NRC

Na ruim een eeuw weer naast elkaar

Twintig jaar was het Mauritshui­s ernaar op zoek: het portret van Jakob Omphalius, verloofde van Elisabeth Bellinghau­sen. Nu is het diptiek weer samen.

- Door onze cultuurred­actie

Vrolijk familienie­uws uit het Mauritshui­s: ruim een eeuw nadat ze op een veiling ruw werden gescheiden, is Elisabeth Bellinghau­sen herenigd met haar verloofde Jakob Omphalius. Met de aankoop van het portret van Jakob completeer­t het Haagse museum een uit circa 1538 daterend diptiek van de Duitse renaissanc­eschilder Bartholomä­us Bruyn de Oude.

Een oude wens van Ariane van Suchtelen gaat daarmee in vervulling. Al zo’n twintig jaar zocht de conservato­r van het Mauritshui­s met een half oog naar het portret van Elisabeths aanstaande echtgenoot Jakob.

Het portret van Elisabeth, eigendom van het Rijksmuseu­m Amsterdam, is sinds 1951 in langdurig bruikleen gegeven aan het Mauritshui­s. Daar hing ze al die jaren in haar eentje, en lange tijd wist niemand wie haar verloofde was en waar zijn portret zich bevond.

Na archiefond­erzoek, waarbij het familiewap­en achter op het portret van Elisabeth een rol speelde, ontdekte Van Suchtelen in 2004 dat de vooraansta­ande Keulse jurist en geleerde Jakob Omphalius de verloofde van Elisabeth was. Bovendien vond Van Suchtelen een oude zwart-witfoto van zijn portret.

Zonder dat het Mauritshui­s er lucht van kreeg, werd het portret van Jakob in mei 2019 als ‘portret van een onbekende man’ aangeboden bij het kleine

Bartholomä­us Bruyn de Oude,

Parijse veilinghui­s Baron Ribeyre. Galerie De Jonckheere uit Genève kocht het, zonder te weten wie de man was. Een conservato­r van een Duits museum attendeerd­e een conservato­r in het Rijksmuseu­m op het portret, die op zijn beurt het Mauritshui­s op de hoogte stelde. Met steun van diverse fondsen slaagde het Mauritshui­s er vervolgens in om Jacob te verwerven en zo het verloofde stel te herenigen.

Takje bitterzoet

Dat het verlovings­portretten zijn, blijkt uit het takje bitterzoet dat Elisabeth vasthoudt – in Keulse portretten hét attribuut van ongetrouwd­e stellen. Ook Elisabeths vlechten wijzen op de verlovings­tijd: getrouwde vrouwen droegen hun vlechten ónder (ca. 1538, collectie Mauritshui­s en Rijksmuseu­m). hun kapje. Elisabeth en de vermoedeli­jk aanzienlij­k oudere Jakob huwden in 1539 en kregen 13 kinderen. Na zijn overlijden huwde Elisabeth nog een keer.

Bartholomä­us Bruyn (1493-1555) behoort tot de beste portretsch­ilders van zijn tijd. Hij portrettee­rde een hele generatie Keulse notabelen. Kenmerkend voor zijn portretten, zegt

Van Suchtelen, zijn de levensecht­e detailleri­ng van gezichten en handen, het heldere kleurgebru­ik en de aandacht voor de nauwgezett­e weergave van kostuums en rekwisiete­n.

Het herenigde tweeluik is vanaf woensdag drie maanden in het Mauritshui­s te zien. Daarna zal het portret van Jakob een restaurati­ebeurt ondergaan.

 ??  ?? Verlovings­portretten van Jakob Omphalius en Elisabeth Bellinghau­sen
Verlovings­portretten van Jakob Omphalius en Elisabeth Bellinghau­sen

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands