Van geen enkel mens is te eisen dat alles wordt geopenbaard
DDe velen die zich aan de roddels hebben verlekkerd, schamen zich nu bekend is dat Catherine aan kanker lijdt
e afgelopen weken waren een voorbeeld van de voortdurende spagaat tussen privé houden wat voor elk ander privé zou zijn, en de begeerte van het volk om te weten hoe het met zijn koninklijke familie gaat. Waarbij die zucht naar nieuws over het Britse koningshuis al decennia niet louter is voorbehouden aan de eigen onderdanen, en in het socialemediatijdperk onverzadigbaar blijkt. Alsof er niet gewacht kan worden op een volgend seizoen van Netflix-serie The Crown, maar de hoofdrolspelers hier en nu voor een nieuwe aflevering dienen te zorgen.
Catherines beslissing om na een operatie uit het zicht te willen herstellen, was een begrijpelijke. Net als de wens om eerst haar kinderen te vertellen dat zij aan kanker lijdt voor de rest van de wereld op de hoogte zou worden gebracht. Beide zijn haar goed recht.
Haar keuze past bovendien bij de manier waarop prins William zijn gezin zo veel mogelijk een privéleven probeert te gunnen – zijn afkeer van opdringerige media deelt hij met zijn broer Harry. Beide broers groeiden immers op met ouders over wie elk intiem (scheidings)detail op voorpagina’s belandde, en een moeder die tot haar dood door paparazzi werd achtervolgd.
In dat licht besloot het paar vanaf de geboorte van oudste zoon George de meeste informelere familieportretten door Catherine zelf te laten maken, en via de eigen sociale media-accounts van Kensington Palace te verspreiden. Het betekende dat William en Kate de controle hielden over wát het publiek te zien kreeg en wanneer, en minder inmenging van de pers konden toestaan.
De inschattingsfout van het paleis is geweest dat die familiekiekjes daardoor een van de weinige bronnen van informatie werden. De inschattingsfout van media – en publiek – was de beelden te vertrouwen alsof het onafhankelijke informatie was en geen pr, bedoeld om de monarchie te promoten. Wat een misrekening bleek toen de jongste foto, gepubliceerd op Moederdag, door de prinses bewerkt bleek te zijn.
Die foto was bedoeld om de online geruchten te doen verstommen over Catherine’s – al in januari tot Pasen aangekondigde – afwezigheid. Maar zoals wijlen koningin Elizabeth ooit zei: „Ik moet gezien worden om geloofd te worden”.
De monarchie gedijt inderdaad bij zichtbaarheid. Te weinig zichtbaarheid leidt tot vergetelheid, zei de negentiende-eeuwse Britse constitutioneel historicus Walter Bagehot. Anno 2024 leidt het vooral tot een informatievacuüm waarin de wildste theorieën kunnen ontstaan. Kensington Palace heeft duidelijk onderschat welke dynamiek dat teweeg zou brengen, zodat alleen een video waarin de prinses over haar ziekte vertelde de storm deed luwen.
De velen die zich aan de roddels hebben verlekkerd, schamen zich nu bekend is dat Catherine aan kanker lijdt en daarom afwezig was. Maar ze zouden zich vooral de vraag moeten stellen wat zij – als ze de monarchie willen behouden – verlangen van de leden van de koninklijke familie. Van geen enkel mens is te eisen dat alles wordt geopenbaard.
Catherine is bovendien staatshoofd noch troonsopvolger, en is geen verantwoording schuldig aan het parlement. Wat meteen het verschil is met koning Charles, die zijn kankerdiagnose snel bekendmaakte en al zoomend zijn werk voortzette.