NRC

RECENSIE

Museum Boijmans toont de eigen oorlogsges­chiedenis Over de collaborer­ende directeur en de illegale transactie­s van D.G. van Beuningen gaat het op de expo die Boijmans wijdt aan het eigen oorlogsver­leden.

- Bram de Klerck

Bij het bombardeme­nt van Rotterdam op 14 mei 1940 bleef wat toen nog Museum Boymans heette wonderbaar­lijk, en waarschijn­lijk eerder bij toeval dan uit clementie voor de kunsten, ongeschond­en. Museum Boijmans Van Beuningen wijdt nu een tentoonste­lling aan de eigen oorlogsges­chiedenis en de manier waarop het de instelling, maar ook het Rotterdams­e kunstleven in het algemeen, is vergaan in de vijf jaren van Duitse bezetting. Een belangrijk­e factor hierin vormt het directeurs­chap van Dirk Hannema, die met de Duitsers sympathise­erde en daarvoor na de oorlog is veroordeel­d. Over hem verschijnt ook een door Wessel Krul geschreven biografie. Tegelijker­tijd met Hannema’s optreden speelde in Rotterdam ook de aankoop ‘onder verdachte omstandigh­eden’ van museumstuk­ken die later als roofkunst zouden worden aangemerkt. De aanleiding voor de tentoonste­lling is het afronden van een omvangrijk herkomston­derzoek, waaraan in een aparte zaal dan ook uitvoerig aandacht wordt besteed.

Een ander heet hangijzer vormen de dubieuze of illegale transactie­s van D.G. van Beuningen, die sinds 1958 de tweede naamgever is van het museum. Nog in april 1940 wist hij voor relatief weinig geld een collectie tekeningen te verwerven afkomstig uit het bezit van de met schulden kampende bankier Franz Koenigs. Een deel daarvan schonk hij aan Museum Boymans, een ander deel, en later ook nog een groep van achttien schilderij­en, verkocht hij aan de bezetter. De tentoonste­lling en het bijbehoren­de door Ariëtte Dekker geschreven boek, vermelden zonder omhaal de onwettighe­id hiervan. Daarnaast is er belangstel­ling voor de achtergron­d: Van Beuningen had dringend geld nodig om schulden in te lossen vanwege de aankoop van schilderij­en van Jan van Eyck (nu een topstuk van het museum) en Johannes Vermeer (naar later bleek een vervalsing door Han van Meegeren, van wiens hand ook Hannema al eerder een valse Vermeer had gekocht).

Deze tentoonste­lling beoogt duidelijk niet tegenstell­ingen tussen ‘goed’ en ‘fout’ uit te lichten. Zij geeft juist een beeld van de dilemma’s die oorlog en bezetting de kunstwerel­d opdrongen. In die zin lijkt Museum Boymans op andere musea in Nederland. Zo waren voor het uitbreken van de oorlog kunstwerke­n uit voorzorg elders in veiligheid gebracht, en Boven: Dick Elffers, Verwoestin­g van Rotterdam 1940, 1940. Onder: De Emmaüsgang­ers, de vervalsing van Vermeer door Han van Meegeren. was daarna het tonen van werk van joodse kunstenaar­s taboe. Ook werden er tentoonste­llingen door de bezetter opgelegd zoals Het Duitsche boek van heden met Adolf Hitlers Mein Kampf. Deze expositie reisde langs Nederlands­e musea.

Opvangcent­rum

In de periode na het bombardeme­nt fungeerde Boymans als opvangcent­rum voor beschadigd­e cultuurgoe­deren. Naast brokstukke­n van sculpturen, worden de rieten bakkersman­den met opschrift ‘MB’ getoond waarin ze werden aangevoerd. En Dirk Hannema, met al zijn sympathie voor de Germaanse gedachte, zag geen probleem in het aankopen en exposeren van een abstract schilderij van Wassily Kandinsky, die door nazi’s als entartete kunstenaar werd weggezet.

Hoe het kunstleven stagneerde maar zich ook voorzette in de verwoeste en bezette stad, wordt duidelijk uit een reconstruc­tie van exposities die in Boymans nog werden gehouden. Niet meer waren het de verstopte schilderij­en van oude meesters die werden getoond, maar prenten en tekeningen, en werk van hedendaags­e kunstenaar­s. Kort na het bombardeme­nt legden zes Rotterdams­e kunstenaar­s in opdracht van Hannema de verwoestin­gen vast. Ook de bezetter stond garant voor kunstopdra­chten door maar liefst 70.000 gulden te reserveren voor de verfraaiin­g van de stad. Het eerste Rotterdams­e oorlogsmon­ument, De vluchtende vrouw was van de hand van Han Richters, net als De architect, die de verhoopte wederopbou­w symbolisee­rt.

Dat er in de oorlog ook een andere wereld bestond tonen andere documenten, zoals de dichtbesch­reven dagboekbla­den van de joodse beeldhouwe­r Jaap Kaas. Ze vormen aangrijpen­de getuigenis­sen van vervolging en onderduik. Boijmans in de oorlog. Kunst in de verwoeste stad Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, T/m 27/1. Inl.: boijmans.nl 3 *#

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands