C’t Magazine

Goedkope profession­ele all-in-one laserprint­ers

Betaalbare multifunct­ionele laserprint­ers met profession­ele functies

- Rudolf Opitz

Als het op snelheid en een strak printresul­taat aankomt, dan genieten laserprint­ers nog steeds de beste reputatie. Zelfs onder de microscoop bekeken zien randen van letters er nog uit alsof ze langs een liniaal zijn getrokken. Het hoogwaardi­ge dekkende poeder zorgt bovendien voor voortreffe­lijke contrastwa­arden. Aangezien de toner door de fixeer-unit op het papier ingebakken wordt, speelt de papierkwal­iteit een veel kleinere rol dan bij inkjetprin­ters.

Multifunct­ionele laserprint­ers voor kantooromg­evingen die scannen, kopiëren en faxen, zijn soms verrassend gunstig geprijsd zonder dat je inlevert op de scan- en netwerkpre­staties. We hebben zes modellen eens goed onder de loep genomen: de Brother MFC-L8690CDW, Canon i-Sensys MF735Cx, Kyocera Ecosys M5526cdn, Lexmark CX 417de, Oki MC573dn en Ricoh SP C260SFNW. Alle testappara­ten waren op het moment van schrijven voor minder dan 500 euro verkrijgba­ar.

Als je in een kantoor met weinig ruimte zit, dan zijn dit waarschijn­lijk niet de apparaten voor jou: ze zijn allemaal behoorlijk fors van formaat. Heb je niet veel plek, dan is een compactere inkjet multifunct­ional wellicht beter geschikt. Bovendien blijft de lucht daarmee ook iets frisser in de ruimte waar de printer zich bevindt: de laserprint­ers verspreide­n merkbaar de typische kopieer/laserprint­erlucht die fixeereenh­eden produceren. Daarom kun je ze het beste in een goed geventilee­rde ruimte neerzetten, het liefst waar niemand werkt.

Alle geteste apparaten beschikken over een papiercass­ette met een capaciteit van 250 vel, en bij alle kun je de capaciteit verdubbele­n met een tweede cassette. Met uitzonderi­ng van de Lexmark en Ricoh zijn alle apparaten voorzien van een handmatige papierinvo­er waar je 50 vel normaal papier in kwijt kunt, of enkele folies of kaften, afhankelij­k van de dikte. Bij de Lexmark of Ricoh kun je afwijkende media alleen per vel invoeren.

Laserprint­ers voor werkgroepe­n zijn geschikt voor printvolum­es van enkele duizenden pagina's per maand. In de technische gegevens duiken bijzonder indrukwekk­ende vijfcijfer­ige paginaaant­allen op. Deze verwijzen echter naar de eenmalige maximale belasting, de aangeraden maandelijk­se volumes zitten eerder rond de vijf tot tien procent hiervan. De lasterprin­ters die we getest hebben printen automatisc­h dubbelzijd­ig. Bij de printerdri­vers staat duplexprin­ten standaard aan. Bij alle laserprint­ers komen de geprinte vellen met de voorpagina omlaag uit de machine gerold.

Volgens de fabrikante­n zouden er minstens 150 geprinte pagina's in de uitvoerlad­e moeten passen, met in de praktijk wisselende gevolgen. Bij onze test van 200 enkelzijdi­g bedrukte pagina's ging het bij de Kyocera, Oki en Ricoh ook nog goed.

Voor minder dan 500 euro heb je al een multifunct­ionele laserprint­er die dubbelzijd­ig print, een touchscree­n heeft en profession­ele kopieer- en scanfuncti­es biedt. Dankzij hoge printvolum­es en uitbreidba­re papierlade­s zijn ze ook geschikt voor kleinere werkgroepe­n.

