Facebooks superadresboek
en ik jou niet ergens van? De slechtste openingszin uit de geschiedenis is de sleutel tot het succes van Facebook en andere sociale netwerken. Facebook weet meer over twee miljard gebruikers dan Sinterklaas in zijn Grote Boek kwijt kan. Minder bekend is dat het netwerk ook informatie bijhoudt over mensen die juist geen Facebook gebruiken.
Afgelopen week schreef techsite Gizmodo over Facebooks schaduwprofielen. Dat is een besloten database met contactinformatie, afkomstig van Facebookleden die op verzoek van het bedrijf het adresboek van hun telefoon uploadden.
Facebook gebruikt die informatie onder meer om suggesties te doen voor nieuwe vrienden. Zodra iemand zich aanmeldt met een bekend telefoonnummer of mailadres, verschijnen ze in een lijst van mensen die je zou kunnen kennen.
Het is niet de eerste keer dat dit schaduwprofiel opduikt en Facebook is niet het enige bedrijf dat ze bijhoudt. Maar de problemen die deze data veroorzaken blijven onopgelost.
Wat een vriendelijk aanbod leek – ‘laat ons helpen je vrienden te vinden door je adresboek te uploaden’ – groeide uit tot een superadresboek van miljarden gebruikers. Wat nattevingerstatistiek: als één op de tien Facebookklanten zijn contactenlijst deelde, wordt nu de hele mensheid geschaduwd.
Het is een ongecontroleerde verzameling van namen en bijnamen, (oude) mailadressen, postadressen en telefoonnummers, zakelijk en persoonlijk, die andere mensen van je bijhouden. Als je leven verandert door een scheiding, of als je privé en werk liever gescheiden houdt, blijft het superadresboek je achtervolgen in de vorm van vriendsuggesties.
De voorbeelden die Gizmodo geeft: patiënten van een psychiater komen elkaar op Facebook tegen en een spermadonor krijgt zijn onbekende biologische dochter voorgesteld als Facebookvriend. Vermoedelijke oorzaak: beiden hadden de contactinformatie van haar ouders in hun adresboek.