Universele gps-trackers voor van alles
Universele gps-trackers voor fietsen, kinderen, sleutels – of wat dan ook
Een gps-tracker kun je gebruiken voor allerlei doelen. Je kunt hem in je auto verbergen of in je fiets inbouwen, maar ook in de rugzak stoppen van je kinderen of de handtas van oma. We hebben zes modellen getest.
De term universele trackers doet vermoeden dat je daarmee bijna alles kunt lokaliseren en in de gaten kunt houden. Zelfs boomkwekers gebruiken die kleine apparaatjes ter grootte van een luciferdoosje om bijvoorbeeld kerstboomdieven op te sporen. We hebben een aantal universele trackers in de praktijk getest. Een test van speciale trackers voor kinderen en huisdieren staat op pagina 72.
Waar ben ik?
Alle trackers kun je met de standaardinstellingen hun locatie laten doorgeven via de ingebouwde mobiele zender/ontvanger. Bij de Trax Play en Trackimo gaat dat via een app of browser. Het opvragen van de locatie verloopt daarbij via de bijbehorende portals, die antwoorden met een pushbericht.
Bij de andere modellen moet je ze opbellen, waarna je een sms met de positie van de tracker en een link naar Google Maps krijgt.
Als je een tracker meerdere keren per dag wilt lokaliseren, kun je in plaats van de sms-methode een tracker gebruiken met een gprs-verbinding en een prepaidsimkaart met een beperkte hoeveelheid data. Sms'en is bij sommige aanbieders gratis tussen klanten, dus dat kan toch een interessante optie zijn. Het uitzetten van de voicemail voor het tracker-telefoonnummer kan daarnaast ook ongewenste voicemail-sms'jes voorkomen.
Functies en verschillen
Als je op zoek gaat naar een tracker, valt op dat apparaten die er eigenlijk vrijwel identiek uitzien onder verschillende namen blijken te worden aangeboden. Zo is de TK104 bijvoorbeeld ook te koop als de PAJ Finder Easy (circa 50 euro) en als PAJ Finder Gold (60 euro duurder). De Finder Easy zou volgens de beschrijving niet meer kunnen dan de locatie na een aanroep per sms doorgeven. Functies zoals toegang tot een microSD-kaart zijn voorbehouden aan kopers van het Goldmodel. Dat werd ook bevestigd tijdens een van onze kant anoniem telefoontje. Desondanks stelden we met verbazing
Michael Link en Andrijan Möcker
vast dat alle functies bij het Easy-model wel aanwezig waren, maar ze eenvoudigweg niet beschreven waren in de handleiding.
Als het gaat om de nauwkeurigheid van de plaatsbepaling zie je vergelijkbare resultaten als bij smartphones. Maar die gebruiken in tegenstelling tot gps-trackers drie methoden voor plaatsbepaling. Ze gebruiken ten eerste mobiele zendmasten, waarbij ze SSID's van draadloze netwerken kunnen opzoeken in een database voor een snelle lokalisatie. Dat laatste werkt ook goed binnen gebouwen. Daarnaast ontvangen ze signalen van satellietnetwerken zoals GPS en Glonass, en soms ook Beidou en Galileo. Gps-trackers maken daarentegen alleen gebruik van mastlocaties en GPS – behalve de Trax Play, die ook Glonass ontvangt. Wifi ontbreekt, misschien omdat het te prijzig is en nadelig voor de accuduur.
Universele trackers zijn er vaak trots op dat ze een accuduur kunnen halen van wel vier weken lang. Hoe vaker een tracker zijn positie bepaalt en doorgeeft, des te sneller de accu echter leeg zal zijn. Alle trackers kunnen een slaapstand activeren. De Incutex gaat daar het verst in met drie energiespaarstanden, waarbij één zowel gps als de radiocel uitschakelt totdat de bewegingssensor wordt geactiveerd. Bij de test haalden we een accuduur tot elf dagen, bij de LK109 in diepe slaap was dat zelfs vier weken. Je kunt bij alle trackers instellen hoe vaak ze hun locatie moeten updaten, maar niet zo gedetailleerd als bij sporttrackers.
De geteste trackers gebruiken GPRS (2G) of sms voor de gegevensoverdracht. Dat werkt ook in gebieden waar 3G of 4G niet beschikbaar is. Dat betekent tevens dat ze ook bij het uitfaseren van 3G zullen blijven werken. De hoeveelheid data is zo klein dat een hoge doorvoersnelheid niet nodig is. Van een vertraging merk je pas wat bij live-tracking met update-intervallen van minder dan een seconde. Geen van de apparaten updatet vaker dan elke vijf seconden. UMTS of LTE zou dan ook overkill zijn.
Voor huisdieren zijn er speciale trackers (zie pagina 72). Het gewicht van de universele trackers is daarvoor te hoog. Ze zijn wat ons betreft wel geschikt om grotere dieren zoals paarden te volgen. Speciaal bevestigingsmateriaal is dan wel een vereiste.
Eigenlijk heeft alleen de Trax Play een robuuste behuizing. De andere apparaten
kunnen hooguit een paar regendruppels weerstaan. Bij de Trackimo is zelfs dat teveel als je de meegeleverde rubber hoes niet gebruikt.
In drie van de gps-trackers zit een meeluisterfunctie ingebouwd, namelijk bij de TK104, TK5000 en PAJ Tracker. Maar iemand afluisteren is niet legaal.
$WP+CITRACK=0000,1, +49179...WTF
De Trax Play en Trackimo kun je eenvoudig per app of via de browser instellen. De overige trackers overigens niet, daarbij ben je weer terug in de tijd dat je moest kunnen programmeren om een computer te bedienen. Zelfs basisfuncties als het instellen van een alarm zijn alleen mogelijk via cryptische sms-commando's. Die kun je misschien het beste bewaren als smsconcept. Typfouten kosten geld, want elke opdracht vereist twee sms'jes: één bericht voor het verzenden (op lasten van je smartphone-abonnement) en een sms-reactie van de tracker.
Als je de moeite neemt om de handleiding van een tracker door te lezen, lees je daarin dat instellen ook via usb op de computer kan. De bijbehorende software komt echter ook uit de oertijd. Software van derden is dan soms wellicht een betere oplossing, zoals het opensource Traccar (zie pagina 76). Op de website van Traccar staan ook tips om klonen van trackers te identificeren en de benodigde poort en het protocol en dergelijke te vinden. Je kunt het intypen van de benodigde commando's in ieder geval vermijden met de smartphone-apps 'GPS Tracker' (iOS, € 8,99) en 'GPS Configurator' (Android, gratis). Je smartphone zal het commando wel alsnog via sms moeten versturen naar de tracker.
Conclusie
Je kunt kiezen uit veelzijdige modellen die eenvoudig te bedienen zijn, maar die communiceren via een externe server, en een antieke aansturing met echter wel meer privacy.
Trackers waarbij uitgaand verkeer in de prijs inbegrepen is, zijn zeker een optie
voor gebruik in het buitenland. Trackers die via sms communiceren, zijn binnen het Europese roaminggebied interessant. Als je doorgaans tenminste minder dan driemaal daags de locatie opvraagt. Wil je vaker communiceren, dan lijkt gprs-overdracht via een server vaak een gunstigere oplossing te zijn. (mdt) Literatur [1]ˇStefan Porteck, JanKeno Janssen, Michael Link, Verliesmeniet: Negen bluetoothtags op de testbank, c’t 5/2017, p.64