Ziet hoe satiricus Karl Sharro het Midden-Oostendossier weet te verluchtigen.

ij is al jaren dé satirische commentator op het Midden-Oosten: de op Twitter wereldberoemde Libanees-Irakese Karl Sharro, ook wel bekend onder zijn pseudoniem Karl reMarks. Zijn grappigste tweets en zelfgemaakte cartoons zijn nu gebundeld in het boekje And Then God Created the Middle-East and Said ‘Let There Be Breaking News’.

Sharro, werkzaam bij een gerenommeerd architectenbureau in Londen, schrijft zijn geestige tweets naar eigen zeggen tussen de pauzes door. Met bijtende ironie weet hij de alledaagse stroom aan slecht nieuws uit de Arabische wereld te verluchtigen.

Maar in zijn gevatte commentaren schuilt wel degelijk kritiek. Zo richt hij zich op de luie en soms arrogante wijze waarop westerse journalisten omgaan met het Midden-Oosten. Bijvoorbeeld hoe ‘kenners’ altijd wel wijzen op de complexiteit van het gebied – en vervolgens in een opiniestuk van 500 woorden dé oplossing voor alle problemen presenteren. Of hoe journalisten gemakzuchtig anekdotes verzamelen in gesprekken met Arabische taxichauffeurs. Sharro vraagt zich af waar westerse journalisten hun verhalen vandaan zullen moeten halen als de zelfrijdende auto gemeengoed wordt.

Ook de Arabische wereld ontkomt niet aan zijn satirische kritiek. Hij was het oneens met de stelling dat de De Palestijnse kwestie in de beeldtaal van Ikea, volgens Karl Sharro. werkelijkheid er te absurd is geworden om te ridiculiseren, totdat hij las dat „Bin Laden radicaliseerde door Shakespeare”. Van wrede dictaturen („Een Arabische dictator is als een omgekeerde baboesjka-pop. Elke keer als je er één verwijdert, stuit je op een grotere”) tot de godsdienstwaanzin van jihadisten („Ik hou van statistieken als ‘bijen doden meer mensen dan IS’. Klopt, maar bijen vormen geen doodscultus”), Sharro weet steeds weer knap van een karikatuur een karikatuur te maken.

Zijn zwarte gevoel voor humor lijkt vaak geïnspireerd door zijn geboorteland Libanon. Daar groeide hij op ten tijde van de Libanese Burgeroorlog (1975-1990) en nog regelmatig bezoekt hij het land dat door wanbestuur nauwelijks functioneert. Dus wanneer zijn Britse vrienden hem vragen mee te kamperen, attendeert hij hen erop dat „geen elektriciteit, stromend water of internet voor een Libanees niet echt ontspanning betekent”.

In Sharro blijkt ook een cartoonist te schuilen (zelf zegt hij: ‘extremely bad cartoonist’). Toen Zweden besloot om Palestina als onafhankelijke staat te erkennen wees de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Lieberman erop dat „de Zweedse regering moet begrijpen dat de verhoudingen in het Midden-Oosten wel wat complexer zijn dan het monteren van Ikea-meubels”.

Sharro dacht er het zijne van en waagde een poging om de Palestijnse kwestie overzichtelijk in kaart te brengen. Inderdaad, als een handleiding van een Ikea-meubel. Karl reMarks And Then God Created the Middle-East and Said ‘Let There Be Breaking News’ (Saqi Books, 2018).

IKJE