‘Achter Arnhem wonen, ze verklaarden ons voor gek’

Evelien Schenkkan (35) en Maarten Boon (36) verruilden hartje Amsterdam voor De Steeg in Gelderland. „De combinatie van verhuizen, verbouwen, een jong bedrijf en twee kleine kinderen was wel heavy.”

Maarten: „Afgelopen zomer zijn we verhuisd van hartje Amsterdam naar De Steeg, aan de rand van de Veluwe.”

Evelien: „We waren al twee keer een weekend naar deze regio geweest, helemaal niet om huizen te kijken. Maar we vonden het zó mooi dat we hier wel wilden wonen.”

Maarten: „Wat meegespeeld heeft, is dat we inmiddels twee zoons hadden en dat ons appartement aan de Keizersgracht wel erg klein werd. We hadden maar twee kleine slaapkamers. Dus we moesten sowieso verhuizen. Toen zagen we een mooi vrijstaand huis op Funda, voor een prijs waar je in De Pijp een appartement voor koopt. Toen zijn we eens gaan rekenen wat we voor ons appartement zouden kunnen krijgen en vandaaruit gaan zoeken.”

Evelien: „De combinatie van twee kleine kinderen én de drukte van de stad leverde voor mij te veel prikkels op.” Maarten: „We hadden een jaarkaart van Artis, dat was de enige plek waar de kinderen vrij konden rondrennen. In het weekend trokken we steeds vaker naar het strand of naar het bos. Want als je in hartje Amsterdam de voordeur opendeed, moest je meteen alert zijn: komt er geen auto aan, rijdt er geen fiets over de stoep?”

Evelien: „Toen we nog geen kinderen hadden, leefden we als New Yorkers: hard werken en veel buiten de deur eten. Totdat wij en onze vrienden kinderen kregen. Veel vrienden vertrokken toen naar de rand van de stad.” Maarten: „Zeker voor mij is het vertrek uit Amsterdam een heel grote stap geweest. Mijn familie heeft een eeuwenoude band met de stad. Mijn grootmoeder woonde pal tegenover ons op de Keizersgracht en ze heeft de afgelopen achttien jaar een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. Ze is deze zomer, drie weken na onze verhuizing, op 108-jarige leeftijd overleden. Ze heeft ons in de weken

voor haar dood nog twee keer opgezocht in De Steeg. Ondanks dat ze deze streek goed kende, vond ze het idee dat wij de ‘gracht’ gingen verlaten eigenlijk not done.” Een uurtje mountainbiken

Maarten: „Ik ben sinds 2015 bezig met de ontwikkeling van mijn eigen technologiebedrijf. Het is een cloudplatform waarmee videocommercials automatisch kunnen worden samengesteld op basis van data. Inmiddels werkt een team van negen man aan de verdere ontwikkeling van We Adapt en hebben we een aantal grote Nederlandse multinationals als klant. Onze ambitie is om er een groot, internationaal bedrijf van te maken.”

Evelien: „We hebben elkaar ontmoet toen we allebei bij hetzelfde postproductiebureau in Amsterdam werkten. We konden goed samenwerken, maar nu kiezen we ervoor om allebei een andere werkomgeving te hebben. Werk en privé gescheiden houden, dat leek ons wel gezond. Het is leuk om thuis te komen en elkaar verhalen te kunnen vertellen over je werkdag. Dat houdt ons leven dynamischer. Wat ik leuk vind, is werken in een creatieve omgeving, het optimaliseren van processen binnen het bedrijf en inspelen op wat de klant nodig heeft.”

Maarten: „Ik ga elke dag met de trein naar Amsterdam. Dat bevalt prima omdat ik in de stiltecoupé van de eerste klas lekker kan werken. Bovendien reis ik meestal net na de spits. Ik bekijk nu of ik één dag per week thuis kan werken.”

Evelien: „De combinatie van verhuizen, verbouwen, een jong bedrijf en twee kleine kinderen was wel heavy. Gelukkig was ik even in between jobs. Ik heb mijn baan in Amsterdam namelijk opgezegd en heb een nieuwe gevonden in Velp. Ik ga nu nog één maal per week met de trein naar de Randstad.”

Maarten: „Ja, die verbouwing erbij was zwaar, maar deze prachtige omgeving is onze beloning. In de zomer kan ik na het eten nog vaak een