz ondersteunen.

Usb-adapters of notebooks met 11ad zijn er nauwelijks, al zijn er hier en daar wel dockingstations voor notebooks die de standaard al wel ondersteunen. Binnen dezelfde ruimte kan op een paar meter afstand met die frequentie een bruto snelheid van 6,9 Gbit/s worden gehaald.

Het bedrijf Mikrotik maakt die techniek nu beschikbaar voor gebruik binnenshuis of tussen gebouwen. Mikrotik biedt een pakket met twee apparaten voor ongeveer 200 euro en noemt het zelf een 'Wireless Wire'. Daarmee moet dan de snelheid van een ethernetkabel geëvenaard kunnen worden.

De apparaten hebben het formaat van een pocketboek en worden via de gigabitethernetpoort van stroom voorzien, of via de meegeleverde propriëtaire PoE-injector (Power over Ethernet), via een switch die de PoE IEEE 802.3af/at-standaard ondersteunt of met de eveneens meegeleverde voeding. De apparaten kun je als je wilt aan een muur of mast bevestigen of via de meegeleverde standaarden rechtop op de vensterbank zetten. Een zo min mogelijk verstoorde zichtverbinding tussen de twee apparaten is wel essentieel. Het richten gaat redelijk eenvoudig: de interne antenne-array (phased array) van 36 elementen biedt door zijn zendstraal van 60° enige speling bij het positioneren. In het vakje met aansluitingen zitten vier lichtbalkjes die de kwaliteit van de verbinding aangeven.

De twee bridges zijn vanuit de fabriek individueel versleuteld en aan elkaar gekoppeld. Volgens onze metingen haalden we tot een afstand van 50 meter de volledige netto gigabit-ethernetsnelheid van 949 Mbit/s, ook wanneer er zo nu en dan een collega onbedoeld door de zendroute heen wandelde. Op een afstand van 60 meter begon de snelheid iets in te zakken (932 Mbit/s). Mikrotik belooft een reikwijdte van tenminste 100 meter. De extra latentie van 1,1 tot 1,3 milliseconden per round-trip-time (ping) is voor de meeste toepassingen te verwaarlozen.

De gigabitsnelheid bleef ook in stand op drie meter afstand met een dunne tussenwand ertussen. Ook als er kastdeuren in de weg zaten, werd er om de hoek nog 450 Mbit/s gehaald. Maar gewapend beton en gecoate ramen en dergelijke beïnvloeden het bereik wel sterk, dus om binnenshuis op een andere verdieping een snel netwerk te hebben, kun je beter een andere oplossing kiezen.

IPv6 en multicast-iptv was geen probleem. Je kunt drie richtzenders parallel inzetten omdat je de kit handmatig op drie verschillende frequenties binnen de 60GHz-band kunt instellen.

De apparaten ondersteunen ook Point-to-Multipoint, maar dan moet je ze los aanschaffen. Als je ze als kit koopt, ondersteunen ze alleen een Point-to-Pointverbinding.

Ben je op zoek naar een betaalbare straalverbinding om een gigabit-aansluiting te realiseren, dan haal je met de kit van Mikrotik een ethernetvervanger in huis die waar kan maken wat hij belooft, en daarbij ook nog enigszins zuinig is. (ddu)

Pixelduiken 1.5

De HTC Vive Pro biedt een hogere resolutie en een comfortabelere fit dan zijn voorganger. Maar dat maakt hem wel fors duurder. VR-headsets geven nog steeds een 'wow'effect, maar de beperkte resolutie en het vliegengaas-effect plus niet lekker zitten blijven vervelend. HTC heeft deze punten aangepakt met de HTC Vive Pro. Deze heeft oled-displays die per oog 1440 × 1600 pixels weer kunnen geven in plaats van 1080 × 1200. Bij de eerste Vive zag je nog de kleurige subpixels, maar bij deze nieuwe versie zijn ze vrijwel compleet verdwenen.

Het vliegengaas-effect zie je nog wel lichtjes, maar over het algemeen is het beeld duidelijk beter. De grotere hoeveelheid pixels heeft echter ook een nadeel: je hebt een krachtigere grafische kaart nodig. Het zichtveld is nog steeds 110 graden. Het vizier is wel een paar millimeter verbreed, en dat is goed nieuws voor brildragers. Het zitcomfort verschilt echter per persoon. In de Pro zit de koptelefoon met bevestiging nu ingebouwd. Hierdoor zet je het gevaarte makkelijker op en af. Helaas is het vizier niet omhoog te klappen.

Draadloos is de headset niet, je moet er nog bijna 5 meter aan kabel aan knopen. Wel is de kabel wat dunner. In de voorkant zitten twee camera's in plaats van één, maar tot nu toe worden ze nog niet door software ondersteund. Alhoewel de Pro beter beeld en meer comfort biedt, is de prijs behoorlijk pittig. Vooral als je bedenkt dat er geen basisstations of controllers bij zijn inbegrepen. (avs)