Niet zwart-wit, maar groen

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik écht honger heb, heb ik de discipline van een vaatdoek – en het humeur overigens ook. Waar ik doorgaans best verantwoorde en gezonde keuzes maak als het op eten aankomt, gooi ik b honger alle regels overboord. Dan sta ik ineens als vegetariër een broodje rookworst naar binnen te werken op een koude novemberdag of stop ik b de borrel op een onbewaakt moment een bitterbal in m’n mond. Het gebeurt me een paar keer per jaar en pas na een paar tellen heb ik het door: ‘at ik nou zojuist vlees?!’ Ik veroordeel mezelf daar totaal niet om, maar ik kr g er van anderen weleens opmerkingen over. ‘Ik dacht dat j geen vlees meer at?’, zeggen ze dan. Alsof de keuze zwart-wit is en je je nooit eens in gr s gebied mag begeven. En is het bovendien niet heel ouderwets om in hokjes te denken?

Iemand die niet in hokjes denkt, is Florian, één van de gezichten achter het merk BUMI. H ontwikkelde met z n beste vriend Daan tempeh van lupinebonen. Niet omdat h vindt dat niemand meer vlees mag eten, maar wel om te laten zien dat er ook hele lekkere plantaardige opties z n (p. 24). En hoe vaak je dan plantaardig eet, is helemaal aan jou. Al begr pen we dat je met deze foodies – bomvol plantaardige recepten – de komende t d net wat meer groen op je bord hebt liggen. Salades met funky dressings (p. 82), courgette (p. 34) of saté van jackfruit (p. 98) b voorbeeld. Maar w z n wel de laatsten die je hoort als je gewoon lekker wilt genieten van een romige kipcurry (p. 90) of pittige garnalen (p. 96).