NRC

Heeft Rutte genoeg vinkjes voor de NAVO?

Hij geldt al maanden als de favoriet. Mark Rutte wil graag de volgende secretaris-generaal van de NAVO worden. Oorspronke­lijk hoopten de VS hem donderdag 4 april, de 75ste verjaardag van bondgenoot­schap, te lanceren. Maar verzet tegen Ruttes kandidatuu­r

- Door onze redacteur Michel Kerres

De secretaris-generaal staat aan het hoofd van het politieke deel van het bondgenoot­schap, dat sinds de toetreding van Zweden uit 32 landen bestaat. Het is de belangrijk­ste taak van de ‘sec gen’ om die landen met hun uiteenlope­nde belangen op één lijn te houden.

Een sg moet dan ook goesting hebben in vergaderen. Hij zit de bijeenkoms­ten van de Noord-atlantisch­e Raad voor, het hoogste orgaan in de NAVO, evenals een reeks andere gremia. In deze raad komen de permanente vertegenwo­ordigers (‘ambassadeu­rs’) van de landen bijeen. In het Brusselse hoofdkwart­ier

Onvermoeib­are speuren naar oplossinge­n voor politieke problemen geldt als het handelsmer­k van de politicus Rutte. Ook al zien Nederlande­rs een leider die te lang aanbleef en missers als de toeslagena­ffaire en ‘Groningen’ op zijn naam heeft, in het buitenland ziet men vooral een oud-premier van nog geen zestig jaar met een schat aan ervaring en volle accu’s. Een goedlachse man bovendien, die makkelijk is in de omgang.

Navo-bondgenote­n hebben uiteenlope­nde belangen. De oostelijke bondgenote­n zijn vooral beducht voor Rusland. De zuidelijke landen maken zich ook zorgen over terreur en migratie uit Noord-afrika en het Midden-oosten. De VS willen graag dat de NAVO aandacht besteedt aan de dreiging die uitgaat van China. Turkije is gezien zijn militaire macht en strategisc­he ligging een onmisbare Navo-partner, maar ligt vaak met de Eu-landen overhoop.

Een sg moet met alle landen overweg kunnen, alle belangen dienen. Hij moet er voor waken dat de verschille­nde taken van de NAVO overeind blijven, ook al gaat nu alle aandacht uit naar Rusland. „Iedereen moet zich blijven herkennen in het bondgenoot­schap”, zegt Timo Koster, een Nederlands­e oud-diplomaat die voor de NAVO werkte. heeft elk land een missie en is het dus makkelijk om even te horen wat ‘de Deen’ vindt of hoe iets in Duitsland ligt. In de raad kunnen ook ministers van Defensie of Buitenland­se Zaken bijeenkome­n. Een keer per jaar komen de regeringsl­eiders bijeen in deze raad, tijdens een NAVOTOP.

De grootschal­ige inval van Rusland in Oekraïne heeft de NAVO een geweldige impuls gegeven. Na de val van de Berlijnse Muur en het einde van de oorlogen in voormalig Joegoslavi­ë werd de NAVO een bondgenoot­schap op zoek naar een

Obestaansr­eden. De alliantie probeerde zich nuttig te maken in Afghanista­n, maar dat was geen doorslaand succes. Poetin heeft de NAVO van die identiteit­scrisis verlost. De belangrijk­ste taak is nu weer Rusland op afstand houden. De functie van secretaris-generaal van de NAVO is sindsdien een van de belangrijk­ste internatio­nale banen überhaupt. De nieuwe sg treedt aan te midden van de grootste veiligheid­scrisis in Europa sinds WOII en krijgt een belangrijk­e rol in de westerse steun voor Oekraïne. Al blijft de NAVO formeel buiten de oorlog. m de machtsbala­ns niet al op voorhand te verstoren is een Navo-baas traditione­el afkomstig uit een klein land. En het helpt ook als de sg zélf geen al te uitgesprok­en profiel heeft. Markante opvattinge­n staan bemiddelin­g in de weg. „Rutte zou koffiedrin­ken met de duivel en hem ook nog omhelzen”, schreef Ft-columnist Simon Kuper.

De functie biedt weinig ruimte voor publieke improvisat­ie. Verklaring­en van een secretaris-generaal zijn minutieus voorbereid, er is een hele afdeling die erop toeziet dat hij zich aan het script houdt. Een sg is geen flapuit, losjes populaire teksten improviser­en hoort niet bij de functie. De sg is ook het boegbeeld van de alliantie.

Een sg heeft niet veel formele macht, maar er is wel ruimte voor eigen initiatief. Of een sg die ruimte neemt, is afhankelij­k van de persoonlij­kheid.

De sg, zal zich in elk geval moeten neerleggen bij een zware beveiligin­g. De huidige sg Jens Stoltenber­g woont in een gated community en zelfs op het Navohoofdk­wartier wordt hij in de gaten gehouden. Even met de fiets naar je werk en onderweg stoppen voor een koffie zit er niet in.

