Verwoesting voelde als een steek in haar hart
‘Ik had nooit gedacht dat de cinematografische trucs en oogverblindende visuele effecten die worden gebruikt bij het maken van films realiteit zouden kunnen worden.” Zo beschreef de Palestijnse journalist Ola Atallah de ongekende verwoesting in de Gazastrook in een stuk op de Arabische nieuwssite Al-Morasel. „De huizenblokken in de Yarmouk-wijk in het centrum van Gaza-stad zien eruit als beelden uit een fantasyfilm: torenflats en andere hoge gebouwen zijn opgestapeld als bergen, terwijl de huizen zijn verkruimeld als koekjes in de hete thee.”
Dit was het laatste artikel dat Atallah schreef. Ze werd anderhalve week na publicatie, op 9 december 2023, gedood bij een Israëlische luchtaanval op een huis in de historische wijk Al-Daraj in Gaza-Stad. Daar had ze met enkele familieleden haar toevlucht gezocht. Haar dood werd gemeld door diverse media, waaronder het Turkse staatspersbureau Anadolu, waar ze eerder voor werkte, en de beroepsvereniging van Palestijnse Journalisten. Die meldde dat ook negen van haar familieleden bij de luchtaanval omkwamen, onder wie haar broer en zijn vrouw, en hun drie kinderen. Als een van de bekendere journalisten van Gaza, leidde Atallah’s dood tot veel rouwbeklag van collega’s, activisten en lokale autoriteiten. De directeur van het mediabureau van de overheid in Gaza, Ismail Al-Thawabta, zei in een korte verklaring: „Moge God genade hebben met de martelaar-journalist-collega Ola Atallah. Wij vragen de Almachtige God om haar te accepteren in het paradijs, en om haar naaste familieleden en haar journalistieke familie geduld en troost te bieden.”
Atallah, van wie niet helemaal duidelijk is hoe oud ze werd, was een freelancer die artikelen schreef over de Gazastrook en het conflict met Israël voor verschillende kleine Arabische en Turkse media, zoals de onafhankelijke, in Londen gevestigde Arabische krant Al-Quds Al-Arabi, en de Marokkaanse krant Hespress. Het prominentste medium waarvoor ze werkte was het Turkse persbureau Anadolu, waarvoor ze tot 2017 verslaggever in Gaza was. In die periode schreef ze onder meer over de gevolgen van eerdere gevechtsrondes tussen Israël en Hamas.
Maar die verbleken bij de huidige schaal van verwoesting. In haar artikel voor Al-Morasel beschrijft ze haar verbijstering als ze tijdens de tijdelijke wapenstilstand eind november de schade opneemt na veertig dagen van bombardementen. „Ik voel een steek in mijn hart als ik me de details van de buurt herinner met het gelach van de kinderen en het lawaai van de ouderen, de geuren van bakkerijen, restaurants en kokende moeders, de stem van de eigenaar van de fruitwinkel die ruzie maakt met zijn klanten over prijzen, en ook de buurjongens die zich voordoen als Ronaldo en Messi terwijl ze voetballen met alle vreugde in het universum.”
Atallah bleef tot het einde toe beschrijven wat ze om zich heen zag gebeuren. Haar laatste bericht op X, de avond voor de fatale luchtaanval, werd na haar dood door veel collega’s gedeeld: „Hoeveel nachten van terreur en dood moet Gaza nog tellen? Hoeveel dagen van verlies, afwezigheid en pijn? Hoeveel uren van honger, dorst, kou, ziekte, ontheemding en vervreemding moeten er nog zijn? Hoeveel huilende, rouwende en overleden mensen moeten er nog worden geteld voordat de wreedheid van de aantallen zal verdwijnen!”