Lubach gaat te ver

Toen Arjen Lubach in 2015 zijn kijkers mobiliseerde om hem tot farao te laten kronen, was dat als protest tegen de monarchie, maar ik interpreteerde het vooral als waarschuwing. Kostelijk, die democratische sluippaadjes als burgerinitiatieven en referenda: wie veel kijkers heeft, kan ze de mallotigste dingen laten doen. Een jaar later kwamen de Brexit en het Oekraïneverdrag.

Nu gaf Lubach het ‘sleepwetreferendum’ een beslissend opkontje. Ja, hij is tegen referenda, „maar fok dat even!” „Ik ben ook tegen wapens, maar als een herdershond een baby verscheurt, schiet ik hem ook voor z’n kop.”

Groteske karikaturen neerzetten is een prachtvak. En juist omdat Lubach het beste satirische tv-programma maakt sinds Koot & Bie zou hij terughoudend moeten zijn met politiek activisme. Niet alleen de overheid als herdershond was een karikatuur, ook zijn weergave van die sleepwet was dat grotendeels, compleet met het Big Brother-schrikbeeld van woonkamers vol camera’s.