Kunnen we deze kruisen met de AirPods?

Ik ben behoorlijk verknocht aan mijn AirPods en sleep ze overal mee naartoe, met één uitzondering: de sportschool. Ik ben als de dood dat ik een onverhoedse beweging maak, waarna er een AirPod uit mijn oor plopt, op de grond belandt en wordt verpletterd door een net passerende spierbundel waarop ik niet boos durf te worden. Of dat ik per abuis twee druppels zweet vergiet en daarmee kortsluiting veroorzaak. Nee, dan deze bluetooth oordopjes van Sony: die hebben een IPX4classi icatie, waardoor ze een plens water prima verdragen. En je kunt er een radslag mee maken – in theorie dan, de praktische uitvoering door mij laat nog wat te wensen over.

Deze draadloze oordopjes beheersen nog een kunstje dat de AirPods moeten ontberen: noise cancelling. Zojuist zaten er twee collega’s uitbundig naar me te zwaaien. Ik zwaaide nog vriendelijk terug en ging weer verder aan het werk, maar het bleek dat ze al enkele vruchteloze pogingen hadden ondernomen om met me te communiceren. Het mooie is dat je de oortjes vervolgens niet uit hoeft te doen om de wereld om je heen weer wél te horen. Met wat tikjes op een van de twee stel je andere geluidsmodi in: eentje waarbij je al het omgevingsgeluid weer hoort, en eentje die alleen stemgeluid doorlaat.

De fysieke bedieningsknopjes op de oortjes vormen overigens wel een minpuntje: je moet er behoorlijk hard op drukken en dat doet zeer in je oor. Gelukkig kun je de oortjes ook bedienen met een app. Nog een minpunt: de batterijduur. Je kunt er drie uur muziek mee luisteren, daarna kun je de oortjes nog twee keer opladen met de bijbehorende case. Negen uur dus, terwijl de AirPods het in combinatie met hun hoesje 24 uur volhouden. Hadden de AirPods ook deze noise cancelling, pasvorm en waterbestendigheid, dan had je het perfecte product. (Laura Grootaarts)