Het is oorlog maar wij hebben beter vermaak

I n de laatste aflevering van mijn favoriete Amerikaanse podcast, Skullduggery met onderzoeksreporter Michael Isikoff (Yahoo News), kwam een ontregelende vraag voorbij. In Skullduggery gaat het vaak over inlichtingenwerk, en een van de gasten was Greg Miller, die voor The Washington Post de Russische inmenging bij de verkiezingen van 2016 onderzoekt. Hij schreef er een boek over, The Apprentice.

Miller vertelde dat hij in juli in Helsinki was, waar Trump en Poetin elkaar officieel ontmoetten. Hij zag dat Trump na afloop meer geloof hechtte aan Poetins ontkenning van de inmenging dan aan bevindingen van zijn inlichtingendiensten. Het zette hem, overtuigd van de Russische aanval in 2016, aan het denken.

Stel je voor, zei Miller, dat Poetin zou beamen wat de diensten allang weten: ja, we hebben ons de verkiezingen van 2016 bespeeld. „Welk been heeft Trump dan nog om op te staan?”

De betekenis: we leven in een tijd waarin de president van Rusland de geloofwaardigheid van zijn Amerikaanse collega kan breken. Het kan in een seconde. Het kan elke seconde.

Poetin kán Trumps geloofwaardigheid breken. In een seconde. In elke seconde

T egen die achtergrond was het boeiend dat minister Bijleveld (Defensie, CDA) bij WNL op Zondag beaamde, op aangeven van Balie-directeur Yoeri Albrecht, dat we in „cyberoorlog” met Rusland zijn. De vriend van onze beste vriend is onze vijand: zo penibel is het.

We moeten onze naïviteit hierover afleggen, benadrukte Bijleveld. Russen proberen ook ons debat te beïnvloeden. Ze noemde MH17, Albrecht wees op het Oekraïne-referendum en Brexit. „Precies”, zei ze.

De Tweede Kamer wil deze week praten over de hackpoging van Russische inlichtingenmensen in Den Haag. Een zaak die snel weer uit de media verdween, maar je mag hopen dat de ernst tot de nationale vergaderzaal doordringt. Dat dit niet gaat om incidentjes of lullig geklungel: dat Russische cyberaanvallen op de overheid helaas al jaren routine zijn.

Ook kijk ik uit naar de bijdragen van Wilders en Baudet. Zoals Trump flirt met Poetin, zo prezen ook zij eerder de Russische president, vooral om zijn patriotisme en strijd tegen de islam. Ik zou zeggen: leg dan ook even uit waarom Poetins cyberaanvallen op jullie eigen land blijkbaar minder betekenis hebben.

Maar vooral hoop je dat er weer logica in de volgorde van onderwerpen komt. Er wordt wat af gedebatteerd in dit land. Blokkeerfriezen. Het voetbal. Rob Jetten. De talkshow van Twan Huys. Allemaal enorm van belang. Maar zullen we even afspreken dat vijandige aanvallen net iets belangrijker zijn?