Nrc
Henry Tinnemans, drie keer gekozen voor Leefbaar Someren: „Ik heb gewoon kennis van de Somerse mensen.” het gewoon anders dan landelijk”, verklaart Honings zijn succes. „Hier gaat het om de gunfactor.” Inmiddels heeft hij zich afgesplitst. Ditmaal doet hij mee met zijn eigen partij, Samen 1.
Stembusfraude
Doen populaire raadsleden iets terug voor een stem, verlenen ze gunsten? Of ronselen ze wellicht stemmen?
Vijfde van de kandidaten die bij de vorige raadsverkiezingen de meeste voorkeurstemmen kregen, is Jos van Rey, oud-wethouder van Roermond en ex-senator van de VVD. Hij werd onlangs in hoger beroep veroordeeld
CRIMINALITEIT
voor corruptie, stembusfraude en schending van het ambtsgeheim. Als lijstduwer van zijn Liberale Volkspartij Roermond (LVR) kreeg hij in 2014 42,3 procent van de stemmen. Komende verkiezingen staat hij weer onderaan de lijst.
Erik-Pieter Vlaanderen, VVD’er te Muiden, noemt vooral zijn „ombudsfunctie” van belang. Ook andere kandidaten benadrukken slechts goed te luisteren naar wat er speelt, en door hun centrale rol in de gemeenschap veel stemmen te winnen.
In de gemeente van Erik-Pieter Vlaanderen volgden na zijn winst in 2014 al snel herindelingsverkiezingen. Zijn partij zette hem een paar plaatsen lager – „Ze waren op zoek naar vernieuwing” – maar met 311 voorkeurstemmen deed Vlaanderen het nog ietsje beter dan de vorige keer.
Eigenlijk was hij toen, na twintig jaar in de raad, van plan zijn laatste termijn uit te zitten. Tot de VVD hem vorig jaar uit de fractie zette. Hij had een te grote mond, zegt Vlaanderen zelf. Volgens de lokale VVD was sprake van een zoveelste incident van ongepast gedrag en had Vlaanderen al diverse waarschuwingen gehad. „En toen dacht ik: laat het volk dat maar bepalen!” Met een eigen partij doet hij nu toch weer mee. Zelf liet hij zich op de vierde plek zetten. „Als ik minder dan driehonderd stemmen krijg, zou ik wel verdrietig zijn.”
Huub Driessen uit Stein heeft een andere zorg. Vier jaar geleden had de oud-voetballer van MVV en Fortuna Sittard zich met opzet opgegeven als lijstduwer. Alleen als hij met voorkeurstemmen gekozen zou worden, wilde hij de raad wel in. Dat dit lukte, was voor hem geen grote verrassing. Tijdens de oudejaarsconference die hij jaarlijks in zijn dorp hield, kondigde hij zijn kandidatuur groots aan en in de carnavalsoptocht liep hij mee met een grote bladblazer: tijd voor een frisse wind. „Ik ben hier wel een beetje een bekendheid, ja”, zegt Driessen.
Intussen groeit de combinatie van raadswerk en zijn makelaarspraktijk hem boven het hoofd. Zijn partij CMB (Communiceren Met Burgers) gunt hij alle stemmen. Maar op de brief die hij onder zijn fans heeft verspreid, staat de boodschap: „Stem niet op mij!” Hij wil écht niet meer, benadrukt Driessen. En als de kiezers hem toch weer omhoog stemmen? Het blijft even stil aan de telefoon. „Eigenlijk moet ik nu nee zeggen.”