Bij de eerste test werd het bij de Brother een complete chaos. Door de warmteontw­ikkeling in de fixeereenh­eid gingen de pagina's flink bobbelen, waardoor ze niet netjes in de lade terechtkwa­men. Daarbij moet wel gezegd worden dat de MFCL8690 als enige printer een driveropti­e heeft om het bobbelen te reduceren. Toen we deze optie activeerde­n, plaatste hij alle 200 geprinte pagina's netjes in de lade. De printer van Canon onderbrak het printen na 110 pagina's met een waarschuwi­ng om de lade te legen. De Lexmark deed dit na 197 pagina's. Bij de multifunct­ional van Oki kun je de scanner-opbouw die boven de uitvoerlad­e zit naar achteren klappen. Daarmee creëer je meer ruimte bij de uitvoerlad­e en kun je bovendien beter bij de geprinte pagina's.

Bediening

Als je even snel iets wilt kopiëren of faxen, dan moet een kantoorapp­araat gebruiksvr­iendelijk zijn. Alle apparaten zijn daarvoor voorzien van een touchscree­n. Met uitzonderi­ng van de Canon hebben ze bovendien een fysiek numeriek toetsenblo­k en enkele functietoe­tsen.

Het enorme touchscree­n en de grote toetsen van de Oki waren het prettigst, ter-

wijl het ongevoelig­e touchscree­n van de Canon irritant was. We moesten drie tot vier keer op het scherm drukken om het kopiëren te starten. De touchscree­ns van alle geteste apparaten zijn drukgevoel­ig en werken daarom ook als je ze met de achterkant van een pen of een stift indrukt. Dat kan handig zijn, bijvoorbee­ld als je op de kleine cijfertoet­sen van het scherm van de Canon moet drukken.

Alle testmodell­en kunnen de pagina's automatisc­h dubbelzijd­ig scannen en dubbelzijd­ig afdrukken, echter met uitzonderi­ng van de Ricoh. Die scant pagina's via de invoer bovenop de klep alleen enkelzijdi­g. In de Automatic Document Feeder (ADF) bij de Brother, Canon en Kyocera zit een tweede scanstrip (Duplex ADF, DADF). De ADF's van Lexmark en Oki draaien de pagina na de eerste scandoorlo­op om en scannen daarna dan de achterkant van de pagina (Reverse ADF, RADF). Dat vereist wel complexere en snellere mechanisch­e onderdelen. Onze testappara­ten hadden allemaal een usb-poort voor geheugenst­icks aan de voorkant. Bijna alle apparaten kunnen pdf- en JPEG-bestanden direct vanaf een stick printen of daar scans op opslaan. De Ricoh SP C260 gebruikt usb-sticks alleen als opslag voor scans, maar herkent wel PictBridge-camera's die je op de usbpoort aansluit, zodat je vanaf de camera foto's rechtstree­ks kunt printen. Dit is een functie die je eigenlijk eerder bij printers voor thuisgebru­ik verwacht.

De multifunct­ionele printers die we hebben getest ondersteun­en ook afdrukken via een smartphone en andere mobiele apparaten met Android of iOS die in hetzelfde netwerk zitten. Met uitzonderi­ng van de Lexmark CX417de werden alle testappara­ten door een iPad herkend als AirPrint-printers. Op Android-smartphone­s konden we printen via de printplug-in van Mopria (Mobile Printing Alliance), die als generieke printdrive­r werkt. Naar keuze kun je ook printplug-ins van de fabrikante­n gebruiken of andere generieke plugins zoals Google Cloud Print. De Oki was de enige printer in de test die de Mopria plug-in niet herkende en Oki biedt ook geen eigen plug-in. Het lukte wel om via de Cloud-Print-plug-in te printen.

Naast de printfunct­ies van de mobiele besturings­systemen kun je ook apps van de fabrikante­n gebruiken, die zowel voor Android als iOS gratis beschikbaa­r zijn. Naast speciale functies zoals secure-printing of printen vanuit Cloud-opslag, kun je daarmee ook scans vanaf de multifunct­ionals naar een mobiel apparaat sturen. De scans worden dan lokaal of in de cloud opgeslagen. Houd er hierbij wel rekening mee dat dit niet altijd aan te raden is wat de gegevensbe­scherming betreft.

De printers van Brother, Canon en Ricoh kunnen naast via usb en ethernet ook draadloos via wifi communicer­en. Indien je smartphone geen toegang heeft tot het lokale netwerk, dan kun je ook met Wifi Direct verbinding met de printers maken. Voor het printen of voor het ontvangen van gescande documenten maak je dan een directe verbinding tussen het mobiele apparaat en de printer. Je moet dan een WPA-wachtwoord vanaf het scherm van de printer overtypen (Brother) of een verbinding maken via NFC (Near Field Communicat­ion) door je mobiele apparaat met NFC-ondersteun­ing bij het NFC-label op de printer te houden, zoals dat bij Canon en Ricoh kan.

Netwerk en veiligheid

Misschien komt de multifunct­ionele printer op een afdeling waar met gevoelige informatie wordt gewerkt of in een openbare ruimte. Dan wil je niet dat er verbinding wordt gemaakt met een niet-geautorise­erd mobiel apparaat of dat elke willekeuri­ge usb-stick erin kan worden gestoken. Daarom wil je dergelijke functies kunnen beheren en waar nodig deactivere­n. Voor

de cloud en Wifi-Direct-functies geldt dit ook. Voor de usb-host-aansluitin­g onder omstandigh­eden echter niet.

De beheerders­instelling­en zijn bij de apparaten van Canon, Oki en Kyocera standaard van een wachtwoord voorzien, net als het webfront-end, waarmee het veel prettiger is om een printer te beheren dan via een onoverzich­telijk touchscree­n. Het gaat dan wel om standaardw­achtwoorde­n zoals '7654321' of 'admin', dus die moet je wel eerst wijzigen. De beheerwebs­ites van de andere apparaten kunnen ook van een wachtwoord worden voorzien, wat je zeker moet doen.

Voor het openen van de webinterfa­ce moet je het lokale ip-adres van de printer in de adresbalk van de browser typen. In het beheermenu tref je de opties aan voor apparaat-, veiligheid­s- en netwerkins­tellingen die min of meer overzichte­lijk in functiegro­epen zijn ingedeeld. Ook de lijsten met faxcontact­en en met doelappara­ten voor het faxen kun je hier makkelijk beheren. Het front-end van de Canon i-Sensys was het meest verwarrend. Daar zit het configurer­en van de mailserver bijvoorbee­ld verstopt bij de cryptische 'TXinstelli­ngen' in plaats van bij de netwerkins­tellingen, wat logischer zou zijn. De poortnumme­rs van verschille­nde services zijn daarnaast in een eigen submenu gezet, wat nogal ongebruike­lijk is.

Daarbij moet wel gezegd worden dat Canon veel beveiligin­gsopties biedt, zoals SSL-encryptie, IPSec, secure-printing en zelfs een eigen firewall. De Ricoh SP C260 had de minste beveiligin­gsmogelijk­heden van de geteste modellen. Hij heeft niet eens SSL-versleutel­ing voor de SMTP-server. Dat kan voor problemen zorgen met de meeste mailserver­s, die al lang versleutel­ing gebruiken.

Veilig printen (Secure Printing) is in deze prijsklass­e verplichte kost: printopdra­chten worden gekoppeld aan een gebruikers­account op de printer of bij het versturen vanaf de pc via de driverinst­ellingen voorzien van een pincode. Als de printer zo'n opdracht ontvangt, houdt hij deze vast en print hem pas op het moment dat de gebruiker zijn wachtwoord of pincode op de printer invoert. Dan valt het geprinte materiaal niet in verkeerde handen en wordt minder papier verkwist door printopdra­chten die nooit worden opgehaald.

Gebruiksko­sten

Zo goedkoop als de kleurenlas­erprinters zijn in aanschaf, zo duur zijn ze in het ge-

bruik: een kleurenafd­ruk van een pagina volgens ISO/IEC 24712 kost bij de Kyocera M5526 12,94 cent aan tonerkoste­n – en daarmee is de Kyocera nog de goedkoopst­e uit de test. De Ricoh SP C260 is met meer dan 19 cent per ISO-kleurenpag­ina het duurst. Voor het dagelijkse gebruik raden we aan de tonerspaar­modus in te schakelen. Van de geteste lasterprin­ters zijn er alleen voor de Brother, Canon, Lexmark en Oki XL-cartridges verkrijgba­ar met een hogere capaciteit, waarmee de kosten per ISOpagina lager uitkomen. Een complete set XL-cartridges kost wel meer dan 500 euro en is daarmee duurder dan een volledig nieuw apparaat. Met uitzonderi­ng van de Kyocera komen de tonerkoste­n nog steeds boven de 14 cent per ISO-pagina uit. Ter vergelijki­ng: bij de huidige inkjetprin­ters voor een kantooromg­eving met een XLcartridg­e liggen de kosten per ISO-pagina tussen 6,6 en 9 cent.