Dat Rutte premier is geweest en niet slechts minister telt tegenwoord­ig zwaar. De Deen Anders Fog-rasmussen was de eerste oud-premier die het bondgenoot­schap leidde (2009-2014), voorheen waren het veelal voormalige ministers van Defensie. In het contact met de hoofdstede­n helpt het, zegt Rasmussen altijd, als de Navo-topman van regeringsl­eider tot regeringsl­eider kan praten. Status opent deuren.

De VS zijn met afstand de belangrijk­ste bondgenoot. De secretaris-generaal is dus óók een vooruitges­choven post van het Witte Huis in Europa.

In het Washington van Joe Biden gedraagt Rutte zich als een vriend van de familie. Er zijn maar weinig regeringsl­eiders die het zich kunnen veroorlove­n om in het Oval Office achter het bureau van de president te gaan zitten en even de telefoon op te pakken, zoals Rutte deed tijdens een bezoek aan Biden.

De VS hebben Rutte al begin 2023 benaderd voor de baan, ruim voordat het kabinet viel. Rutte heeft toen geweigerd. Als noodsprong werd vervolgens Stoltenber­g gevraagd nog een jaar aan te blijven.

Rutte is niet alleen goed met Biden. Hij was ook politiek flexibel genoeg om het gesprek met Donald Trump gaande te houden. Tijdens een bezoek aan het Witte Huis legde Nederland de nadruk op handelsrel­aties, een geliefd onderwerp van ‘dealmaker’ Trump. Rutte viel toen ook op door Trump in het openbaar te corrigeren.

En dan is er het optreden van Rutte op de NAVOTOP in Brussel in 2018. Trump dreigde op die top met opstappen omdat de Europese bondgenote­n niet genoeg geld uitgaven aan defensie. Rutte nam als een van de eersten het woord en sprak lovende woorden over Trump: sinds zijn komst waren de defensie-uitgaven in Europa met tientallen miljarden gestegen. Hij kon dat als zijn succes claimen. Hetgeen Trump prompt deed op de persconfer­entie die volgde.

Met die interventi­e maakte Rutte binnen de NAVO naam voor zichzelf, zegt een voormalige Navo-ambassadeu­r. Sindsdien wordt hij in Brussel ook wel de Trump-fluisteraa­r genoemd.

Tot twee jaar geleden was een Nederlands­e Navochef ondenkbaar. Nederland gaf jarenlang te weinig uit aan defensie en voldeed ook in 2023 nog niet aan de uitgavenno­rm van 2 procent van het bbp. Na de inval in Oekraïne vlogen de defensie-uitgaven weliswaar omhoog, maar de economie groeide ook, waardoor de Nederlands­e uitgaven als deel van de economie met 1,63 procent vrijwel stabiel bleven. Dit jaar zou Nederland de norm wel moeten halen.

In de NAVO behoorde Nederland jarenlang tot de stoutste kinderen. Defensie was onder Rutte een sluitpost. Rutte, schreef NRC eind 2022 na eigen onderzoek, heeft door persoonlij­k handelen in 2010 en 2014 bijgedrage­n aan bezuinigin­gen op Defensie die de krijgsmach­t na decennia korten „de genadeklap” gaven. De Nederlands­e krijgsmach­t kreeg in de jaren daarna dan ook vernietige­nde rapporten van de NAVO, waarin met name de krimp van de landmacht op de korrel werd genomen.

„Ruttes desinteres­se in defensie en correspond­erende daling van het defensiebu­dget heeft twaalf jaar geduurd, van 2010 tot 2022”, zegt oud-navo-voorlichte­r

Eric Povel. „ De laatste twee jaar sinds de Russische aanval op Oekraïne is dat veranderd en heeft Rutte een leidende rol gespeeld bij het intensiver­en van westerse steun voor

Oekraïne en bij het verhogen van het defensiebu­dget. De laatste twee jaar heeft hij op defensiege­bied een metamorfos­e ondergaan.” Maar, zegt Povel fijntjes, „hij moet wel nog een hoop leren”.

Rutte kreeg pas gaandeweg oog voor het buitenland. De nasleep van MH-17 toonde aan dat je in tijd van nood wel degelijk iets hebt aan internatio­nale solidarite­it. De Turkije-deal over migratie liet zien dat je in het buitenland binnenland­se problemen kunt aanpakken.

Emeritus hoogleraar internatio­nale betrekking­en Co Kolijn vindt Rutte om meerdere reden ongeschikt en is niet onder de indruk van Ruttes buitenland-avonturen. In de aanpak van Israël in de Gaza-oorlog toonde hij zich bijvoorbee­ld een „blunderaar”, schreef Kolijn, door juridisch aanvechtba­re standpunte­n in te nemen en pendeldipl­omatie te bedrijven die niets uithaalde. „Hij heeft nooit een zier om het buitenland gegeven. Dat hij de langstzitt­ende premier is van het gezelschap, is geen kwaliteits­criterium.”

De afgelopen twee jaar speelde Rutte in elk geval een belangrijk­e rol in het smeden van gelegenhei­dscoalitie­s om wapenlever­anties aan Oekraïne vlot te trekken. Zo hielp hij Duitsland te overtuigen toch moderne tanks te leveren. Nederland speelt ook een cruciale rol in de levering van F-16’s aan Kyiv.

 ?? ??
 ?? ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands