“We vergisten de druiven per perceel om het karakter te behouden.”
kleine tanks. Op die manier behouden we het karakter en de persoonlijkheid van de druiven. Pas op het laatst beslissen we welke percelen we combineren.” De wijnmakers hier zijn ware kunstenaars. “Ze raken geïnspireerd door de druiven en het terroir en maken er wijn van die expressief en vol kleur is.” In een tweede enorme ruimte liggen zeventigduizend houten vaten. Hier rijpt de wijn in Franse of Amerikaanse houten vaten. In een derde adembenemende ruimte liggen vijfenhalfmiljoen wijnflessen opgeslagen. “Als je onze wijn koopt, dan is hij klaar om te drinken. Je hoeft hem niet zelf nog te laten rijpen. Campo Viejo tempranillo is een jonge wijn. Hij rijpt vier maanden op houten vaten. Campo Viejo reserva rijpt zowel achttien maanden op hout als op fles. Door de ondergrondse bouw van het gebouw heeft elke ruimte van nature precies de juiste temperatuur.”
Proeven
Terug op de begane grond van het gebouw ontkurkt Federico in de bar zowel de tempranillo als de reserva. De flessen zijn herkenbaar aan hun kleurrijke gele en oranje etiket. “In de tempranillo zit alleen de tempranillodruif. In de reserva zit naast tempranillo ook de lokale druivenrassen graciano en mazuelo. Hij is complexer, hij heeft meer aroma’s en lagen van smaken. Dit komt door het toevoegen van de twee lokale druiven, maar ook omdat de wijn langer heeft gerijpt,” legt hij uit. Reserva heeft naast rood fruit ook zwart fruit, zoals donkere kers en zwarte bes. Ik proef nog meer vanille, kokos en toast dan in de tempranillo, maar ook specerijen.
Oogstdiner
’s Avonds wordt volgens traditie de oogst gevierd met een diner. Omdat de nieuwe Campo Viejo wijnmakerij vijftien jaar bestaat, krijgen de genodigden een glas met vijftien druiven. Voordat we aan tafel gaan brengt Elena Adell, de hoofd-wijnmaker van Campo Viejo een toast uit. “Het is traditie om het aantal druiven te eten van het oogstjaar. Bij het eten van elke druif mag iedereen een wens doen,” legt ze uit. Vijftien wensen dus, in totaal. Na iedere druif die ik in mijn mond doe, herhaal ik dezelfde zin. ‘Ik wil altijd ontkurkt leven,’ zeg ik tegen mezelf – in mijn hoofd.