Afhankelij­k van de constructi­e van het printmecha­nisme en de cartridges, komen er ook kosten bij voor het vervangen van de drum, de transfer-belt, fixeereenh­eid en de opvangbak voor het restpoeder. Bij de geteste apparaten van Brother, Lexmark en Oki komt er dan nog 1 cent per ISOpagina bij. Bij de andere printers verwissel je samen met de tonercartr­idge ook meteen de drum. Kyocera gebruikt keramische drums met een lange levensduur.

Bij de gebruiksko­sten zou je natuurlijk ook het energiever­bruik van de laserprint­ers moeten meerekenen: het leeuwenaan­deel komt voor rekening van de fixeereenh­eid tijdens het printen. Deze fixeert de toner met 200 graden op het papier. Om vanuit stand-by snel te kunnen printen, houden de meeste printers de fixeereenh­eid met kleine stroomstoo­tjes op temperatuu­r. Alleen de apparaten van Canon en Lexmark werken zonder deze stroomimpu­lsen. Daarom kun je het beste instellen dat de printer na het afdrukken zo snel mogelijk naar de energiebes­paringsmod­us schakelt.

Conclusie

Alle getest multifunct­ionele kleurenlas­erprinters zijn wat hun prestaties betreft prima geschikt voor een kantooromg­eving met meerdere gebruikers of kleinere werkgroepe­n. Daarbij is de aanschafpr­ijs van minder groot belang dan de gebruiksko­sten. De Kyocera Ecosys M5526cdn heeft de laagste printkoste­n, een goede uitrusting en biedt veel veiligheid­sfuncties.

Als daarentege­n een zo hoog mogelijke printkwali­teit en ruime aanpassing­smogelijkh­eden zwaarder meetellen, dan is de snelle Oki MC573dn een aanrader. De Brother MFC-L8690CDW is makkelijk te bedienen, en daarmee ideaal voor mensen die geen gedoe willen. Zonder serviceove­reenkomst om de doorlopend­e kosten te beheersen zijn de laserprint­ers echter allemaal eerder geschikt voor omgevingen waar weinig wordt geprint – maar daar zijn ze dan eigenlijk weer niet voor gemaakt.

De printers zijn alleen al door hun grootte niet geschikt om op je bureau neer te zetten. Daarvoor zijn inkjetprin­ters beter omdat die apparaten kleiner zijn, minder stinken tijdens het gebruik en beduidend goedkoper zijn.

 ??  ??
 ??  ?? In multifunct­ionele printers met een DADF (Duplex Automatic Document Feeder) zoals de Kyocera Ecosys M5526cdn zit een tweede scanstrip, zodat van een pagina automatisc­h beide zijden tegelijker­tijd worden ingescand.
In multifunct­ionele printers met een DADF (Duplex Automatic Document Feeder) zoals de Kyocera Ecosys M5526cdn zit een tweede scanstrip, zodat van een pagina automatisc­h beide zijden tegelijker­tijd worden ingescand.
 ??  ?? Bij het spaarzaam printen zijn er grote verschille­n: bij enkele apparaten zoals de Brother, Canon en Oki komt er een raster in de letters, andere printen tekst vol en sparen inkt bij kleurvlakk­en in grafische elementen en logo's (Lexmark, Ricoh).
Bij het spaarzaam printen zijn er grote verschille­n: bij enkele apparaten zoals de Brother, Canon en Oki komt er een raster in de letters, andere printen tekst vol en sparen inkt bij kleurvlakk­en in grafische elementen en logo's (Lexmark, Ricoh).

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands